Koken op Kot, het leven van een student…
Putje winter zomerse Gazpacho uitdelen, je moet er maar opkomen!
Wel neen, het was best fijn weer vorige donderdag, en het is dan ook geen wonder dat ondergetekende (vermomd als student) mee aanschoof voor een portie van de bekende Spaanse koude – maar pittige – soep. Toen ik dat een tweede keer probeerde, werd ik Obelixgewijs uit de rij gegooid. Niet moeilijk, er waren nog 4000 andere gegadigden! ‘Kok op kot’ is een idee van de CM, dat onze studenten moet leren dat koken op kot gemakkelijk en goedkoop is, en dat er meer opties zijn dan een eitje bakken of een frietje steken. De afwezigen hadden best wel ongelijk, want de eerste duizend gelukkigen kregen er een unieke soepkom bij, en er was ook een mooi receptenboekje te winnen, en vooral: de sfeer en het weer waren opperbest.
Geen fastfood meer, dus! Al kunnen studenten van de UGent en de hogescholen uiteraard wel terecht in één van de resto’s. Wie daar werkt, heeft trouwens altijd recht op een maaltijd, ik weet het want ik lééfde er op, vroeger.
En u? Hoe doet of deed u het? Frietses van bij Julien? Pizza van La Rustica? Of krijgt (kreeg) u voor een week eten mee van mama – of van de papa, uiteraard. Of bent u de witte parel bij wie iedereen steeds uitgehongerd op de stoep staat…het type student waar ik vroeger altijd vriendjes probeerde mee te worden…
Bent u kotstudent of bezorgde ouder en hebt u tips voor de voedingsgewoontes van de nieuwe lading studenten? Kent u zelf een uitmuntend recept voor Gazpacho? Kent u enkele recepten die snel te bereiden en goedkoop zijn?
Zeg het ons hier of – indien wat uitgebreider en met foto’s – stuur ze in naar redactie@gentblogt.be!
Wij blijven ook op zoek naar uw relaas over het Gentse leven op kot tout court: uw verhalen van vroeger, van nu, uw wedervaren met knotsgekke huisbazen, uw meest bizarre job…was het in de jaren 50 of in de jaren 2000, wij wachten er op, eveneens via redactie@gentblogt.be of voor kleine kattebelletjes, in de commentaren!
© 2009 GENTBLOGT VZW
Ik mag zeggen dat ik op kot heb leren koken. Het eerste jaar at ik bijna elke dag resto of junk. En tegen mijn laatste jaar kookte ik bijna elke dag.
(nu ik werk, is het opnieuw bijna elke dag resto of junk, trouwens)
Ik kan iedereen trouwens ook mijn vroegere studentenproject ‘koken op 1 kookplaatje’ en ‘afwassen in de lavabo’ aanraden. Wij zaten het liefst in elkaar potten te loeren in de gemeenschappelijke keuken, een van de nuttigste cursussen die ik ooit volgde!
Was dat niet altijd een rotzooi, een gemeenschappelijke keuken?
soms wel, soms niet. Je had er die graag dood voedsel weer tot leven wekten dmv schimmels. Maar een kot met gemeenschappelijke keuken was voor mij veel plezanter want je kon samen koken (kosten delen), eten, afwassen, blussen als er iets aanbrandde,…
Super, hoe het kot ook fungeerde als brandweeropleidingscentrum;-)
Ook een klassiekertje:
“hoe blus ik een spaghettibrandje en zorg ervoor dat de kotbaas niks merkt bij zijn volgende bezoek” :)
Ik ging altijd eten in de resto, de enige keer dat ik op kot echt gekookt heb was toen de praesessen alle eerstekanners wijsmaakten dat ze voor een artikel in het studentenblad een vergelijkend onderzoek deden. Geen artikel gezien, en we hebben er twee keer van kunnen eten omdat een deel van de snoodaards nog hun roes lag uit te slapen.
Wij konden enkel koken in de gemeenschappelijke keuken, niet zitten. Het brandverkliksysteem stond in het begin van het jaar zo hevig dat het voldoende was om de keuken binnen te komen om het te laten afgaan. Gelukkig woonden de kotbazen onder ons en hadden die er na een tijd ook genoeg van.
Mijn eerste kot: Filips de Goede kaai, 1988, één gemeenschappelijk gasvuurtje (drie kamers), en afwas in de lavabo… 1200 BEF/maand alles in! (= 30 euro, jaja… DERTIG)
Ik in 1988: 1800 €, ook niet slecht he?
Ik vermoed dat dit 1800 BEF moest zijn…