RSSIljo! Iljo! Iljo! Iljo!
“It’s like Paul Kantner of the Airplane said: if you can remember anything about the Sixties, you weren’t really there.” (Bob Dylan) Eh, wel, ja, wie op maandagochtend een artikel over de Gentse Zesdaagse kan schrijven, stond zondag waarschijnlijk niet op het middenplein van het Kuipke. Dus vergeef mij de vertraging.
Het Kuipke + drankbonnetjes + Iljo Keisse. Het leven kan eenvoudig en schoon zijn. De Gentse Zesdaagse is goed op weg om de herfsteditie van de Gentse Feesten te worden, Keisse en Ketelke (Kenny De Ketele) hebben daarin een groot aandeel. Hun supporters staan arm in arm hun vreugde uit te schreeuwen: samen voor Iljo als Iljo wint en samen voor Kenny als Kenny wint. Er zijn niet zoveel sportwedstrijden waar je die broederlijke sfeer kan ervaren. Het fantastische publiek is samen met de kwaliteit van de deelnemende ploegen het handelsmerk van de Gentse Zesdaagse. Van zodra je binnenkomt in Het Kuipke word je ondergedompeld in een hete soep van spectaculaire baandisciplines, loeiharde muziek en bier (véél bier).
Mensen zeggen mij vaak dat ze van dat baanwielrennen niks begrijpen. Maar eigenlijk is dat allemaal zo moeilijk niet, het concept van een zesdaagse is kinderlijk eenvoudig: winnaar is de ploeg (2 renners) die na zes dagen de meeste rondes heeft afgelegd in alle disciplines samen. Bij gelijk aantal rondes geven de punten de doorslag, die worden behaald in alle nummers die tijdens een zesdaagse op het programma staan: dernywedstrijden (achter die brommerkes), tijdrit (500m en baanronde), afvalling en ploegkoers. In de ploegkoers Рdat is ̩̩n uur doorvlammen en rondes proberen pakken op de concurrenten, zeer spectaculair en de klassieke afsluiter Рwordt meestal over eindwinst in de zesdaagse beslist en dat was deze keer niet anders.
Het duo Iljo Keisse / Peter Schep was dinsdag aarzelend van start gegaan. U weet ondertussen waarom Keisse al vier maanden geen wedstrijd had gereden en hoe hij pas op de valreep te horen kreeg dat hij kon starten in Het Kuipke. Bovendien kwam hij dan nog eens met een grieperig gevoel aan de start. Maar het Gents-Nederlands duo is in deze zesdaagse alleen maar gegroeid en ging als leider de slotdag in. De eindwinst kregen ze echter niet cadeau want De Ketele en Lampater hebben hun huid duur verkocht. Dat duo nam in de afsluitende ploegkoers zelfs een paar keer de algemene leiding over door telkens een ronde te pakken (die dan telkens werd teruggepakt door Keisse / Schep). Een thriller! Zeker toen Ketelke op 17 rondes van het einde de ultieme gooi naar eindwinst deed maar chasse patate op een halve ronde bleef hangen en pas 4 rondes van het einde genadeloos werd doodgeknepen door Iljo Keisse. Die maakte er zelfs een punt van om met voorsprong de slotsprint te winnen en al meteen aan zijn ereronde te beginnen. Kippenvel! Het Kuipke ontplofte en minutenlang kon je niks anders horen dan “Iljo! Iljo! Iljo! Iljo!” (ad infinitum)
© 2010 GENTBLOGT VZW
ooit zal ik er eens geraken! ooit!
tof dat je er was en leuk verslag!! Keisse rulez! en Kenny de ketele rocks!