RSSCampo Santo Nocturne
Reeds voor de derde maal organiseren de leerlingen van het Sint-Janscollege, onder de artistieke leiding van Peter Monsaert, de Campo Santo Nocturne. Het is een multi-mediaal parcours met klank, licht, muziek, poëzie, performance, dans, filosofie, documentaires, projecties, getuigenissen, installaties, … op Campo Santo, dat gedurende enkele uren in een magisch licht baadt.
De leerlingen van het Sint-Janscollege dragen het Campo Santo trouwens al jaren in het hart.
Wie de nocturne vorige zaterdag gemist heeft, kan er nog morgenavond, dinsdag 23 maart, terecht, tussen 20 en 23 u. De toegang is gratis.
Contact mail dominique.verhaegen@telenet.be
© 2010 GENTBLOGT VZW
Hopelijk vormt het weer geen spelbreker zoals afgelopen zaterdag. Een fikse regenbui in de vooravond verstoorde blijkbaar enigszins de lichtsturing en videoinstallaties. Maar al bij al, een sfeervol gebeuren. En knap werk van de leerlingen van het Sint-Janscollege. Mooi om jonge mensen zo creatief en gedreven hun ding te zien doen. Bepaalde schoonheidsfoutjes neem je er dan graag bij. Bijzondere werken vond ik zelf de rij verlichte dodenmaskers en het lange opgehangen doek/dodengewaad met daarbij de verschillende geluidsfragmenten. Vaak ontroerende stukjes waarin mensen vertelden hoe ze hun eigen dood of begrafenis zagen, of die van hun naasten. Zeg maar de dood van zijn taboe ontdaan. Niet mijn favoriet, maar wel een extra boon voor de kerel die vol overgave de filosfische toer opging, met zijn verhaal rond Plato, Empiricus en Boedha. En als klap op de vuurpijl daar ook nog eens twee kleinkunstliedjes aan verbond. En zo werd de avond besloten met Chris De Bruyne’s “Tijd om te gaan slapen”…
@Thierry
Trouwens ook heel sterk; de portrettenreeks in de middenbeuk van de nabijgelegen kerk. Mooi beeld. We waren daar bijna aan voorbij gelopen. Miste af en toe enige sturing van de bezoekers.
Net terug van de Campo Santo nocturne. Toffe ervaring, bij momenten heel ontroerend ook. De getuigenissen van mensen over dood en gemis, de projecties op de kerkmuren en grafstenen, de stukjes poëzie en muziek, de sfeerrijke verlichting, het was allemaal dik in orde en pakkend. Een dikke proficiat voor de ploeg van het St. Janscollege die dit sfeer- en respectvol evenement uitwerkten.
Ik heb bijna 3 uren rondgezworven op Campo Santo. Ik moet nog bekomen, ik vertoef nog steeds in de mystieke sfeer die hier op een sublieme manier werd opgewekt. Ik was er voor de derde keer en toch blijft het steeds verrassen. Ze zeggen “de jeugd van tegenwoordig is niets meer waard” maar wat deze jonge mensen van 17-18 jaar hier hebben getoond kan alleen maar hoop voor de toekomst brengen. Ik was zo blij met het mooie weer want als moeder van één van die jonge organisatoren heb ik na zaterdag hun intense ontgoocheling en frustratie meegemaakt. Maar vanavond kreeg ik om halfacht een alleszeggend sms-je “mama, het zal fantastisch zijn” en dat was het ook !!!!
PS : de projectie van de duif was subliem………
Ik heb het vandaag ook nog eens overgedaan. Want ook ik voelde zaterdag een diepe ontgoocheling bij het jonge volk. En inderdaad nu was de ervaring zo veel completer en intenser. Vooral door de beelden die we dit weekend gemist hadden, zoals de video met de jongen die vertelde over het verlies van zijn moeder door zelfdoding. Heel sterk en moedig!
ik was er ook vanavond en ik was ook heel erg onder de indruk, ook al waren we te laat om elke installatie nog te kunnen bewonderen. veel pluimen op de hoed van deze gasten, sommige van de installaties (en dan vooral het verhaal over de dood van Chris) kunnen zo verhuizen naar ‘t SMAK (al zullen ze daar veeeeel minder tot hun recht komen dan in de fantastische context van het kerkhof op en tegen de berg. mijn complimenten.