The Social Network
Aan de ene kant kan het op voorhand niet stuk: een script van de hand van Aaron Sorkin — u kent hem misschien van de blitsende dialogen in A Few Good Men of The West Wing — en regie door David Fincher, van onder meer Fight Club.
Aan de andere kant: een film over het ontstaan van een website, zelfs al is het een website die samen met pakweg Google en Wikipedia daar ergens helemaal bovenaan in het rijtje invloedrijke websites staat, kan dat wel de moeite waard zijn? Is dat wel boeiend?
Kort gezegd: zeer zeker.
We krijgen het verhaal van het begin van Facebook te zien, aan de hand van een reeks flashbacks gekaderd in twee rechtszaken. We zien hoe Mark Zuckerberg, een weinig populaire nerd in Harvard, op kot aan de universiteit, tussen de lessen door, op een paar weken tijd een website maakt, hoe de website groeit van Harvard naar andere universiteiten in de VS en uiteindelijk over de hele wereld. Hoe Facebook na een paar jaar 25 miljard dollar waard is, en Mark Zuckerberg de jongste miljardair ter wereld wordt.
De twee rechtszaken: de ene vanwege drie Harvard-studenten die Zuckerberg ervan beschuldigen het idee van Facebook van hen gestolen te hebben, en één vanwege zijn voormalige beste vriend, die voor het startkapitaal van Facebook zorgde en aanvankelijk Chief Financial Officer was.
Dat het om miljoenen en miljarden gaat, en computers en rechtszaken, maakt daarbij echt niets uit: de situaties en personages in The Social Network zijn tijdloos. En pijnlijk herkenbaar.
Het gaat over het verschil tussen een visie (wat Zuckerberg had) en een degelijk idee (wat de tegenpartijen in beide rechtszaken, op verschillende vlakken, hadden). Over wat nodig is om van een visie een succesvol bedrijf te maken. Het gaat ook over wat succes doet met vriendschap. Over ego, macht, en manipulatie, en machteloze woede, of radeloosheid.
Maar bovenal: het is een uitstekende film. Sorkin slaagt erin om een complex verhaal verrassend helder en boeiend te brengen, zonder de kijker als een klein kind te behandelen. En Fincher slaagt erin om een script dat evengoed een toneelstuk had kunnen zijn, met erg veel dialoog, op pakweg twee of drie locaties, verrassend spannend en dynamisch te maken.
Uitstekende acteerprestaties ook. Jesse Eisenberg zet op indrukwekkende wijze een kille maar tegelijk kwetsbare Zuckerberg neer, Justin Timberlake’s Sean Parker danst op een dunne lijn tussen playboy-computer-rockster en visionaire businessguru, en Andrew Garfield is zonder melig te worden aandoenlijk als misschien wel het meest sympathieke personage van de hele film — Zuckerbergs beste vriend, die niet goed genoeg (meer) is om het bedrijf Facebook mee te leiden.
Er is links en rechts te doen over het waarheidsgehalte van de film: Zuckerberg weigerde mee te werken, en het verhaal is voornamelijk gebaseerd op Ben Mezrich’s boek The Accidental Billionaires: The Founding of Facebook, A Tale of Sex, Money, Genius, and Betrayal, dat het allemaal niet weinig sensationeler voorstelt dan het wellicht in het echt was.
Of de feiten allemaal echt gebeurd zijn of niet maakt niet uit. Dit is een film, geen wetenschappelijk werk. Het verhaal is waar. Het verhaal zou even waar zijn als het ging over senatoren in 100 voor Christus in Rome, over handelaars in de Gouden Eeuw in Amsterdam, of over duivenmelkers die een vzw oprichten in Sint-Denijs-Westrem in 1972.
Allez ju, we gaan ons aan een voorspelling wagen: dit is een film die we binnen twintig en vijftig jaar nog gaan bekijken. Een document van dit eigenste moment, en tegelijk een tijdloze klassieker.
Gaat dat zien, en zeg dan binnen twee generaties met Goethe: wir sind dabei gewesen. Wij hebben dat allemaal nog in ‘t echt meegemaakt.
The Social Network. David Fincher (regie), Aaron Sorkin (script). Met Jesse Eisenberg, Andrew Garfield, Justin Timberlake, Brenda Song, Rooney Mara, Armie Hammer, Max Minghella.
Vanaf 15 oktober 2010 in de zalen.
© 2010 GENTBLOGT VZW