S.M.A.K. – Opening Electrified & Ed Templeton
Wat Electrified en “hacking public space” inhouden hebben we vorige week al uitvoerig belicht. Ook de Amerikaanse urban photographer Ed Templeton werd als smaakmaker voor het paasweekend aangekondigd.
Afgelopen vrijdag was het dan zover: de officiële start in het S.M.A.K. van beide happenings. Om 19 u. was het verzamelen in de bib van het S.M.A.K. voor allerlei opgetrommelde bloggers die een korte maar krachtige uiteenzetting kregen door Eva De xGroote over Electrified en de hacking public space – artiesten die her en der de komende dagen en weken het Gentse straatbeeld zullen inpalmen.
Om 20u was het dan de opening voor het grote publiek. Meteen ging ik loos om me te vergapen aan de honderden foto’s van Ed Templeton “The cemetery of reason“. Lineair opgestelde foto’s in de wandelgangen. net zoals je door het straatbeeld loopt en snapshots neemt van hetgeen je ziet. Momenten die je bevriest zonder op het eerste gezicht duidelijke betekenis. Beelden die losstaand niets zeggen, maar in serie tot een compleet beeld van de urbaneske kijk op de leefwereld van Ed Templeton tot uiting komen. Dat maakt de tentoonstelling erg sterk. De combinatie van beelden, en soms voyeuristische portretten, vaak geannoteerd met eigen schrijfsels om het wat te duiden. De groezeligheid van het bestaan in doeltreffend zwart-wit weergegeven. Ed schiet er soms ferm naast, en soms er recht op met echt krachtige portretten hier en daar tussen het seriële snapshotwerk. Het is de combinatie ervan die werkt.
Ik denk dat ik er verschillende keren kan naar gaan kijken.
De installaties van Electrified vond ik minder, wegens abstracte kunst. Aan wat rare video-installaties met dito geluid heb ik niet veel. Ik verknoeide bijna een kunstwerk door bijna door een rode vlek vloeistof te lopen. Even later gebeurde het toch, door iemand anders, waardoor de melkvlek en de rode vlek toch maar werden afgezet met linten. Vreemd dat iedereen ook deskundig rond een stapel lege drankbekertjes liep in een andere zaal.
Hacking Public Space komt mijns inziens meer to zijn recht in het echte werk, waar kunstenaars participeren in het openbaar leven en het hacken. Net zoals the human browser van Christophe Bruno waarbij hij willekeurige googlezoekresultaten laat declameren door een meisje met hoofdtelefoon dat tussen het publiek loopt.
Ik zou zeggen: hit the road and look for some hacked public space.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Die bekers werden omgelopen toen ik in die zaal rondliep. Paniek! Vlug alles opgeruimd en nieuwe vloeistof in de bekers. En de dame van het S.M.A.K. kreeg een bange blik in haar ogen iedere keer iemand ook maar in de buurt kwam.