RSSKinderfeesten aan de Zuid
Aan het Zuid (of de Zuid, u kiest maar) worden traditiegetrouw kinderfeesten georganiseerd. Springkastelen allerhande zorgen er al jaren voor kleur en vertier. Dit jaar trok de dienst Feestelijkheden het budget op en kwam er een gevarieerder en kwalitatief aanbod, zo kan u lezen in de feestenbrochure. Misschien wel een goede reden om er toch eens een kijkje te gaan nemen, zo dacht ik bij mezelf. De omgeving van het Zuid ligt ietwat buiten de eigenlijke feestenzone en wordt wellicht als gevolg hiervan door vele bezoekers vergeten of over het hoofd gezien (ook door mijzelf tot op heden trouwens). Bovendien komt wel vaker de reactie och ja, springkastelen kom je overal en altijd wel ergens tegen, dat doen we niet speciaal tijdens de Feesten, dan vallen er andere dingen te beleven.
Op donderdagnamiddag – na toch eerst nog te hebben genoten van enig openlucht theater van MiramirO (waarover in andere artikels meer) – trokken we alsnog in de late namiddag richting Zuid. Er valt inderdaad heel wat te ontdekken in het Albert I park! Achter de gebouwen van de openbare bibliotheek en het administratief centrum troffen we heel wat witte tentjes aan. In elk ervan viel wel iets leuks te beleven: een workshop papieren bloemen maken, een masterclass skoebidoe, een exploration room (waar je jezelf kon uitleven op echte instrumenten zonder de anderen te storen!), een workshop snoeptaarten maken, …
De workshops waren vooral voor iets ouder kinderen en gingen door op vaste tijdstippen. Inschrijven vooraf wordt aangeraden maar er was duidelijk nog plaats vrij voor gegadigden.
Wij gingen met onze kleine meid van bijna vier eens langs in het KliederKladderBos waar ze een tekening mocht uitkiezen en een potje kleurkrijtjes. De tekening werd door een lieve jongedame vastgemaakt aan een boom naar keuze waarna het eigenlijke kleurwerk kon beginnen. Vervolgens gingen we eendjes vissen, net als op de kermis. Toch best moeilijk want de stroming was vrij stevig en de eendjes dobbertjes snel weer het tunneltje in. Iets te snel voor vele kleine vissertjes maar daar werden ‘creatieve oplossingen’ voor gevonden en zo kreeg elkeen zijn of haar teiltje toch gevuld. Het naarstige viswerk werd beloond met een ballon.
Op weg naar de springkastelen wandelden we langs een enorm Clicskasteel (u weet wel, die speciale bouwblokjes die in ons Vlaanderen werden ontwikkeld) waarin duidelijk heel veel bouwtijd gekropen was. Binnenin lagen nog een pak blokjes te wachten op kleinere en grotere bouwers. Ook in de Bamboxzone werd trouwens gebouwd dat het een lieve lust was. Hier bestond het basismateriaal uit bamboestokken waarmee sommige kinderen wel heel handig bleken te zijn.
Ons uiteindelijk doel vormden echter de springkastelen: mooi voorbehouden voor beperkte leeftijdsgroepen en met heel wat monitors die mee toezicht hielden. Toch wel een geruststelling als ouder om geen grote avonturiers met stoere plannen tussen de kleinere springkonijntjes te zien jumpen. Mooie springkastelen ook met heel wat uitdagingen voor kleinere en grotere durvers om te overwinnen.
Aangezien de middag inmiddels al plaats aan het maken was voor de avond en de zon helaas ook weer terrein aan het verliezen was van de wolken, besloten we ons bezoek langzaamaan af te ronden. We vertrokken echter niet zonder nog even langs de schminkstand te passeren waar enkele jonge dames en heren de kleine spruiten transformeerden in hondjes en katten, konijntjes en vlinders, spidermans en monsters, …
Terwijl we in de wachtrij stonden – die gelukkig niet al te lang was – hadden trouwens een mooi zicht op het rolstoelparcours dat er was aangelegd. Iedereen kon er ‘aan den lijve’ ondervinden hoe moeilijk het is om je als rolstoelpatiënt te verplaatsen in een stad waar niet alles even toegankelijk blijkt te zijn. Je kon zelf in de rolstoel gaan zitten of een rolstoel voortduwen en je vervolgens een weg proberen te banen langs kronkelende paden en verschillend op- en afstapjes. Heel verhelderend en aan de gezichten van de deelnemers te zien ook behoorlijk vermoeiend. Een beetje extra aandacht voor rolstoelgebruikers kan duidelijk zeker geen kwaad en ook heel wat andere mensen zullen er mee van kunnen profiteren.
Slotsom van ons bezoek: eigenlijk hadden we veel te weinig tijd om alles te ontdekken (er was bv ook nog een technopolisgedeelte waar je zelf wetenschappelijke proefjes kon doen) en als het even kan, komen we nog eens terug deze week!
Nog elke dag tot en met zondag in het Albert I park en dit van 14u tot 17u.
© 2009 GENTBLOGT VZW