RSSWeb 3.0. Nieuwe trends in digitalisering gelanceerd door het Huis van Alijn.
Het Huis van Alijn viert dit jaar zijn tienjarig bestaan. Hoogtijd om ook op Gentblogt een kleine special te brengen over Gents sympathiekste museum. Vandaag een verslag over nieuwste trends in digitalisering.
Waar is de tijd dat interactieve mobiele telefoons nog niet bestonden en je op de Gentse Feesten nog tienduizend mensen moest aanspreken om je verloren gelopen moeder te kunnen terugvinden. Waar is de tijd van wordperfect 5.1 toen je nog cursussen moest volgen om te ontdekken met welke toetsencombinatie je een lijn kon onderstrepen of cursief zetten in het tekstverwerkingsprogramma.
Het is voor velen nog slechts een vage herinnering, zo diende ik nu zelf al m’n virtueel extra chip-geheugen in te pluggen om het me nog voor de geest te kunnen halen. Heden leven we immers in de moderne tijd van web 3.0 met allerlei interactieve en slimme online toepassingen. Het is een evolutie die het Huis Van Alijn duidelijk niet gemist heeft.
Neem nu Facebook. De meeste mensen gebruiken dit medium toch nog vrij passief. Huisartiesten Les Poupées Passionées hebben Facebook doorgelicht en verbeterd naar een 3.0 versie.
Als Facebookfan krijg je regelmatig het allerlaatste nieuws en nieuwe filmpjes of foto’s uit de uitgebreide collectie, meestal persoonlijk aan huis geleverd door de drukbezette Poupées (meer dan 1600 fans persoonlijk bedienen, je moet het maar doen).
Maar dit is lang niet het enige digitale wapenfeit van het Huis van Alijn. Neem nu de dit jaar volledig vernieuwde website die een schat van informatie, foto’s en filmpjes bevat. Je kan er ook blogs lezen van diverse gastcorrespondenten, online shoppen en zoveel meer.
In de web 2.0 generatie bestond nog de zogenaamde drie-klik-regel. Elke seconde telde, alle informatie moest binnen de drie muisklikken bereikbaar zijn. Het Huis van Alijn staat al veel verder en maakt gebruik van wat specialisten ‘de real life simulation’ techniek noemen.
Halt aan de verlammende wiskundige efficiëntie van de web 2.0 intraneuten, geef de mensen opnieuw de tijd om rustig rond te kijken en te zoeken. Net zoals het in het echte leven zoveel interessanter is de kronkelige zijwegen te nemen i.p.v. altijd op de snelle snelweg te blijven.
Deze aanpak resulteerde in een pracht van een nieuwe site met een schat aan informatie en talrijke interactieve pareltjes. Je hebt er rechtstreeks toegang tot diverse collecties, zoals bv. die van het circus, vakantiefoto’s of oud speelgoed. De afgelopen jaren zijn er grote inspanningen gedaan om de collectie te digitaliseren. Zodoende is het mogelijk geworden talrijke foto’s, filmpjes en documenten online te bekijken. En je kan zelfs je eigen museum samenstellen met je favoriete foto’s of filmpjes.
Een van onze absolute favorieten is dit pareltje uit 1959, een toverfilmpje, te vinden onder de collectie ‘bewegend beeld’. Fascinerend toch om te zien hoe 5 mensen tegelijk in een piepkleine doos kunnen kruipen. Ook al zitten we zelf in de filmbranche en is geen digitaal special effect ons vreemd, we zijn er nog altijd niet uit hoe deze stunt gerealiseerd werd. Tips van lezers en filmkenners zijn steeds welkom.
En zo zie je maar hoe verleden en toekomst naadloos in elkaar overvloeien. Het Huis van Alijn heeft beide: de meest moderne informatietechnieken, en een schat aan oude documenten, foto’s en beelden.
Voor de liefhebbers: zaterdag kan je het Huis van Alijn ook weer reëel aantreffen op de Cultuurmarkt op de Kouter.
© 2010 GENTBLOGT VZW
Misschien toch een kleine correctie: dit museum is geen 10 jaar oud maar 78 jaar. Het Museum voor Volkskunde werd in 1932 opgericht onder impuls van de Koninklijke Bond der Oost-Vlaamse Volkskundigen. Sinds 1962 huist het Museum voor Volkskunde in de huidige gebouwen.
We vieren dus niet het 10-jarig bestaan van het museum, maar wel het 78-jarig bestaan. We herdenken tevens dat het Museum net tien jaar geleden onder invloed van het toenemend Amerikaans marketingdenken in de museale wereld een trendy en historisch foutieve marketingnaam kreeg, die over een jaar of vijf weer vanzelf verdwijnt.
Met alle respect voor de Volkskundigen, ik heb als kind ik weet niet vaak rondgedwaald in de Gentse musea en ken ze van binnen en van buiten.
Daarbij werd mijn kennis van het Nederlands als achtjarige vaak op de proef gesteld om in de brochures alle kortingen van a tot z af te lopen om vervolgens mijn wiskundeknobbel te ontwikkelen door tijdens mijn zwerftochten door Gent alle entreegelden op te tellen in de hoop dat het totaal op ‘gratis’ uitkwam. Best wel tof, en het Museum voor Volkskunde scoorde daarbij heel hoog.
Pure en onverwoestbare nostalgie, maar eerlijk gezegd: die tijd hoeft niet meer terug te keren. Dat het Huis van Alijn mag van mij gerust Huis van Alijn heten, tot er binnen zoveel jaar weer een nieuw en verfrissend concept opduikt. Zoals nu binnen enkele weken met het STAM.
-:), dat verdoemd Amerikaans marketingdenken in het museale leven, het is me wat, een mens vecht ertegen, maar het verdoezelt langzaam ook heel onze samenleving, het is allemaal begonnen met Warhol in het verderfelijke NY, ik ga ter plekke klacht gaan indienen.
Excuses voor de fout, en lang leve de Koninklijke Bond der Oost-Vlaamse Volkskundigen.
PS: we zijn volop aan het expanderen, sorry, bedoelde uitbreiden, en zoeken nog een verantwoordelijke ‘Archief en Correcte Historie?’ U bent toevallig niet geïnteresseerd ?
Beste Koen, Het was helemaal niet als kritiek bedoeld hoor, voor de rest vond ik het een zeer behoorlijk artikel. Waarschijnlijk bent u gewoon misleid door de propagandastaf van het Museum voor Volkskunde, dat zo graag zijn nieuwe naam wil promoten.
Op zich vind ik die bedrieglijke reclametechnieken ook niet zo erg hoor, de mensen willen nu eenmaal bedrogen worden. Maar het past gewoon in een totale verloedering van het taalgebruik. Met vijf minuten politieke moed lossen we BHV op. Ja, we zijn drie jaar verder. Onze partij is voor de volledige onafhankelijkheid van de republiek Vlaanderen, maar we verstoppen dat omdat we de grappige gast willen uithangen in De Slimste Mens. Ja, we zien ook wat er van dat bedrog komt. U zult weer zeggen dat ik overdrijf, maar het is allemaal bedrog. Pure leugen, en wij zijn er het slachtoffer van.
Wat the hell is volkskunde anyway?
en BHV??? WTF??!!
Anonieme reacties, daar houden we van! Uit welke tijd stamt dit gebruik?
9030 maakt zich druk om iets wat niet nodig is: wij hebben een tijd geleden 75 jaar museum gevierd, nu is het 10 jaar Huis van Alijn.
9030, heeft u al eens de tijd genomen om op onze website te lezen of om bij ons eens op bezoek te komen? Aan de ingangspoort ziet u nog steeds het uithangbord ‘Museum voor Volkskunde’, in de inkomhal schetsen we de 3 levens van het museum, en op de homepagina van de website verwijzen we onmiddellijk naar het ontstaan in 1932… en indien u meer tijd heeft, maak dan even gebruik van de zoekfunctie en tik ”Koninklijke Bond van de Oost-Vlaamse Volkskundigen” in. Het zal u geruststellen: wij vergeten onze geschiedenis niet, integendeel! En bovendien, maar dat zal u wellicht niet ontgaan zijn, met de naam ‘Huis van Alijn’ blijven we zeer dicht bij de geschiedenis van het KinderenAlijnsHospitaal.
En oh ja, marketing is van alle tijden toch? Wie heeft het toch ooit bedacht om in 1962, dertig jaar later, de naam ‘ Museum van Folklore en Oudheidkunde’ te veranderen in de toen moderne benaming ‘Museum voor Volkskunde’? Tja, …voor ons geen discussiepunt waard, wij zijn vooral blij dat het museum en zijn collectie is blijven bestaan en voortleeft, dit is vandaag immers geen evidentie.
Getekend, het hoofd van de propagandastaf
Ik vind marketing geen vies woord, zolang de vlag de lading dekt! Ik bedoel wat is er mis met reclame maken voor eigen winkel? En zo’n naamsverandering is een nogal ingrijpende zet op het vlak naar communicatie toe. Maar is voora
(vervolg) Maar is vooral een teken naar buiten toe dat er een nieuwe wind waait door het museum, een nieuwe kijk op inhoud en presentatie van de collectie.
De tijd is voorbij van volgestouwde museumzalen. Nee bij voorkeur weloverwogen stukken kiezen, die nog steeds hetzelfde verhaal vertellen, maar die de ruimtes èn de bezoekers terug wat meer lucht en ruimte geven. Het Huis van Alijn heeft nog steeds zijn kamers, zeg maar van geboorte tot dood en alles daar tussenin. De ‘winkeltjes’ zijn gebleven. Maar er is wat meer leven in de brouwerij gekomen. Een hele reeks knappe tijdelijke tentoontstellingen (bijvoorbeeld rond het circusleven!), en vooral een versterkte publiekswerking. Bijvoorbeeld welke massa materiaal van binnengebracht beeld- en fotomateriaal heeft het museum ondertussen gedigitaliseerd?! Het publiek komt niet alleen naar het Huis, maar dat Sylvie Dhaene en haar ploeg zelf ook naar de mensen toekomen, bewezen ze ruimschoots deze zomer met een heuse Alijnmobiel. Ik vind dat fijn om zien, een museum dat leeft, waar de geschiedenis nooit stopt. Ik word enthousiast als ik de nieuwe kamers zie rond de jaren 50, 60, en 70. Of als ik in de dialectenkamer terug voeling krijg met de taal waar ik vandaan kom. Museum voor Volskunde of Huis van Alijn, het maakt me niet zo heel veel uit, zolang men geen lucht maar inhoud verkoopt. Succes verder, jullie zijn goed bezig!
Ivm de doos: zetten ze niet gewoon telkens de film stil? De eerste jongen kruipt er terug uit, de film start, de tweede jongen kruipt erin…En dan filmpjes aan elkaar plakken, want dat kon men al.