Gentblogt

Op zoek naar een Gentse geschiedenis

vrijdag 4 maart 2011 9u33 | Ivan Deboom | 8 reacties
Trefwoorden: bibliotheek, erfgoed, geschiedenis, hemptinne, Manchestergebouw, MIAT, UCO.

Het is al lang niet meer het voorrecht van gepensioneerde leerkrachten. Het opgraven van uw of andermans verleden is een hobby gelijk touwtjespringen ook een hobby is: een kortstondige bevlieging voor de ene, een levenslange passie voor de andere. Misschien bent u op zoek naar uw familieverleden of naar de geschiedenis van uw straat? Misschien bent u een ervaren vorser, amateur-historicus? Misschien loopt u al jaren rond met de idee om een boek te schrijven over de beenhouwerij van uw grootnonkel Alouisius maar weet u langs geen kanten waar te beginnen?

Gent heeft een massa aan geschiedkundig materiaal in bibliotheken, musea, archieven, noem maar op. Het is gewoon een kwestie van er aan te beginnen en toe te geven dat die 24 uren die een dag doorgaans pleegt te tellen eigenlijk veel nuttiger en efficiënter kunnen besteed worden dan nu het geval is en dan gaat u plots behoren tot de categorie “Mensen met tijd”, een openbaring.

Ikzelf ben, om eerder vermelde reden, op zoek naar informatie over het manchestergebouw aan de Kolveniersgang, de voormalige spinnerij van Jules de Hemptinne. De stadsbibliotheek was mijn eerste idee, daar heb ik één nuttig boek kunnen ontlenen, goed voor data en technische informatie. Daarna ging ik op bezoek bij een goede vriend met goede boeken, dat begon er al op te lijken: ik ging naar huis met leesvoer voor een paar weken.

Maar ik wilde nog.
Meer duidelijke foto’s en als het kan ook schone verhalen. Ik ging naar de bibliotheek van het MIAT, die is enkel te bezoeken op afspraak (een simpel mailtje naar bibliotheek.miat@gent.be). In mijn aanvraag had ik reeds vermeld waarnaar ik op zoek was en dat bleek geen slechte zet: bij aankomst lag er voor mij een grote stapel boeken klaar met in elk boek nog papiertjes tussen die bladen waar informatie te vinden is over Jules zijn spinnerij.

De bibliotheek van het MIAT is zeer klein behuisd, vandaar ook het reservatie-systeem, maar het is een gezellige ruimte met grote ramen en veel licht — daar te mogen werken tot aan mijn pensioen, het zou mij vermoedelijk niet ontrieven.

Mijn leefwereld is behoorlijk digitaal, dus die stapel kopieën zal ik wellicht nog verwerken en (digitaal) toegankelijk maken, misschien a.d.h.v. een ouderwetse website, we zien nog wel. Maar hier eindigt het niet, Brigitte had nog een paar tips voor mij: “Kijk zeker ook eens in de beeldbank,” zei ze, “en in museuminzicht en het amsab en de zwarte doos“.
In de Beeldbank vond ik al een paar interessante foto’s en die andere bronnen moet ik binnenkort gaan raadplegen… als ik er nog eens tijd voor maak.

Of misschien moet ik ook eens gaan praten met onze oud-burgemeester. Zijn ouderlijk huis in de Molenaarsstraat stond namelijk in de schaduw van de Hemptinne-fabriek. In ‘Mijn Gent’ (Frank Beke, 2006) lees ik, op bladzijde 34, het volgende:

Die fabriek en de hele sfeer eromheen zijn heel bepalend geweest voor mijn kinderjaren. De arbeiders die af en aan kwamen, de vele buurtwinkeltjes en cafeetjes, de armoede ook. Ik herinner mij straten vol beluiken, heel armoedige woningen. (…) Hier groeide ik dus op, in die grauwe, ietwat troosteloze industriële buurt waar amper groen was en weinig plaats om te spelen. Een tuin hadden we niet, nooit gehad trouwens. Ik ben nu bijna zestig en heb nog nooit in een huis met een tuin gewoond. Maar als kind heb je wel behoefte aan ruimte. Er was toen natuurlijk veel minder verkeer dan nu, we konden hier nog gewoon op straat spelen. En we hadden ook wel onze favoriete plekjes. Met de jongens uit de buurt gingen we vaak spelen aan de Kolveniersgang, dat we het ‘zandvestje’ noemden omdat het water van de oude stadswal erlangs liep. In de schaduw van de Hemptinne knikkerden we in het zand, of speelden we ‘landkappertje’, een spelletje waarbij je zo lang mogelijk op een stuk grond moest blijven staan terwijl je er met een mes alsmaar meer stukjes afsneed.

Maar wat ik u wilde vragen: heeft u als geschiedenisgevoelige gentblogtlezer misschien ervaring met dit soort zoektochten? Enige tips? De boekentoren zegt u? En waar nog?

© 2011 GENTBLOGT VZW