Cabaret Night
Als ik al eens in de capitool te vinden was, is het de afgelopen jaren altijd al geweest om lekker te genieten van een flinke portie stand-up comedy of cabaret.
Ook deze woensdagavond zat de capitool afgeladen vol voor Cabaret Night. Veel bekende mensen uit het wereldje, ik zat er zelfs tussen gepropt.
De avond werd bijeen gepraat door het duo van Zonde van de Zendtijd Bert en Henk, dat op een gespeeld klunzige manier de show probeerde te presenteren.
Na deze opwarmer beet Ter bescherming van de Jeugd de spits af. Deze mannen kwamen ondertussen al voor de derde keer hun kunnen aan mij bewijzen. En waarlijk. Eindelijk nieuw materiaal! En wat voor materiaal! Voortbouwend op wat ik al van hen gezien had, is het veel belovend. Duidelijk in vorm die mannen. Ooit was dat anders. Blijkbaar heeft de podiumervaring en het toeren met dezelfde show zijn vruchten afgeworpen. Een synergetisch duo dat de knappe en grappige scenes aaneenrijgt met zelfrelativerende humor. Het werkt nog steeds, doen alsof ze uit een scene vallen en waarbij de ene de andere de schuld geeft van het mislukken.
Knap gevonden was ook de scene met twee mensen uit het publiek. Ook hun liedjes zitten goed ineen met spitsvondige eenvoudige teksten en leuke pointes.
Na deze knappe opener, kwamen Bert en Henk het publiek nogmaals warm maken voor de peetvader, de grootvader en godfather van de comedy: Gaston Bergmans. De sympathiek ogende opa telt al vele jaren, maar zijn podiumpresence zit hem in zijn bloed. Hij komt op en begint te vertellen zoals hij nooit anders heeft gedaan. Meteen herinnerde hij het publiek aan zijn zielsverwant Leo. Hoe ze samen op de bühne stonden links of rechts van hem. Gaston vertelde gewoon wat akkefietjes, over zijn dokter en hoe die hem wat sport aanraadde, een wat vreemd verlopen vakantie.
De stijl van Gaston is volks, naturel en eenvoudig. Dat is wat hem zo populair maakte in Vlaanderen. Cabaret voor het gewone volk, voor iedereen toegankelijk. En zoals hij afsloot: de grens tussen humor en ontroering is flinterdun en als grootmeester wist hij die grens te bewandelen als geen ander.
De staande ovatie was niet zo zeer te danken aan zijn prestatie van amper een dik kwartier, maar als eerbetuiging aan zijn hele carrière. Hoed af en diep respect!
Na een pauze was het de beurt aan de enige vrouw van de avond: Brigitte Kaandorp. Hollands bovendien. Maar een vrouw met ballen aan haar lijf. Ik moest even wennen aan haar enorm drukke razende en hakkelende stijl van praten, maar ze stal de show al snel met een act opgebouwd rond hoe je een comedyshow in feite in mekaar steekt. Ook hier was er weer een geslaagde interactie met het publiek en ze houdt zich ook niet in om zogezegde trukken van de foor wat uit te buiten. Het werkt. Het publiek at uit haar hand. Knap hoe ze van de hak op de tak springt zonder de balans uit het oog te verliezen. Haar tussendoortjes bevielen de zaal vlot en verveelden niet. Zeer aangename kennismaking was dit voor mij met het Nederlandse cabaret.
Info
De komende weken in de Capitole elke avond cabaret, met oa. Wim Helsen, Gunter Lamoot, Javier Guzman, Alex Agnew,…
Volledig programma op de website
© 2010 GENTBLOGT VZW
Dat is één van die tenten in Gent waar ik nooit een voet binnen zet … Vroeger spraken mensen trouwens pas over Cabaret als het een enig niveau had zoals in Nederland … Na het misbruik van het woord kunst nog een woord dat het afgelopen jaar misbruikt wordt door de commerce.
En wanneer, mijnheer Verdomme, was de laatste keer dat u Ter Bescherming van de Jeugd gezien heeft, dat u er zo’n uitgesproken opinie over heeft?
Ik zou niet weten waar het U over hebt …
Ah goed. Ik dacht dat “Vroeger spraken mensen trouwens pas over Cabaret als het een enig niveau had” wou zeggen dat u Ter BEscherming van de Jeugd van een te laag niveau vond.
Het is niet omdat er af en toe iets in zit waar mensen niet met kunnen lachen dat het dan Cabaret is … Cabaret is trouwens niet grootschalig van aard omdat ze dan haar functie van wisselwerking met het publiek niet ten volle kan uitspelen …
Ik heb in ieder geval wel het verslag hierboven gelezen; dat heeft ook een bedoeling veronderstel ik …
Grappig, het enige optreden van de reeks die ik bezocht heb was van Jörgen Raymann, uitstekende cabaret uit…Nederland!
Wie herinnert zich deze nog; https://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=NFLA06102002_001
Gij dacht, o lijdzaam volk, dat ‘t gruwelijk getij
der oude tyrannie voor immer was voorbij.
Weet nu dan dat uw stem door niemand wordt aanhoord
zolang gij stamelend bidt of bedelt bij de poort.
In ieder geval alle respect voor Gaston Bergmans en zijn overleden Gentse medecollega’s …
Masturbeert en slaapt allemaal nog wat verder …