RSSOnze missie
Het is in deze tijden al wat ongemakkelijk om het over paters en nonnen te hebben. En gaan ze het nu met 50 jaar Congo ook nog eens over ‘onze Vlaamse missiezusters’ hebben?
En toch leggen vzw Trefpunt en het project miXed2010 met het toneelstuk “Onze Missie†ook dit deeltje van de Congo-puzzel. Actrice Chris Thys, onder meer bekend van Tv-series als Thuis, Flikken, Witse, Aspe, vertelt in deze productie van het Rodenbachfonds het verhaal van de Vlaamse missiezusters die naar Congo vertrokken om er te zorgen voor onderwijs en gezondheidszorg.
Uw reporter Kuifje in Congo woonde op vrijdag the-day-before van de Gentse Feesten de try-out en avant-première van “Onze Missie†bij in de gewezen (!) Parnassuskerk. Een heel geschikte en toepasselijke locatie trouwens.
Aan de hand van brieven en getuigenissen over een tijdspanne van 120 jaar schetst Chris Thys de evolutie van kolonialisme en katholiek paternalisme naar begrip voor de andere cultuur en het streven naar emancipatie.
Het verhaal start in 1891 in onze eigenste Sint-Baafskathedraal van Gent waar de bisschop zijn ‘Vlaamse dochters’ plechtig uitzendt naar ‘de Congo’. De Zusters van Liefde waren, op een echtgenote van een protestantse dominee in 1879 na, de eerste blanke vrouwen op Congolese bodem.
In veel gevallen waren de missiezusters Vlaamse boerendochters die met het zogenaamde gezonde (boeren)verstand van aanpakken wisten. Het waren sterke vrouwen die hun plaats moesten veroveren in een door blanke mannen gedomineerde koloniale maatschappij.
In hun brieven aan het thuisfront klinkt zeker in de beginperiode de echo van het Vlaamse katholieke en conservatieve platteland nog door. Nadien lezen we in hun brieven ook nieuwsgierigheid, interesse en mededogen met het lot van de Congolezen. Maar ook de humor is –gelukkig – niet ver weg.
Het hele brieventoneelstuk kan ik hier natuurlijk niet navertellen, maar ik pluk er toch een paar fragmenten uit die mij extra boeiden.
Zo blijkt de communicatie met het thuisfront, ondanks het wél functionerende postsysteem, helemaal niet zo vlot te lopen. Had de familie in het vader/moederland last van de spreekwoordelijke Vlaamse klei?
Belgisch-Congo leverde onder meer met zijn grondstoffen een aanzienlijke bijdrage aan de oorlogsinspanningen in WO I (brons, koper en messing) en WO II (uranium voor de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki). En met 5,4 miljoen geraamde doden en massale vrouwenverkrachtingen is het conflict in Oost-Congo eigenlijk een WO III om grondstoffen als goud, coltran, koper en diamant.
Het toneelstuk rondt af met video-opnames door Chris Thys van gesprekken met gewezen missiezusters (graag ondertiteling!). Hoewel een aantal persoonlijk heimwee hebben naar Congo, is hun taak volbracht, vinden ze. De fakkel is overgenomen door de Congolezen en daar krijgen we als slot van “Onze Missie†een heerlijke hoopgevende getuigenis van.
Voorstellingen: tot maandag 26 juli 2010 om 19u, op zaterdag en zondag om 15u en 19u
Plaats: Zaal Parnassus, Oude Houtlei 124, 9000 Gent
Tickets: € 9,5 via Uitbureau of via 09 233 77 88
© 2010 GENTBLOGT VZW