RSSLes délices de mon moulin
Ik weet niet hoe het bij u zit maar ik heb het niet zo voor het shoppingcenter. Het heeft weinig te maken met winkels, maar wel met het hele shoppingcenter-idee vrees ik. Maar als het regent of ik heb geen zin in de drukte van de Veldstraat of ik weet perfect wat ik wil of ik ben in de buurt dan durf ik er wel eens rondlopen. Het was al enige tijd geleden en ik merkte meteen dat de tearoom op de -1 veranderd was.
Het stijlvolle meubilair in oranje en bruin zag er uitnodigend uit en er was een bakkerijgedeelte om spontaan het water in de mond te krijgen. Want geef toe, lekker brood is moeilijk te vinden. De eerste keer was ik gehaast en hield ik het bij een ciabatta met olijven voor onderweg.
Deze keer wou ik toch de koffie proberen. Het werd een machiatto (3 euro). Op de kaart staan nog andere soorten met een duidelijke uitleg, ook naar bonen en herkomst. Verder zijn er broodjes (vanaf 4,5 euro), salades (ongeveer 13 euro), pasta’s en wokgerechten (ongeveer 9 euro). Na lang twijfelen ging ik toch maar voor de Americano, een klassiek broodje met américain, groentjes ertussen en nog een slaatje erbij. Voor iemand die wel van groenten maar niet van vinaigrette houdt is het leuk dat de vinaigrette in een apart potje wordt geserveerd. Maar liefhebbers van huisgemaakte sausjes halen misschien wel hun neus op voor een potje Vandemoortele saus.
In het bakkerijgedeelte kan je ook altijd een broodje afhalen of een meeneemontbijt (2 euro voor een koffie en een koek). Voor wie wat meer tijd heeft of zin om zich te laten bedienen zijn er ook verschillende ontbijtformules (vanaf 3,5 euro voor koffie, koek en fruitsap). De bediening was vlot en vriendelijk. Mijn mening over het Zuid heb ik niet meteen veranderd, maar hier durf ik gerust een koffie komen drinken of iets knabbelen.
Les délices de mon moulin, shoppingcenter Zuid, -1 verdieping
© 2011 GENTBLOGT VZW
‘t Is een rode molen, donc c’est le …
euh, ik vrees dat ik het niet snap.
Ze hebben wel lekker brood en het is een verzorgde zaak. Een aanwinst, volgens mij.
Het logo van deze zaak is een rood molentje – un Moulin Rouge, zoals het welbekende Parijse etablissement.
juist ja!
Tartine Bruxelloise ??
Hier in het Pajottenland noemen we dat sinds jaar en dag gewoon een boterham met plattekaas (Prima te genieten met een kriek).
Ach ja, de snobistische francofone bourgeoisie in Gent moet ook eten zeker…
“Bourgeoisie”, serieus? We zijn 2011 hé.
En waarom zou iemand die francofoon is meteen ook snobistisch moeten zijn?
En is een Subway waar ze Spicy Italians verkopen op footlong honey mustard broodjes met southwestern sauce ook voor snobistische anglofielen? Of zo’n Quick waar ze Giants verkopen en milkshakes? Liever een Snel met Reuzen en melkschuds?
:-))
:-))) We zijn 2011 hé, en in Vlaanderen blijft de “Bourgeoisie†alsmaar stijgen in de peilingen…
Grappig, in de refter van de Vlaamse overheid is een Brussels broodje er inderdaad één met plattekaas en radijzen, bij de slager wat verder is er van plattekaas geen sprake
@michel.
we hebben bijna geen franstalige bourgeoisie” meer in gent. wel nog kringen van vlamingen die door traditie thuis frans spreken maar perfect nederlands, en in geval van jm., zelfs gents in het openbaar gebruiken. ook immigrant-franstalingen die ook tot mijn verwondering na jaren nog geen zin nederlands praten kom ik regelmatig tegen. anderstalingen, vooral engels of wat daar moet voor doorgaan, blijken het normaal te vinden dat iedereen hun taaltje begrijpt.
er is wel iets wat ik niet snap: het vlaams-nationalisme rukt in vlaanderen op maar ik heb echt nog nooit in mijn leven zoveel engels, en frans, in ons straatbeeld zien opduiken. overname van café “de zwarte kat”: “le chat noir”, dat soort dingen. affiches voor een fuif in parochiezaal upperdeput: in het engels. alsof ze vanuit de angelsaxische landen met massa’s gaan afzakken naar een optreden van het plaatselijke groepje. kledingwinkels: in hetzelfde bedje ziek. spijskaarten kan je pas begrijpen als je minstens viertalig bent.
persoonlijk stoort me dat niet: ik ben pas blij als ik eens mijn talen kan spreken.
maar volgens mij is het een nieuwe sociale uitsluiting: er zijn een pak vlamingen die geen frans of engels machtig zijn. zelfs zij die vlot op dit tokkelding alle “amerikaanse” termen kennen…vraag eens wat die afkortingen betekenen.
in china, verontschuldiging, heeft men er gewoon paal en perk aan gesteld en moet men even groot de naam van aankondigingen ook in het chinees aanbrengen: de mensen liepen verloren.
Als ik klein was vond ik het naar dat zoveel winkels verwezen naar Engelse “spokenâ€. Vandaag vind je in Gent een zaak die “Talking French†heet. Bestaat de jaarlijkse prijs nog voor de meeste originele Nederlandstalige benaming (Lepelblad,…)?
Back -pardon- terug bij de les, voor “De Geneugten van mijn molen”.
Zoals de gerecupereerde spanten van het afgebroken Coliseum, hoort dit zogezegd “stijlvol meubilair†als een tang op een varken in het meest stijlloze gebouw van Gent.
Deze zaak verdient een prijs …. de prijs voor de slechtste bediening ooit …
Spijtig want de verse chocolademelk is hier nochtans heerlijk.
Ik ga mee met eddy … onlangs heb ik 20 minuten gewacht tot ze kwamen opnemen. Nochtans waren er 4 werknemers aanwezig, die rond de toog bleven gangen. Toen ik eindelijk oogcontact kon maken en iemand mijn bestelling kwam opnemen heeft het nog eens 15 minuten geduurd eer ik mijn koffie had. Er waren niet veel klanten aanwezig, maar hun persoonlijke gesprekken kregen voorrang.