Ta panta rhei
We wonen sinds een klein jaar in een huis aan het Rabot.
Het is een gemengde wijk: kansarmen, Bulgaren, ex-junks, dealers, gezinnen met kinderen, koppels met huisdieren, Russen, Vlamingen, zwarten, bruinen, witten… het woont er allemaal. Wat ik fijn vind aan de wijk is het “sociale”: als ik Lola uitlaat, sla ik vaak een praatje met een aantal andere hondenwandelaars in de buurt; als we thuiskomen van het werk, vraagt de buurvrouw in gebroken Nederlands of we brood willen; in het weekend is er vaak een festival of feest op het terrein van de Gasmetersite.
Het voormalige Alcatelterrein bestaat uit de oude betonnen vloeren van de fabrieken waarop nu plaats gegeven werd aan een aantal stadstuintjes, een speelruimte, twee voetbalterreintjes en wat containers die dienst doen als scoutslokalen. Mensen zijn er sociaal zonder dat dat tot al te grote overlast leidt. Dat is althans mijn visie op de buurt – praat met iemand zes straten verder en die vertelt je misschien een ander verhaal. (De Rabottorens wat verderop zijn drie torenhoge oude, uitgeleefde flatgebouwen waar mensen zeer dicht op elkaar wonen in niet altijd even goede omstandigheden.)
Het is een fijn huis: veel invallend licht, het staat voldoende op orde, we beschikken over een grote tuin en we voelen er ons thuis. Waar we vooral van genieten is de rust: ’s morgens slapen we ongestoord uit, tenzij het zondag is en de katholieke klokken ons wakkerluiden. De buren zijn rustig, op straat is er weinig commotie en daar hou ik wel van: rust.
De rustige buurt maakt echter deel uit van het project ‘Bruggen naar Rabot‘, dat is de overkoepelende titel waaronder een aantal stadsvernieuwingsprojecten vallen voor de Rabotwijk. Het terrein aan de Gasmeterlaan wordt in de loop van het volgende jaar gesaneerd, en er worden 450 wooneenheden voorzien met “ruimte voor recreatie, speelweefsel, buurtvoorzieningen, kantoren en handel.” De Gasmetersite wordt dus het toneel van werken, van verandering en van heel veel lawaai. Los van het feit dat het een noodzakelijk project is, kan ik niet zeggen dat ik ernaar uitkijk jarenlang naast een bouwsite te wonen. We zullen onze woonplannen dus moeten aanpassen.
Edoch – zover zijn we nog niet. Voorlopig staat de site er nog: naar het schijnt loopt het project vertraging op dus mij zorgen maken heeft dan ook geen zin. Ta panta rhei weet u wel. Ik kan me beter bezighouden met vast te leggen wat er wél nog is.
Dus geniet even mee van wat ik tot nu toe gecapteerd heb:
Wie meer wil weten over het project en de buurt kan hier verder lezen:
- Forum SkyscraperCity – Gent: Bruggen naar Rabot
- Forum SkyscraperCity – Gent: Rabottorens
- Stad Gent – In de wijk / Project Bruggen naar Rabot
© 2010 GENTBLOGT VZW
Knap stukje, maar hoeveel “Rabotiens” zouden de titel snappen?
Ik was vorige week toevallig op bezoek op de site. Ik had er geen flauw idee van hoe het leven in het Rabot is. Ik ben blij dat ik het eens van dichtbij gezien heb. De mix van mensen gezien en hoe het allemaal zo gesmeerd loopt op de site. Perfect plaatje eigenlijk. Jammer dat er meestal slecht nieuws te horen/lezen valt i.p.v. zulke positieve initiatieven. Iemand die niet in de Rabotwijk passeert, heeft er eigenlijk geen idee van.
Ik ben blij je artikeltje te lezen en de foto’s te zien.
Fijn stukje, maar vooral de foto’s vind ik heel mooi.
Dank u zeer. Fijne commentaar.