RSSAlice in Wonderland
Of de aangekondigde boycot van de cinemazalen al dan niet een goeie marketingzet is geweest, laat ik in het midden. Op een dinsdagavond waar studenten aan 5,50 euro plus 0,40 voor gelijk welke film en ieder ander bioscoopbezoeker aan 11 euro kan genieten van de full 3D-experience, zat ik toch in een redelijk gevulde zaal achterover gezakt te wachten op mijn trip door het een of andere ondergrondse fantasialand: Alice in Wonderland 2010 van Tim Burton. Want zeg nu zelf: de boeken spreken al decennia lang tot de verbeelding, sommigen herinneren zich nog de tekenfilms en anderen zien alles levendig in hun verbeelding voorbij flitsen. Dat eens beleven op een groot scherm zou toch mooi zijn!
Hoge namen scheppen hoge verwachtingen en warempel, Burton scoort! Niet alleen met zijn schepping van Wonderland, maar ook met de prachtige figuurtjes en de casting van de personages.
De plot is een stuk eenvoudiger, maar dat maakt er de ontspannende pret niet minder om. Alice wordt voortreffelijk gespeeld door de meisjesachtige charmante Mia Wasikowska. Deze jonge actrice heeft iets heeft van Gwyneth Paltrow. Nu ze 18 is en het slachtoffer dreigt te worden van een gearrangeerd huwelijk met een bekakte Lord, heeft Alice nog steeds dezelfde nachtmerrie als toen ze klein was. Tijdens een groots opgezet tuinfeest waar ze liever wegblijft dan aanwezig is, ziet ze een konijn met een vest. Ze loopt het beest uiteindelijk achterna, valt in een hol.
Na een duizelingwekkende val komt ze terecht in een een kamertje en slaagt er in een deur te openen naar een wonderlijk land met al even wonderlijke bewoners.
Ze ontmoet er de kleine koddige dikkerds Tweedledee en Tweedledum, de godfatherachtige übercoole pijprokende Blue Caterpillar Absolem, Steven Fry als de zwevende wollige blauwe kater Chessur, een hyperangsthaas, een driftmuis, en the Mad Hatter: Johnny Depp in een hem op het lijf geschreven slapstick-rol.
Er is veel veranderd in Wonderland sinds ze er de laatste keer was. De Rode “Off with their Heads” Koningin, een humeurig dikhoofd, regeert met terreur en ja, Alice moet die weten te verslaan thus foretold by the compendium om zo de Witte Koningin (een seutige Anne Hathaway, niet elke koningin moet volgens Burton een sprookjesachtige lieve charmante fee zijn), weer aan de macht te helpen. Iedereen leeft toe naar die Frabjous day. De Rode Koningin is naar mijn mening een van de beste figuurtjes, wat een fabelachtige prachtige vertolking van Helena Bonham Carter!
Burton schetst de scènes aan mekaar in verbluffende decors, die we sinds Lords of the Rings helaas enigzins als normaal beginnen te beschouwen. Dit gaat helaas ten koste van plot en verhaal. De 3D vind ik persoonlijk van hoge kwaliteit. Al vinden veel kennissen het van een misselijkmakende duizelingswekkende onscherpte. Ik had er in elk geval geen last van. Wat me wel opviel was dat de film met het brilletje op heel donker leek, terwijl het beeld zonder het brilletje toch duidelijk helderder was. Dat was me niet opgevallen in de vorige 3D-films. Of 3D binnenkort nog de meerprijs waard zal zijn, als het eerder een norm wordt, laat ik in het midden.
Terug naar de film. Het is en blijft een sprookje. Het mist duidelijk de onderlagen die Lewis Caroll in zijn boeken stak en veel diepgang in de karakters moet je ook niet verwachten, maar Burton maakte gewoon een entertainend verhaal, ten prooi aan het oppervlakkige van Disney?
Alice beseft dat ze de protagonist is van Wonderland, dat alle hoop op haar gericht is en raakt gaande weg meer en meer overtuigd van haar eigen kunnen. It’s my dream! roept ze uit als ze het beu is dat iedereen maar zegt wat ze moet doen. Je ziet er in wat je er in wil zien. Ik zoek het alvast niet verder dan eens mijn hoofd leegmaken na een zenuwslopende werkdag en daar slaagt de film perfect in. De personages overtuigen, boeien, de verveling slaat op geen enkel moment toe. Het mocht mijns inziens wat meer duister en wat vinniger, maar het luchtige maakt het gewoon plezant. Ook de soundtrack draagt bij tot de fabelachtige sfeer.
Kinepolis, Ter Platen
Regisseur:Tim Burton; Acteurs: Johnny Depp, Mia Wasikowska, Anne Hathaway, Michael Sheen, Helena Bonham Carter, Alan Rickman, Christopher Lee, Stephen Fry
© 2010 GENTBLOGT VZW
Ik weet niet of het aan mij ligt of dat het aan mijn 3D-brilletje lag, maar ik kreeg geen waaaaaaw-gevoel van de 3D-effecten in Alice in Wonderland. Ik denk dat ik enkel een effect zag in de ondertitels. Voor de rest heb ik maar een paar keer het gevoel gehad dat het driedimensioneel was. Anyway, ik vond het wel een grafisch mooie film!