De 24 uur: Diverse bewegingen
24 uur trokken onze reporters de Brugse Poort in. Om details die anders niet opvallen vast te leggen op gevoelige plaat, gesprekken aan te knopen met toevallige voorbijgangers… Voor Gentblogt maakten we een selectie uit de ongepubliceerde foto’s. Vandaag aflevering twee; aflevering één verscheen eerder.
Zo, onze observatieopdracht ligt schoontjes vast: kijken wat er zoal beweegt in de wijk. En weg zijn we. Nog geen twee straten ver vangen onze oren al een aanzwellend gesnor op. Een huizenrij in de steigers. Een bouwproject. Een man schept zand. Zand afkomstig van de Rijn. Zijn sterke armen zwieren het goedje met lange halen in een betonmolen. De molen maalt als een maag die klaagt. Na enkele tuimelingen kwakt de blubber in een kruiwagen. Mijn belegde broodje van daarnet indachtig wil ik hier zo snel mogelijk weg. Wat een beweging!
Even verderop zijn we getuige van een schone beweging. Een man helpt bij een verhuis en klimt via een ladder naar de eerste verdieping. Op zijn rug draagt hij een lange plank die, eenmaal boven, deskundig naar binnen wordt gehesen.
Wanneer de man terug op het trottoir staat, stoot hij tegen zijn fiets. Die valt om. Een familie champignons springt spontaan uit de fietstas en rollen en tollen in het rond. Je kunt hier eten van de straat, flitst het door mijn hoofd.
In de Notelaarstraat zijn verbouwingswerken aan de gang. Twee mannen dragen lange, witte golfplaten op het hoofd naar een garagecomplex. Een derde jongeman van wie de rekker van zijn joggingsbroek ooit strakkere tijden heeft gekend, regelt achteloos het verkeer.
De traagste beweging noteren we in de Lobeliastraat. Een gevel staat er geduldig af te bladderen. Een werk van jaren.
Aan de Rooigemlaan snort een man in zijn elektrische karretje ons over het fietspad voorbij. Even kijkt hij recht in de lens. Hij zal toch niet geflitst worden?
Op het kruispunt van de Drongensesteenweg volgen we de drie achter elkaar liggende verkeerslichten voor de voetgangers. Een voor één springen ze van groen naar rood naar groen. We proberen alle combinaties vast te leggen op beeld.
Aan de Leie stuiven kijvende meeuwen op bij iedere fietser die van het eiland Malem onder Einde Were het fietspad op scheert.
Verhuisbewegingen op de elfde verdieping van één van de flatgebouwen aan de Groene Vallei. Een stapel dozen wordt op de liftwagen gehesen, schuift langzaam en kleiner wordend naar boven, om door drie paar sterke armen naar binnen te worden getild. “Laat nu den dressoir maar komenâ€, horen we van stemmen uit de hoogte. Het begin van een nieuw verhaal in de Brugse Poort.
Vele uren later, na het vallen van de avond, zijn het vooral de winkelstraten die hier hun werk doen. Beweging alom. Druk gedoe in en rond de winkels en café’s. Aan de ingang van een café dansen de weerkaatsingen van de lichtjes van een schreeuwerige flipperkast op het trottoir.
En het razen van de wagens doet onszelf meermaals opspringen. Zo maken we, zonder het eigenlijk te willen, zelf deel uit van de choreografie van de Brugse Poort.
De volgende ochtend, rond 6u30, fiets ik het nog duistere Seghersplein voorbij en valt mijn oog op een jongere die zich tegoed doet aan een partijtje schaduwboksen terwijl zijn kompaan schaamteloos zijn laatste pinten voor zich uit plast. Een straal, die beweging hadden we nog niet gehad…
© 2011 GENTBLOGT VZW
waw! echt onthullend deze reportage…nooit eerder vertoond! Ik moet echt dringend dit stukje bruisend Gent eens verkennen…
Merk ik daar enige ironie?
Je zou voor minder als marginale gevelzeikers nu ook al voor ‘interessante objecten rond beweging’ moeten doorgaan.
Voor mij het bewijs dat de mensen van Fixatief op een betrokken en oprechte manier hun buurt in beeld brengen, evenwaardig als de professionals vorig jaar deden voor het project ‘Lijn 3′. Kunst met een grote of kleine k, wat maakt het uit…