RSSKaboom
Gregg Araki is voor velen geen onbekende. Voor mij was hij dit wel tot deze geflipte sexy horrorcomedy mij aangenaam verraste op het Filmfestival van Gent en mij uit mijn middagdip rukte.
Sex, drugs, rock ‘n’ roll en wat geflipte paranoia. Dit zijn de elementen die Araki doorheen zijn flitsende komedie Kaboom mixt.
Ergens aan een campus vult Smith zijn dagen met leeghoofdig rondhangen met zijn vriendin Stella.
Een paar vreemde personages kruisen zijn pad. Zijn kamergenoot lijkt een typische surfboy te zijn die zijn pik achterna loopt. Stella’s vriendin krijgt opeens obsessieve trekjes, een andere maat van hen loopt constant high rond en wanneer Smith denkt getuige te zijn van een moord beginnen de vreemde voorvallen zich op te stapelen en samen met Stella tracht hij het raadsel op te lossen. Hoe dieper hij graaft in het verleden van het vermoorde meisje, hoe vreemder de gebeurtenissen. Wat is droom en wat is werkelijkheid? Begint hij te flippen of is hij tegen wil en dank getuige van een duister complot? Ook de kijker kan het onderscheid niet altijd maken maar dit draagt bij tot de lekkere paranoia sfeer die Gregg creëert.
Gregg Araki weet ons te boeien met deze tienersoap die bol staat van de knappe energieke scenes. Veel seks, jawel, maar het blijft plezant, grappig en uitermate sexy zonder in platvloerse goedkoop te vervallen.
De kolder krijgt zijn plaatsje en afgewisseld met de horror-elementen zorgt dit voor een heerlijke brok energie, de ene keer ijzig spannend, de andere keer gewoon lekker opwindend.
Ook de cast is bijzonder goed gekozen vind ik. Thomas Dekker als Smith is wat je noemt een androgyne persoon. Even vrouwelijk als mannelijk en de homoseksuele scènes zijn absoluut niet taboedoorbrekend.
Juno Temple, ook wel bekend van rolletjes in Mr Nobody, The other Boleyn Girl en Atonement, steelt hier de show en als je wilt weten waarom: she’s the hottest girl on earth.
Wat soort film Araki wilde maken, weet ik niet, hij heeft zich duidelijk geamuseerd en dat doet de kijker ook.
Al bij al moet je niets serieus nemen tenzij je vriendin, als ik hem goed begrijp, en als je je laat meevoeren door zijn staaltje dolgedraaide vrolijke cinema is dit echt wel een verademing tussen al die cineasten die zich net iets te serieus nemen.
Te zien in Studioskoop
© 2010 GENTBLOGT VZW
Ik herinner mij nog de filmavond in het KSA lokaal, waar wij, tieners, onze ogen uitkeken bij het zien van The Doom Generation. Het pratende hoofd tussen de hotdogs komt nog af en toe in mijn gedachten spoken.