RSSThe Block Gent — twaalf
Oh, is het al de laatste aflevering? Wie weet!
Jurgen en Cindy hebben vorige week de kamerprijs gewonnen, ik vermoed eigenlijk vooral omdat ze hun keuken afgekregen hebben en omdat ze nog nooit iets hadden afgekregen hadden.
De andere mededingers zijn minder dan opgetogen: ze hebben volgens de meeste mensen gewonnen omdat er een foto hing, zelfs al was de afwerking beneden alle peil.
Oh kijk: de jury komt langs, en iedereen mag opmerkingen geven en vragen stellen. Jurgen en Cindy hebben vanalles niet zelf gedaan, en ze willen weten of de jury daar gaat rekening mee houden. Neen, dus. Het totaalplaatje telt.
Next: Didier en Sofie. Ze vinden de commentaren in het algemeen vrij goed, zijn er tevreden mee, en hebben dus niet meer vragen.
Hugo en Nadine kregen serieus negatieve commentaren van de jury en zijn helemaal niet tevreden met de kamerprijs van vorige week. Zij zeggen dat ze voor kwaliteit en afwerking gegaan zijn, en ze hebben het idee dat een klein beetje creativiteit genoeg was om de jury over de schreef te trekken, en dat de afwerking niet telde. De promotor spreekt dat tegen: als de basis van het technisch niveau niet goed is, vindt hij het niet goed, hoe innovatief het ook moge zijn. Mja.
Michel en Ellen kregen ook voortdurend negatieve commentaar: geen eenheid, geen totaalvisie, detailafwerking die er niet was, noem maar op. Michel vindt dat hij op een ander spoor zit dan de jury, zegt dat hij gekomen is om “onze” (lees: zijn) loft te maken, en dat hij zich niets aangetrokken heeft van de adviezen. De promotor vindt dat de creativiteit goed was, soms zelfs overbodig, maar dat de afwerking niet goed was. De binnenhuisdame wijst op de kleine keuzes die helemaal verkeerd waren, zoals die faience in de keuken. Michel steekt een hele diatribe af om te verdedigen dat hij buiten de lijntjes kleurt en zich niets van iemand aantrekt.
Ellen staat er verdacht stil bij. Ik vermoed dat ze gewoon wil dat het allemaal zo snel mogelijk gedaan is, dat ze weer haar echte leven kan opnemen. Waar er wel met haar opinie rekening gehouden wordt, bijvoorbeeld.
* *
Deel twee!
De koppels gaan nog eens hun kamers overlopen. Vorige jaren waren er veel meer aannemers dan nu, nu moest iedereen alles zelf doen. Ik vrees dat ze daar geen rekening mee gehouden hadden, want het was echt wel duidelijk dat geen van de koppels — op Hugo en Nadine na — kaas gegeten hebben van alles waar ze kaas van hadden moeten gegeten hebben.
‘t Is montage-tijd, met een soort best of van de sterke momenten.
Er is wat tijd over gegaan, blijkbaar, over de opnames van vorige keer en nu. Ellen is gelijk helemaal veranderd. En ze is zó blij dat het gedaan is.
Didier en Sofie gaan het allemaal wél missen, blijkbaar: Sofie staat er voor de verandering nog eens met waterlanders.
Jurgen en Cindy hebben er vijf weken in gezeten, maar het voelt aan alsof ze er veel minder in gezeten hebben. Weird.
En Hugo en Nadine vinden het ook eigenlijk wel jammer dat ze naar huis moeten, Hugo zelfs een beetje meer dan Nadine. Ze zien er goed uit, die twee, eigenlijk.
…en hopla, iedereen is naar huis. En we fastforwarden naar twee maanden later.
* *
Ellen is op weg naar het huis van Michel. Het is de eerste keer in twee maand dat ze elkaar zien. Oh boy, en ‘t is al weer prijs als Ellen binnen komt: Michel staat in het deurgat met de handen in de zakken, en ‘t is allemaal redelijk stroef.
Awk-ward.
De regie helpt ook niet echt met talking points of zo. Ze zitten daar met twee in de zetel, en dat is het zo wat.
Of nee wacht: Hanne komt alsnog langs. Ellen is gelijk content een menselijk gezicht te zien. “Blij jullie samen te zien, dan zijn jullie toch nog een beetje kameraadjes,” zegt Hanne. Michel zet ze meteen op haar plaats: “nee, we moesten hier alletwee zijn vandaag”.
Michel legt het nog eens uit: dat hij ervan uitging dat Ellen 50% zou doen. En Ellen had liever gehad dat Michel wat begripvoller was geweest. De samenwerking was niet aanwezig, zegt ze.
Hugo zegt in zijn gesprek met Hans dat hij veel meer van Michel had verwacht.
Michel vindt dan weer dat Hugo niét een goede afwerker is, en dat het niet moeilijk is dat hij altijd binnen de tijd zat, omdat hij geen enkel risico of creatieve beslissing genomen heeft.
Bij Didier en Sofie wordt nog eens het onderscheid tussen bie en prot uitgelegd.
En nog wat terugblikken. Ho-hum. We hebben het allemaal al gezien, ik zou liever dingen gezien hebben die we nog niét gezien hadden.
* *
Ha, kijk: Sanchez komt ook bij de koppels op bezoek.
Michel legt het uit: hij maakt een compleet onderscheid tussen Sanchez in The Block (die een onderdeel van het spel is), en Sanchez buiten The Block.
Ha, kijk: en Sanchez gaat de vier woningen controleren op afwerking.
Bij Michel thuis liggen er ook van die aluminium latjes om planken en tegels af te scheiden, bij Didier thuis is de muur hetzelfde als in The Block, bij Hugo en Nadine zijn het dezelfde plinten. Bij Jurgen en Cindy is er wat kritiek op de deuren en zie nu, nog eens een opportuniteit om een halve reclameboodschap te plegen voor zijn SOS Sanchez-boeken.
‘t Is wel een dag en nacht verschil, blijkbaar, wat Michel thuis gedaan heeft en wat hij in The Block gezien heeft: bij hem thuis is het allemaal wél in orde.
…en ze gaan er nog een dingetje aan toevoegen: een Gouden Sanchez voor de beste verbouwer in het echte leven. Oh en kijk, het blijkt een eigen initiatief te zijn van Sanchez, met een heel erg expliciete verwijzing naar zijn boeken. Ze komen zelfs in beeld, ha!
De betonnen Sanchez voor de grootste prutser, gaat naar Jurgen en Cindy, die haalden 13 op 20 voor hun eigen huis. De bronzen Sanchez gaat naar Didier en Sofie, met 14 op 20. En de gouden Sanchez voor De Verbouwer Van Vlaanderen gaat naar Michel (en Ellen, al was het haar huis niet) met 16 op 20. Het doet hem wel iets, zegt hij, Michel. Wát het hem precies doet, weet hij nog niet. Maar het doet hem wel iets.
Oh, en het was niet de laatste aflevering: volgende week is er een live-show op de Vrijdagsmarkt. Dat is op anderhalve straat van waar ik woon. Ik denk dat ik er speciaal voor thuis blijf.
© 2009 GENTBLOGT VZW