Spekkenfestival: SOP
Voor de derde keer op rij vrolijkt Uitbureau met het Spekkenfestival, het kindertheaterfestival, de sombere winterperiode op.Â
Wij trokken naar de voorstelling SOP van theater Picalili.
Onder het motto ‘eentje is geentje’ zou er een vriendinnetje met ons meegaan. Aangezien de lieve schat echter op het laatste moment ziek gevallen was, zochten (en vonden) we nog een ander ‘gewillig’ slachtoffer dat snel ter plekke kon zijn. Met de tram – op zich al een belevenis voor de meeste kleuters – trokken we richting Rabot om vervolgens nog een eindje te voet richting Tinnenpot te wandelen. Mooi op tijd kwamen we aan en zochten we een plekje om te zitten. Het was vrij druk en de kindjes die dit wilden, mochten helemaal vooraan op de grond gaan zitten, lekker dicht. Dat moest ik geen tweede keer herhalen, gretig gingen ze op het aanbod in. Ikzelf ging een metertje verder zitten (met een bergje jassen, mutsen en sjaals).
Sop stond aangekondigd als een spetterende, interactieve voorstelling over de fascinerende wereld achter de badkamerdeur… en fascinerend werd het zeker.
Twee muzikanten aan de zijkant van de scene opgesteld, uitgedost in retro streepjesbadpak (Klaas Temmerman en Onan Van de Weyer) trekken het eerst onze aandacht. Met een klein gietertje wordt een groot glas gevuld met water, de druppeltjes trinkelend te horen door de microfoon. Een tikje tegen het glas en als bij toverslag gaat er een lampje branden op de scene en zien we een bad. Uit een grote fles wordt rijkelijk shampoo aan het glas toegevoegd. Nog een tikje en er komt nog meer licht op de scene, we zitten duidelijk in een badkamer. Vervolgens blazen beide heren met een rietje in het glas tot de bubbels uitbundig over de rand stromen. Tijd voor de fantasie om het over te nemen…
In bad verschijnen een visje, een kikker en een eend (Carmen Schepmans, Joeri De Hauwere en Tom Kets, die ook de andere personages voor hun rekening nemen). Kikker en Eend beweren elk stoer dat ze best wel uit het bad durven springen, maar doen het uiteindelijk niet. Ze besluiten Visje uit te dagen en te zien of zij het wel durft. Visje waagt de sprong maar er is een probleem, ze kan niet meer terug naar het bad en het water. Eend en Kikker besluiten dat ze hulp moeten halen…
Wat volgt is een vrolijke opeenvolging van verschillende figuren die allen te hulp snellen om Visje te redden. Meneer Waslapje doet samen met kapitein Badschuimbaard zijn uiterste best maar ze slagen er enkel in om een zeepbellenelfje te vangen. Zij zal uiteindelijk met enkele tovermiddeltjes en spreuken tot de vaststelling komen dat enkel het jongetje dat in dit huis woont Vis kan redden…
De voorstelling is heel mooi opgebouwd en de verschillende personages houden het voor groot en klein heel boeiend. Grappige en meer poëtische stukken wisselen elkaar af. De interactie met het publiek is doorheen de hele voorstelling aanwezig en de kinderen reageren enthousiast op wat er gebeurt. De kapriolen met het water zorgen voor de nodige hilariteit, de glitterbal en de zeepbellen voor een vleugje magie. De dansende WC-borstels zijn maar één van de humoristische details.
Het uurtje vloog voorbij en ik bemerkte dat ik lang niet de enige volwassene was die de zaal verliet met een glimlach op het gezicht. Ook de 2 vierjarigen in mijn gezelschap hadden met volle teugen genoten. Wij komen volgend jaar zeker terug!
Niet alle voorstellingen van het Spekkenfestival zijn uitverkocht. Kijk gewoon even op de website van het Uitbureau. Bovenop je theaterticket krijg je bovendien een vrijkaart voor ijspiste op het E. Braunplein waar je bovendien ook nog eens gratis naartoe geraakt met De Lijn.
Meer informatie: Uitbureau. Het Spekkenfestival loopt nog tot woensdag 30 december 2009, elke dag voorstellingen om 11u, 14u en 16u.
© 2009 GENTBLOGT VZW