Paramount Styles rocks in de Video

donderdag 17 december 2009 14u15 | patricia | reageer
Trefwoorden: , , .

Wij zijn soms zo ongelooflijk rock&roll bij ons thuis, u hebt er geen gedacht van. Neem nu maandagavond. Ik had gekookt en terwijl mijn lief de tafel afruimt, hang ik nog de was op. We kijken nog naar Terzake om geïnformeerd buiten te kunnen komen en trotseren dan maar de vrieskou richting Video. Want, als u een trouwe abonnee van Gratis in Gent of de Video-nieuwsbrief bent dan weet u het al langer, optredens zijn niet langer beperkt tot die ene avond in de week. Op zondag, maandag of dinsdag kan een buitenlandse groep gepland staan, afhankelijk van hun tourneeplanning. Op woensdagavond blijft het optreden van een Belgische band een vaste waarde. Het kan al eens last-minute zijn, dus hou het in de gaten. Alle optredens starten om 21.30 u. en dat zorgt ervoor dat het ook voor een werkmens raisonable blijft om nog eens buiten te komen. Al liet de koude nogal wat mensen verstek geven, of zat dat quizprogramma op de nationale televisie er voor iets tussen, bij sommige van onze vrienden alvast wel. Pffff… daar gaat de rock&roll, eens men de 3×7 achter de rug heeft, blijkbaar.

Het was nog rustig in de Video, zo kwart over negen en dat was wat ons betreft een geruststelling. Ik denk dat we Paramount Styles de afgelopen maanden een drietal keer hebben gezien, tweemaal in de Cactus en in de Kreun op locatie in het Conservatorium waar we (band en publiek) allen op het podium stonden en er een vreemd vervolgverhaal over Rusland tussen de songs geweven werd. De naam doet niet meteen een belletje rinkelen, tenzij je het over dat andere project van Scott McCloud hebt: Girls against boys, mij behalve een passage op Boomtown-oude-versie verder relatief onbekend. Failure American Style, de eersteling van Paramount Styles daarentegen passeert regelmatig in mijn oortjes en ik moest geen twee keer nadenken voor ik naar de Video trok. Ik kon de zanger spotten terwijl hij rustig een pint ging bestellen, nog wat tokkelend op zijn pc. En het moet gezegd worden, het nieuwe interieur leent zich uitstekend voor optredens.

“We’re Paramount Styles and this is the music we make”, een no-nonsense intro waarmee Scott McCloud de set inzette. Hij was deze keer niet meteen in een praatzame bui en liet de muziek eerder voor zichzelf spreken. Alleyesareonyounowmypet opent de cd en ook de set, een mooie keuze, als je het mij vraagt. Al snel gevolgd door Race you till tomorrow, een lied waarin de sexy stem van Scott McCloud, die ook mijn vrouwenhart sneller doet slaan, heel mooi tot zijn recht komt. Bij Paradise happens werd het refrein stevig in de verf gezet, alsof je er echt in moet geloven.

Met Simon Lenski (DAAU) op cello en Chris Smets (Roadhouse Libra, Starclub West) op gitaar is de groep ook een beetje Belgisch, zelfs een beetje Gents. Dankzij de cello wordt de dramatiek van de teksten verder onderstreept, maar denk vooral niet dat het een rustig concert werd. Even zorgde McCloud voor verwarring bij Lenski door I keep losing you aan te kondigen als een beetje blues, Lousiana swamp kinda thing. Met het instrumentale One last surprise werd een intimistisch rustpunt gecreëerd in de set. Pas bij het achtste nummer kregen we nieuw werk te horen, iets over Rusland en Amsterdam voor zover we McCloud mogen geloven. Daarna volgde nog een tip van de sluier met een nieuwe song over Praag. Maar voor het echte werk is het wachten tot maart of zo. In het aardrijkskundige lijstje kon uiteraard Come to New York niet ontbreken. De set werd afgesloten met The greatest.

Voor het bisnummer kwam Scott McCloud de honneurs in zijn eentje waarnemen. Althans zo leek het, want Simon Lenski viel in op cello en later volgde ook de rest van de groep. Meer dan één bisnummer zat er niet in, maar mij hoor je niet klagen. Een meer dan geslaagd optreden, achteraf bleven ze nog even plakken. We kregen zelfs een hand van McCloud en een bedankje om te komen (het enthousiasme van mijn lief tijdens het optreden of zat die nieuwe t-shirt daar ook voor iets tussen?). En wie weet, zien we ze deze zomer met hun nieuwe cd terug op Boomtown-nieuwe-versie?

© 2009 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.