In een ver verleden…

woensdag 18 augustus 2010 7u02 | archief-ocmwgent | 14 reacties
.

/

Heeft u ook een foto voor deze rubriek? Mailen mag naar fotoredactie@gentblogt.be of u kunt uw foto ook kwijt op onze flickr-groep.

» Meer foto's in het foto van de dag-archief.

© 2010 GENTBLOGT VZW

14 reacties »

  1. Reactie van Guido Van Peeterssen

    Een klein verschil tussen vroeger en nu:
    https://www.gentblogt.be/2007/01/16/wandelpad

    • Reactie van Maybe

      Ben je wel zeker dat het hier is?
      En terloops toen had men nog geen veiligheidscoördinator nodig.

  2. Reactie van charles strijd

    Volgens onze gegevens (en van onze vrijwilliger Adrien) klopt het zeker wat Guido schrijft, de Ketelvest dus. Ik vermoed zo ongeveer eind 19e eeuw,(gezien de staat van de(meerdere)foto’s en werkwijze van afdrukken),maar als iemand voor mij meer gegevens heeft, graag.

  3. Reactie van Jean Marie DE WULF

    Inderdaad ik geloof ook dat dit de Ketelvest moet zijn, mar dan eerder aan de kant van de Korte Dagsteeg, of beter destijds: “rue du Pont Madou”.

  4. Reactie van Jempie

    Er was er toch ene op de voorgrond die niet kon blijven stilstaan voor de foto

  5. Reactie van Arthur De Decker

    Dit lijkt mij inderdaad een foto van de Ketelvaart gezien van aan de Ketelbrug (want rechts balkon en links achterkant opera), tijdens de werken van 1894. Zie Beeldbank SCMS_2697.

  6. Reactie van Frans

    Gelukkig was er daar toen nog scheepvaart, anders was de Ketelvaart door al dat slib ook dichtgegooid zoals de Ottogracht en de Plotersgracht (1872), de Oude Houtlei (1899) en het Meerhemvaardeke (1902).

    • Reactie van Maybe

      Zouden dit uitdiepingswerken geweest zijn?

      En worden die zijwanden nu nog altijd geschoord door houten palen zoals in Venetië?

  7. Reactie van Roland

    Met schop en kruiwagen en vermoedelijk vlugger klaar dan nu met al hun hoog technisch gereedschap.

    • Reactie van Guido Van Peeterssen

      Ze hadden vroeger geen buren die om de haverklap een procedure inspanden bij de Raad van State ;-)
      Dat zal wel de voornaamste tijdswinstfactor zijn.

  8. Reactie van Arthur De Decker

    Ik lees: “In 1866 beleefde de stad nog eens een zware cholera-epidemie…Hand in hand met de moralisering van de arbeidersklasse kwamen er ook steeds meer saneringswerken van de arbeiderswijken.Een eerste grote ingreep was het Zollikofer-De Vigneplan (1860-1888).Vanaf 1896 en onafgebroken tot 1913 volgde de periode Braun: onder de gunstige effecten van de tweede industriele revolutie en het toenemende overheidsinitiatief veranderde Gent in één grote bouwwerf…Ook de Ketelvaart werd in 1894 onder handen genomen.”(Uit Chritophe Verbruggen, De stank bederft de eetwaren. de reacties op industriele milieuhinder in het 19de-eeuwse Gent, academia Press, 2002, blz 14. Als illusrtatie staat op figuur 1-1 dezelfde werken aan de Ketelvaart(fragment foto SAG, Atlas Goetghebuer).
    Mijn besluit: de foto toont de saneringswerken aan de Ketelvaart in 1896. Het vuil slib werd verwijderd. Dit gebeurde sedert de middeleeuwen op geregelde tijdstippen.

  9. Reactie van C14

    Een kaaimuur langs het eigendom van de commissie van de burgerlijke godshuizen (=OCMW) ter hoogte van Walpoortbrug (pont Madou) en de Ketelvaart is ingestort in de nacht van 13 op 14 april 1890. Er werden verscheidene processen gevoerd, tegen de Belgische staat, tegen aannemer Buyck, tegen de Banque de Gand met z’n voorkant op de Kouter. Met de Banque de Gand wordt een dading gesloten. De rechtbank stelt de aannemer in het gelijk. OCMW heeft de kaaimuur die er in de vorige eeuw was gebouwd, slecht onderhouden. De baggerwerken uitgevoerd door de Staat hebben geen schade toegebracht. Het instorten van de muur van OCMW heeft die van de Banque de Gand tot gevolg gehad. Een volledige beschrijving van alle processen in La Belgique Judiciaire nr 59, 25/07/1894. De bundel (in totaal 3) in het OCMW Gent Archief bevat zes grote foto’s van de herstellingswerken in de Ketelvaart.

    In het dossier OCMW Archief – BG Verhuringen leest men : In 1861 besluit het stadsbestuur dat in de 2e politiewijk een betaalde school voor meisjes nr 1 zou komen en vragen aan OCMW een gebouw in huur. In 1863 komt dit pand op Korte Dagsteeg nr 24 vrij. Van Huffel architect van OCMW maakt de verbouwingsplannen op. In verslag van OCMW van 10 oct 1863 verklaart men zich bereid een erfpacht te geven van 99 j aan de Stad (gaat toen over Korte Dagsteeg nr 36) De akte wordt pas verleden voor notaris Eggermont op 26 mrt 1866. In de nacht van 13 april 1890 stort de muur aan de ketelvest evenals een gedeelte van het schoolgebouw in. Het arrest van het Hof van Beroep van 4 april 1894 vermeldt in het verslag van de experten Cox, Massot en Migom dat enerzijds de muur te hoog is opgetrokken en dat anderzijds baggerwerken te veel grond hebben weggehaald. De aansprakelijkheid wordt gelegd ten laste van OCMW en ten voordele van de Staat en de Banque de Gand. Op 3 december 1895 tekenen stad en OCMW een overeenkomst tot beëindiging van de erfpacht. De klassen werden verhuisd al in 1893. In 1895 denkt men eraan ook het pensionnaat te sluiten. Bovendien is het aantal leerlingen zeer laag geworden.
    In 1868 huurde de stad woningen op Korte Dagsteeg 34 en 32 ten behoeve van normaalschool onder leiding van Melle Th. Hofman. Deze woningen liggen naast het vorige gehuurde pand. In 1863 spreekt men van huisnr 26. De ecole payant pour filles nr 1 komt van de Gouvernementstraat (voor 1863). Het is volkomen normaal dat je niet meer wijs raakt uit de huisnummers. De verhogen en verlagen al naar het jaar.