Welkom in de entree van het STAM
Een fotoverslag van achter de STAMschermen, dat is wat je hier, vanaf nu tot aan de opening van het STAM op 9 en 10 oktober 2010, ongeveer maandelijks mag verwachten.
Een zekere Puinkabouter bracht op blogs als skyscrapercity.com al lang en vaak interessante fotoreeksen van STAM en Bijlokesite.
Het STAM vroeg hem onlangs om zijn activiteiten uit te breiden en ook binnen de muren van Bijlokeabdij en -klooster zijn ding te doen.
Zie een museum in wording door zijn nieuwsgierige ogen…
een museum dat zal tonen wat Gent tot Gent, en wat een stad tot stad maakt.
Vorige maand namen we een kijkje in de ruimtes van de toekomstige permanente tentoonstelling, vandaag wordt gefocust op de inkom.
Vorige week maandag, 28 juni, kon ik nog eens naar het Stadsmuseum voor een volgend deel in de reeks in de aanloop naar de opening in oktober. Deze keer was het om de binnenkant van de nieuwe inkomhal vast te leggen. Die was namelijk net opgekuist, dus het was het goeie moment om te gaan kijken:
Binnenkomen in het STAM zal je doen via dit overdekte pad, dat grofweg tussen de Godshuizenlaan en de boomgaard loopt. Een uitgebreide reeks over de buitenkant is voor een volgende keer.
(l) Langs dat pad ligt dus, vanzelfsprekend, de deur van het museum. Wanneer je binnenstapt, kom je onder een vide te staan, gespreid over 3 bouwlagen, waar heel veel licht de inkomhal binnen schijnt. Rondom heb je zichten op de omliggende groene ruimtes en andere gebouwen van de Bijlokesite, en uiteraard ook op de oude gebouwen van het museum zelf. (r) Het beeld als je recht naar omhoog kijkt.
(l) Als je binnenkomt, zal je aan de linkerkant het onthaal annex museumshop aantreffen. Het mag dus duidelijk zijn dat dit er eind juni nog niet staat, maar in oktober absoluut wél. (r) Achter de receptie, op de kop van het inkomgebouw, komt het café, dat de even eenvoudige als clevere naam Stamcafé zal dragen. Het café zal ook los van het museum kunnen openblijven, want daarvoor is nog een bijkomende ingang voorzien. Het is weliswaar niet de bedoeling om er een bijzondere brasserie of iets dergelijks, zoals bij het Muziekcentrum, van te maken, maar gewoon een plek waar je eventjes iets kan drinken en eventueel een kleine snack kan nemen, eventueel gecombineerd met een museumbezoek, maar dat is uiteraard geenszins een verplichting. Rondom het Stamcafé komt een vijver te liggen, waar je nu een grijze bak ziet. Men was daar volop bezig alles waterdicht te maken. Ook hier ontbreekt uiteraard nog het meubilair, inclusief bar.
(l) Het museumbezoek start, na een kort ommetoertje langs de kastjes achter het trappenhuis om je jas en tas veilig achter te laten, op de eerste verdieping van de inkomhal. Ook hier is uiteraard gedacht aan mensen die slecht of niet te been zijn, en is er ook een lift. (r) De trappen zijn heel netjes en to the point, en er hangen mooie lampen aan de muur.
Eenmaal op de verdieping zie je meteen 2 deuropeningen, die als echte zwarte gaten de bezoeker naar zich toe trekken… Wat, oh wat, wacht ons daar op in het donker?
(l) Op dit moment… nog steeds een ruimte waar alles beschermd en afgedekt is, maar ik verklap het toch al: onder al dat karton op de vloer ligt een enorm grote satellietfoto van Gent, genomen in 2008. Die is nog een stuk gedetailleerder dan wat je op Google Maps kan vinden. De foto is volledig op LED-tegels gezet, waardoor ze dus heel helder en scherp zal ogen. Bovenop het hart van de stad komt er overigens een maquette, dus dan kan je de stad gewoon, als reus, in 3D bekijken. De maquette komt wel in een transparante kast waardoor je ook nog steeds de luchtfoto zal kunnen bekijken.
Op de westelijke muur zie je ook nog een groot wit vlak. Daarachter schuilt een projectiescherm, waarop verschillende beelden over Gent in diverse facetten geprojecteerd zullen worden. De opzet van deze ruimte is dus eigenlijk om de bezoeker van in het begin een beeld te geven van het Gent van vandaag, alvorens het Gent van het verleden en ook een beetje dat van de toekomst getoond wordt. (r) Het probleem met Gent is dat de haven tot bijna in Nederland doorloopt, dus het is een nogal langwerpige foto. Wie naar de fabrieken van Sidmar wil kijken, zal dat op de muur kunnen in plaats van op de vloer.
Ook mensen die Baarle-Drongen en het bedrijventerrein daar willen zien, zullen dat op een muur in plaats van op de vloer kunnen. Al de anderen hebben heel de stad voor (en onder) hun voeten! Merk ondertussen ook het deurtje op in de verte.
(l) Achter dat deurtje ligt deze ruimte, die op zo’n zomerse, stralende dag als maandag een echte zonneoven is. Op de muur nu een aankondiging die iedereen die via de Godshuizenlaan het STAM passeert, eraan herinnert dat het museum op 9 oktober de deuren opent. Maar de toekomst ziet er nog iets blitzer uit voor dit plekje, dat niet bedoeld is als publieke ruimte: hier komt een grote LED-wall. Een reuzegroot scherm dus, waarop van alles kan afgespeeld en getoond worden. (r) We verlaten de donkere kamer van het STAM en maken weer kennis met het licht.
(l) De tweede en hoogste verdieping is niet publiek toegankelijk, of toch zeker niet in de eerstkomende jaren. Ze leidt naar de zolder van het Klooster, dus er steekt nog een stok achter de deur voor een eventuele kleine uitbreiding in de toekomst, maar dat is dus voorlopig niet aan de orde. Toch toon ik het even omdat je er kan zien dat de nieuwe inkomhal een groendak heeft. Dat is trouwens niet het enige groene aan het gebouw: het wordt ook verwarmd met warmte uit de grond, waardoor er minder gestookt moet worden om de ruimte aangenaam te houden. En het systeem kan ook omgekeerd ingezet worden: de warmte kan teruggestuurd worden naar de grond om de inkom in de zomer lekker koel te houden. (r) Op de hoogste verdieping heb je een mooi zicht op de Boekentoren en de toren van de Sint-Pietersabdij, die boven de daken van de Bijloke en de studentenbuurt uitsteken.
(l) Maar niet getreurd, ook vanaf de 1ste verdieping kijk je uit op de Boekentoren, die zich door de spleetjes in de oostelijke gevel laat zien. Op de voorgrond zie je trouwens de voorbereidingen voor het opbouwen van een tent voor het Ghent Jazz Festival, dat jaarlijks op de Bijlokesite plaatsvindt. (r) Na het bestuderen van de grote luchtfoto en het genieten van het uitzicht door een van de ramen, start het bezoek aan de permanente tentoonstelling in de abdij. Die verplaatsing gebeurt via deze glazen passerelle die gebruik maakt van een reeds bestaande opening in de wand van de abdij, waar je nu nog 2 houten platen ziet. Daarachter ligt het doksaal van de kerk, waar het museumbezoek aanvangt, zoals getoond in de vorige fotoserie.
Na de museumrondleiding kom je hier, een verdieping lager, terug uit de abdij en in het onthaal. … En dan zijn we weer waar we begonnen zijn.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Allemaal wree wijs & wel, maar wat gaan we daar kunnen gaan bezien, vraag ik me nu al heel het artikel lang af.
Wat er in dat inkomgebouw te zien zal zijn, staat beschreven in de tekst. Wat je zal kunnen bezien in het vaste museumparcours in de abdij, naast het inkomgebouw, is al eens beschreven in het vorige blogartikel uit deze reeks:
http://www.gentblogt.be/2010/06/01/achter-de-stamschermen
Aha, bedankt voor de info & links!
En, als ik dat zo bekijk: waar stopt de tram?
Ik heb bij toeval op een ochtend een proefopstelling van de LED-wall kunnen aanschouwen. Dat zag er veelbelovend uit. Mooie foto’s trouwens Amaury! Ik hou wel van o.a. het repetitieve karakter van de smalle ramen. Een lichtspel dat ook in de nieuwe tuinmuur herhaald wordt blijkbaar. Ik ben er van overtuigd eens de site helemaal zal afgewerkt zijn dat veel sceptici wellicht aangenaam verrast zullen zijn door het eindresultaat. Wat die wat omstreden buitenmuur betreft bijvoorbeeld (die een ‘gespleten’ dubbelganger heeft op het terrein zelf, lijkt wel een pandgang) zijn velen vergeten dat daar vroeger ook al een muur stond met daarbij een rij hoge bomen die nog veel minder prijs gaf van de Bijloke als nu het geval is. Maar over de buitenruimte hebben we nog een extra woordje uitleg tegoed dus.
Het zijn vooral de mooie foto’s die in het oog springen.
Zo zien we nog eens plekjes die anders voor ons gewone burgers verborgen blijven.
ik zie nu al dat het resultaat zeer geslaagd zal zijn… ik kijk uit naar 9 oktober!