RSSAmbachtelijke slagers in de verdrukking
Gent telt steeds minder echte bakkerijen en slagerijen, maar meer buurtwinkels.
Het aantal rasechte slagers in Gent is de voorbije twee jaar gedaald van 138 naar 117, het aantal bakkers van 208 naar 183. ‘De mensen hebben een verkeerd beeld over ons beroep’, zegt slager Henk De Vlieger uit Mariakerke.
Zeven Gentse slagers slaan de komende weken de handen in elkaar voor de allereerste Week van de Slager. Zij nodigen kinderen uit het vijfde en zesde leerjaar uit om gedurende een paar uur mee te draaien in hun slagerij.
Lees meer bij De Gentenaar.
Voor het aantal buurtwinkels kan men dan weer een lichte stijging optekenen. In 2009 telde Gent 583 buurtwinkels (groenten en fruit, bakkerijen, slagerijen, zuivelwinkels, superettes en nachtwinkels). Dat zijn er welgeteld achttien meer dan twee jaar geleden. Dat hebben we vooral te danken aan de stijging van het aantal minisuperettes die een ruim assortiment aan producten verkopen. Daarvan zijn er in heel Gent 111. Het aantal slagerijen daalde van 138 in 2007 naar 117 in 2009, het aantal bakkers van 208 naar 183.
Lees meer bij De Gentenaar.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Zeg, moet men nu echt vlees gaan promoten? De Belg eet zo al te veel vlees.
Hoog tijd dat men iets doet aan de acties van al die belangenorganisaties die schoolkinderen willen ‘informeren’. De banken over hoe omgaan met geld (hoe goed die banken dat zelf kunnen, hebben we gezien tijdens de kredietcrisis), de slagers over hoe lekker en gezond vlees wel is, enz.
Banken (per definitie bijna allemaal grote multi’s) gaan vergelijken met ambachtelijke slagers vind ik persoonlijk een beetje kort door de bocht. Men promoot hier niet de consumptie van veel vlees, maar de consumptie van kwaliteitsvlees. Uiteraard los van het ethisch aspect er van: ik heb in Mexico hond geconsumeerd (naar het schijnt eten ze in bepaalde delen van China Cavia’s), en toen ik in de states woonde walgden ze van de gedachte van onze “americain preparee” (om nog maar te zwijgen van de verwijzing naar hun land), en van een paardesteak. Persoonlijk eet ik meer vis, maar eigenlijk zijn het ook dieren niet?
Dit gaat niet over het promoten van vlees, maar over het feit dat er een tekort is aan vakmensen! En om kwaliteit te blijven garanderen hebben we die vakmensen nodig. En dat geldt voor alle sectoren. Wij willen met de week van de slager een juist beeld scheppen over de jobinhoud van het slagersberoep.
Lies,
Ik vraag me af waarom mensen zich zo een strak beeld vormen van de perfecte mens vormen en dat beeld meteen aan de hele maatschappij opdringen. Een soort verkapte bekeringsdrang?
Als Henk met zijn spitsbroeders naar de scholen trekt dan vermoed ik dat het belangrijkste effect is dat kinderen beseffen dat ze ook iets met hun handen kunnen doen. Dat ze met andere woorden een vak kunnen leren en dat ze daarmee op een eerlijke manier hun boterham mee kunnen verdienen.
Die kinderen hebben nog altijd de vrije keuze om niet alleen een beroep te kiezen dat hen ligt, ze kunnen als ze een opleiding volgen nog heel wat richtingen kiezen, én, ze kunnen als traiteur nog altijd vegetarische schotels klaarmaken.
En toevallig heb ik vorige week nog een tekstje over de Week van de Slager geschreven, voor als je er zin in krijgt:
http://gentbrugge.blogspot.com/2010/04/gentse-slagers-organiseren-week-van-de.html
Ik stel voor dat de kinderen meteen ook een rondleiding krijgen in een slachthuis, weten ze tenminste direct wat er van vakmensen verwacht wordt (en wat ze aan ‘t eten zijn).
Tja,
Ook hier moeten we zeggen: het is een stiel gelijk een ander. Ik ben van een familie van slachters en groothandelaars in vleeswaren. En ik heb in mijn jonge jaren vaak rondgelopen in en rond het slachthuis te Gent. Later als brandweerman heb ik daar nog losgebroken koeien moeten vangen. Eén ding ben ik nooit gewoon geworden en dat is de geur van bloed. Maar voor de rest: als ge het eenmaal gewoon zijt, dan kijkt ge er niet meer naar om.
Langs de andere kant, moest iedereen die zin heeft in kip dat beest ook effectief moeten vangen, slachten, pluimen en panklaar maken: er zou véél minder kip verorberd worden.