RSSKnack Focus Film Dag
Zaterdag 10 oktober stond ik na amper voldoende koffie aan te schuiven om zaal 2 in de vernieuwde Kinepolis Gent binnen te gaan voor de tweede focusfilmdag uit mijn carrière. Ik keek er wel naar uit moet ik zeggen, maar het werd wat mijn bescheiden mening betreft geen onverdeeld succes.
De eerste film was Fish Tank van Andrea Arnold. Een typisch drama uit de rand van de Engelse maatschappij. De hoofdrol gaat naar de 15-jarige Mia, die in een sociale woonblok huist met haar aan feestjes verslaafde ex-tienermoeder en haar kleine zusje. Mia is een eenzaat, koppig en verliest zichzelf enkel in het streetdance. Tot opeens haar moeder een knappe lover aan de haak rijgt waar Mia, die het niet wil toegeven, het toch voor heeft. De onderhuidse spanning tussen hen bouwt zich langzaam op. Een al veel aangehaald thema van de sociale probleemwijken en de uitzichtloosheid van de inwoners van dergelijke wijken die uiteindelijk als puntje bij paaltje komt enkel op zichzelf kunnen terugvallen. Niet origineel, niet zo vrolijk, maar best goed te pruimen.
De tweede film “The Maid”, is een Chileens klein drama over de situatie van de nannies in de Latijns-Amerikaanse samenleving. De huishoudsters zijn daar veel meer dan louter kuispersoneel. Ze voeden ook de kinderen op. We volgen Raquel, een veertigjarige “nana” die al ruim 20 jaar bij de familie woont en zich als deel van het gezin beschouwt. De vraag is of de familie daar ook zo over denkt. Raquel die wat problemen lijkt te hebben, wordt op bevel bijgestaan door nieuwe huismeisjes. Ze voelt zich enorm gepasseerd en doet er alles aan om het de nieuwelingen moeilijk te maken en haar positie te handhaven. Tot opeens Lucy opduikt.
Deze kleine mooie film schetst op een knappe manier de werksituatie van Raquel, en haar door de jaren heen bekrompen zicht op de zaken. Langzaamaan ontwikkelt ze zich meer en neemt eindelijk tijd om ook eens aan zichzelf te denken. Leuk.
Na de koude visschotel met aangepaste wijnen was het tijd voor de meest slaapverwekkende film van de dag. “Eyes Wide Open”. Niettemin met alle respect voor het thema en de situatie waarin onder andere homo’s in het strikt joods-orthodoxe milieu moeten leven, of niet kunnen leven, heeft de film volgens mij enkel de grote prijs voor beste film gewonnen wegens het thema en omwille van het thema. De verfilming kon me niet bekoren, maar ik moet toegeven dat ik naar het einde toe, toch ook redelijk opgegaan was in het verhaal. De sobere aanpak, het onuitgesprokene heeft de jury waarschijnlijk overtuigd.
Daarna was het tijd voor de ontgoocheling van de dag. Een film over Hitchcock. “Double Take“. Ik geef toe: ik begreep er niets van. Ik kon niet volgen. Al deed ik moeite. Maar ik kreeg eerlijk gezegd gewoon schele koppijn van de onzuivere beelden uit de jaren stillekes. Waarschijnlijk was dit voor mij te hoog gegrepen. Ik zat echt te wachten op een ferme actieprent, drama of epos of gewoon diep menselijke film.
De enige actie kwam van de kortfilm Logorama. Leuk gevonden. Mooi gedaan. Veel meer kan ik er niet over zeggen anders is het de moeite niet dat je zelf nog naar die kortfilm gaat kijken.
Ten slotte sloot de keuze van Patrick Duynslaegher af met “Bright Star” een film voor de romantisch-melancholische zielen onder ons. Een film die mij op het lijf geschreven leek. De tragiek van “Endymion” en de bijna platonische liefde tussen Keats en zijn vlam kon mij niet helemaal boeien. Maar op de prachtige kostuums en decors viel niets aan te merken. Die pasten schitterend bij de gehele sfeercreatie zonder de aandacht af te leiden van de langzaam aan afbrokkelende muren tussen de personages waarbij emoties beetje bij beetje leidden naar ontreddering. The human Condition. Een alltime fave desondanks.
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ik vond Double Take niet zo slecht. Een interessante stijloefening in paranoia, waarschijnlijk vooral interessant voor Hitchcockfans.
Mijn favoriet van de dag was overduidelijk Bright Star, een film die mij wel meesleepte. Een beetje onderkoeld misschien, maar onder de oppervlakte borrelden de ingehouden emoties.