RSSLife & Times: fris entertainment
Nature Theater of Oklahoma is voor mij een vernieuwend gezelschap. Ze wisten me in het verleden al vaker te boeien en ik keek wel uit naar vrijdagavond. Vernieuwend of niet, in al hun stukken is er een vast ingrediënt: het verhaal. Of ze vertellen een alledaags verhaal of ze vertellen een bekend verhaal na. In beide gevallen weet je niet waar je uit komt. In Life & Times – episode 1 kiezen ze voor het alledaagse verhaal, maar geheel in hun eigen stijl blazen ze dit op tot epische proporties. Wat we te zien krijgen is de eerste episode van een reeks van maar liefst tien voorstellingen. U leest het goed: 10! Zelfs de meest doorgewinterde marketingstrateeg zou dit niet aandurven, wie orakelde alweer dat je kijkers moet boeien met een spitante onliner en een interview maar vijf minuten mag duren?
Het verhaal vertelt de eerste 8 levensjaren van een doodgewone vrouw in een doordeweekse wijk ergens in Amerika. U kan zich inbeelden dat er eigenlijk niet zoveel te vertellen is, want geef toe wat gebeurt er nu in die eerste 8 levensjaren van een mensenleven? Van baby tot kleuter, naar de crèche, kleuterschool en lagere school, wat zwemlessen, ballet,… Hoeveel herinnert u zich nog van die eerste 8 jaren? En toch laat Nature Theater of Oklahoma de voorstelling 3,5 uur duren. Het was even schrikken toen ik de mail van de Vooruit binnenkreeg, een marathonstuk had ik niet meteen verwacht.
Nature Theater of Oklahoma cultiveert hun status van ongesubsidieerd theater, al is dat laatste ondertussen wel met een korrel zou te nemen. Ze zijn ondertussen uitgegroeid tot een naam, zeker bij de Vooruitbezoekers. Deze reeks van voorstellingen komt er trouwens op vraag van het Burgtheater in Wenen. Maar hun gebrek aan financiële middelen heeft hen in het verleden gedwongen om creatief te zijn, ondertussen is het een stijlmiddel geworden. De scène was simpel, een wit speelvlak, een witte achtergrond en muzikanten voor het podium. De acteurs waren gekleed in simpele jurkjes voor de dames, broek en hemd voor de mannen. Een uniform met een rood embleem.
Ze haalden de inspiratie uit telefoongesprekken met een groepslid. Er zijn de verschillende vriendinnetje: Cheryl en Suzie, het speelgoed: de playdoh-klei en de barbiepoppen,… Grappige kleine faits divers en toch een toets van maatschappijkritiek, want ook in de kleuterklas kan je het sociale klasseverschil wel eens merken. Het verhaal wordt doorspekt met stopwoorden, zinnen die niet beëindigd worden,… Van begin tot einde wordt gezongen. En nee, u hoeft geen musicalliefhebber te zijn om te kunnen genieten van de voorstelling. Je kan het verhaal gemakkelijk volgen op de projectie en soms durft dat wel al eens handig zijn.
Ze steken meermaals de draak met zichzelf en vragen zich luidop af of het niet saai is. Maar nee, het lukt me wonderwel om de aandacht er bij te houden, ook op een vrijdagavond. Traditioneel bij mij toch één van de lastigere avonden. Na de pauze hoopten twee tieners wat dichter te kunnen zitten, maar echt veel volk heb ik niet zien vertrekken. De overdadige danspasjes, de afwisseling van stemmen, het zorgde vaak voor een lach. Het applaus op het einde was dan ook lang en welgemeend.
Deel 2 ging eind vorig jaar al in Wenen op de planken, deel 3 is aangekondigd voor eind volgend jaar. Ik neem alvast mijn agenda.
Life & Times #1 door Nature Theater of Oklahoma, gezien op vrijdag 21 september 2011
© 2011 GENTBLOGT VZW
Ik had nooit gedacht het te kunnen uitzitten, als er een pauze is voorzien durf ik dan al eens gaan lopen wegens moe en verveeld, maar niet bij deze van Nature Theatre of Oklahoma. Eenvoudig, grappig, briljant in zijn eenvoud, de staande ovatie verdienen ze gewoon al voor het feit dat ze dit aandurven. Ik ga zeker ook kijken als de volgende episodes naar Gent komen.
Fantastisch stuk! Ik heb van het begin tot het einde met een glimlacht op mijn gezicht gekeken.