Municipal Waste @ Minus One
Soms heb je een avond geen plannen of maak je er geen wegens de te drukke navolgende planning. Een kleine verandering zorgt soms voor een grote verschuiving. Een aardverschuiving. Ik liet een bekend duo singer-songwriters in de Vooruit voor wat ze waren en trok nog eens ondergronds. Letterlijk ondergronds in de Minus One, voor een portie underground speed metal drunks.
Heartbreak Tunes had het Amerikaanse hardcore punk speed metal gezelschap van Municipal Waste met Jupiler naar Gent gelokt en terwijl ik reikhalzend uitkeek naar hun performance effenden Burning Love, Ramming Speed en Saviours het pad voor hen.
Burning Love knalde een ultrasnelle korte set door onze trommelvliezen nog voor ik goed en wel besefte dat het optreden begonnen was. Energieke punk metalcore waarop ik ooit nog als zestienjarige een hele jeugdbeweging zal rondspringen. Energie, geschreeuw, snijdende gitaren, hakkende drums in een dolgedraaide tekeer gaande mix gemengd. Heerlijk om je af te reageren.
Ik kon de heren enorm appreciëren moet ik zeggen. De zanger was ook meer tussen het publiek te vinden dan op het podium. Alleen jammer dat de toeschouwers niet meer deden dan er staan kijken. Burning Love mocht van mij gerust nog wat langer doorgaan.
Ramming Speed deed ook zijn naam alle eer aan. Hun bebaarde frontman sprong in short heen en weer en de speed trash werkte vrij aanstekelijk. Grindcore invloeden, beer, punk en vette metal. Perfecte combinatie om de eerste moshers in the pit te krijgen.
Saviours bracht een heel stuk minder fun metal en neigde naar de oeroude eighties trash. Een beetje wennen aan deze lichte stijlbreuk maar al bij al vond ik het redelijk te pruimen. De mannen brachten een wervelende show met hier en daar riffs die toch af en toe indruk maakten.
Municipal Waste, een naam die furore maakt de laatste tijd. Deze kerels brengen razend snelle punky speed metal doorspekt met humor, plezier en bier. Bekijk enkele van hun video’s en je weet meteen wat ik bedoel. Live zijn de heren je reinste zootje ongeregeld en de ultrakrachtige korte songs rammelen je hele schedel aan diggelen.
Tot groot jolijt van het publiek dat wild begon te stagediven en de moshen. Uit zelfbehoud en om de bierdouches te vermijden bleef ik dan maar even op een veilige afstand. Moshen: ik waande me weer even in de eighties.
Great gig!
© 2010 GENTBLOGT VZW