RSSLe Petit Coeur
Sinds één juli is Gent alweer een hip restaurantje rijker: le Petit Coeur. Het ligt in Onderbergen, op amper een paar meter van het ‘hoofdhuis’ Coeur d’Artichaut. Waar dit laatste restaurant een heerlijke Franse keuken brengt, mikt Le Petit Coeur op een duidelijk ander publiek. Het interieur is voornamelijk wit: witte muren, witte tafeltjes, een witte toog, en een paar knappe kunstfoto’s (zwart-wit met rode accenten) aan de muur.
Je kan er ontbijten en lunchen, maar zoals mijn wederhelft, die om de hoek werkt, opmerkte: ‘Da’s een wijvending!’ Ik schoot in de lach, maar snapte meteen zijn opmerking toen ik de kaart vastnam. Je kan er geen standaard dagschotel of biefstuk eten, wel verschillende soorten slaatjes, broodjes, quiches, toasten, soepen…
Mijn tafelgezelschap nam een croque parisien (blijkbaar een croque monsieur met extra gesmolten kaas bovenop), en die kwam vergezeld van een frisse verse sla. De mayonaise moest wel extra gevraagd worden. Zelf nam ik de quiche van de dag (8,25 euro), een spinazie-fetaquiche, met alweer een frisse sla.
Ik was helaas vergeten zeggen dat ik allergisch ben voor komkommer, en er zaten een paar stukjes verwerkt in de sla. Toen ik dat met een schuldbewust gezicht opbiechtte aan de serveerster, nam ze zonder een woord te zeggen het bord weer weg, om een minuutje later terug te keren met verse sla met vinaigrette, zonder komkommer deze keer. Oef! Het stuk quiche was vrij flets, vond ik, het mocht gerust een stuk meer gekruid zijn. Nu snapte ik trouwens de wijvenopmerking van mijn man beter: ik had gelukkig geen grote honger, maar anders had ik probleemloos een tweede stuk opgekund. Geef toe, een zesde van een standaard quichevorm, amper twee centimeter hoog, is niet echt royaal. Mijn vriendin had twee vrij kleine croques, en vond ook dat niet echt een grote portie.
Wat me ook een klein beetje stoorde, was de kaart. Een menukaart fungeert toch een beetje als een uithangbord, dacht ik, of heb ik dat verkeerd begrepen? Ze stond helaas vol spellings- en typfouten, zoals een coco-ccola, of het feit dat er enkel cash kon afgereknd worden. Blijkbaar is ze ook niet volledig, want toen ik informeerde of ze toevallig toch ice-tea hadden, hoewel dat niet op de kaart stond, reageerde de jonge kelner verbaasd: “Uiteraard!”
Samen betaalden mijn vriendin en ik voor eten en een drankje 26 euro.
Mja. De setting is modern, de ligging is uitstekend, en het volk dat er zat zeker en vast hip, dat valt hoegenaamd niet te ontkennen. En ik kan me voorstellen dat het een ideale plaats is om, als het mooi weer is en er gewinkeld wordt in de Veldstraat, buiten op het terras een koffie te drinken met een heerlijk vers gebakje. Maar voor de lunch? Naar mijn persoonlijke smaak te weinig, te flets en te mager.
Ik kan me wel inbeelden dat ik er terugkom met mijn immer diëtende vriendin die leeft op selderstengels en magere yoghurt: she’ll love it!
Le Petit Coeur
Jacobijnenstraat 7 9000 Gent
09/277.92.35 www.artichaut.be
Open van 8.30u tot 18.00, zo en ma gesloten.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Ik geef de recensent gelijk. Een tijdje geleden gingen we met enkele collega’s voor een lunch naar Le Petit Coeur. Porties waren niet echt toereikend, menu’s niet verrassend, bediening was matig -ik ging er zelf met een koffievlek op mijn witte broek naar buiten (gemaakt door de serveerster welteverstaan). Bovendien vond ik het een beetje raar in een restaurant te zitten waar er overal megagrote foto’s van de uitbaatster (?) aan de muur hangen. Neen, voor mij -voorlopig- niet echt geslaagd …
Ha, ben blij dat het nog mensen is opgevallen: de echtgenote van de zaakvoerder van ‘Coeur d’Artichaut’ vind ik elke keer ik haar zie buitengewoon onvriendelijk en inderdaad nogal zelfingenomen… Glimlachen kost te veel moeite, maar ze staat wel graag op de foto (zie ook hier de foto bij het artikel!) Het verwondert mij dan ook niets dat er uitvergrote foto’s van haar in PetitCoeur hangen!
Maar geen nood: aan de overkant heb je ‘t Broodhuys met wel royale porties, vriendelijke bediening en heeeeerlijke chocoladetaart!
Misschien moeten ze het gewoon bij het restaurant ‘Coeur d’Artichaut’ houden. Een tijdje geleden gingen we avond eten in de Bijloke Bistro, ook van dezelfde eigenaars.
We willen er een gezellige avond van maken en omdat we om 20 uur naar een concert in De Bijloke zouden gaan, zijn we om 18.15 al aanwezig in het restaurant. Bestelling opgenomen om 18.30 en dan 45 minuten moeten wachten op het soepje dat we vooraf namen. Snel het soepje uitgelepeld en gezegd dat hoofdgerecht direct mocht komen.
Om 19.30 komen die, waarbij het mijne – Vlaamse stoofkarbonaden – koud was en er echt niet smakelijk uit zag. Mijn gerecht teruggestuurd naar de keuken en 10 minuten later terug op tafel. U begrijpt dat we dat niet echt leuk vinden en er nooit meer terugkeren. Bij het afrekenen vroeg de vrouwelijke kelner dan nog of voor de rest alles in orde was…
Moet me helaas aansluiten bij de ervaring van Jean…
Met enkele collega’s gaan lunchen. We starten met een glas lauwe cava en plaatsen vervolgens onze bestelling.
Suggestie van de dag was oa koolvis met pasta.
Van het gezelschap kiezen een collega en ikzelf de suggestie met koolvis. De gerechten worden aan tafel gebracht en ik stel vast dat mijn vis nog voor meer dan de helft rauw is (en bijgevolg dus ook koud). Het bord zelf is zeer vettig en staat behoorlijk vol met vingerafdrukken. We sturen beide visjes terug naar de keuken.
Het bord van onze collega’s is leeg op het moment dat onze visjes opnieuw worden geserveerd. Cuison van de vis is ok, maar het gerecht op zich stelt weinig voor, geen kruiding, vlakke smaak.
Ah, ik vergeet bijna nog te vermelden dat er geen brood op tafel stond, dat er niet werd gevraagd of we tijdens de maaltijd iets wensten te drinken…
Fraai kader en uitzicht, zonde van het eten, absoluut ondermaats…