Gentblogt

Ik fiets en daar ben ik trots op (8)

dinsdag 5 april 2011 9u52 | Daan Jossels | 1 reactie
Trefwoorden: gastblogger, NT2, onderwijs, Ronde van Vlaanderen, wielrennen.

Nuyens werd op zondag de winnaar, maar op zaterdag was iedere amateurrenner die de eindmeet haalde voor ons een winnaar. Bij Gentblogt duimden wij uiteraard in het bijzonder voor de asielzoekers uit Eeklo, die we dankzij Daan Jossels, leerkracht Nederlands als tweede taal op een secundaire school in hartje Gent en onze gastblogger konden volgen. Zaterdag was dan ook het eind voor een hartverwarmend project Ik fiets en daar ben ik trots op.

Donderdag 31 maart 2011

Iedereen zit gespannen voor de buis want vandaag (of morgen) komen we op Man bijt hond. We zien geen reportage over het fietsproject. ’t Zal voor morgen zijn.

Vrijdag 1 april 2011

We geven de laatste informatie door aan de leerlingen. Collega Anke komt tijdens de speeltijd naar me toe: “Veerle, Idiatou zegt dat ze morgen niet zal meedoen. ‘k Heb geprobeerd haar te overtuigen. Maar ze blijft neen zeggen. Spring je nog eens binnen in m’n klas. Doe alsof je niets weet.”

Zo gebeurde het ook. We praten met twee op haar in. Plots zegt ze: “Premier avril”. We reageren nog: “Neen, de fietstocht is op 2 april.” Dit was dus de meest geslaagde 1 aprilgrap van de dag. ’t Sloebertje!

Vanavond zat wellicht heel het VISO-korps voor de televisie gekluisterd. Het was een fantastische reportage op Man bijt hond. De lovende en emotionele sms’jes stromen binnen.
Wie de reportage niet zag, kan ze hier (her)bekijken op volgende link:
http://www.sporza.be/cm/sporza/videozone/MG_sportnieuws/MG_wielrennen/1.994694

Zaterdag 2 april 2011

De grote dag! Luc en Veerle vertrekken om 7.30 u. met hun auto uit Brugge. Rond 8 u. komen ze aan in Eeklo. De jongeren zijn al wakker (voor de rest is het muisstil in het opvangcentrum). We pikken collega’s Ole, Kobe en Jos op in Gent en rijden verder naar Ninove. Al van kilometers op voorhand staan de auto’s geparkeerd. We zeggen de leerlingen dat dit allemaal fietsers zijn. Ze trekken hun ogen al op van verbazing.

Luc kent een binnenweg, zodat we op zo’n 2 kilometer (in de Kloostermolenstraat) van de start geparkeerd staat. Een buurvrouw herkent ons van in Man bij hond. Ze haalt direct cola en koekjes. We mochten zeker niet vergeten om na de koers nog eens op het raam te kloppen (“Je moet kloppen want de bel doet het niet.”)

We waren wat later in Ninove dan afgesproken. We bellen de fotograaf van Het Nieuwsblad. Hij komt naar ons om een foto te nemen. Ook collega Marianne is gearriveerd met onze fietsnummers. We waren ook al omgeroepen bij de start “de jongeren uit de school in VISO Gent zijn er ook al!”

Het fietsen gaat vlot. Het is prachtig weer. We voelen ons echt een wielerclubje met ons oranje T-shirt en onze fietsbroek van Het Nieuwsblad. Sommigen denken dat we Hollanders zijn. Maar heel veel mensen (fietsers en toeschouwers) herkennen ons van in de krant of van in Man bijt hond. Ze moedigen ons aan en hebben heel veel respect voor wat we doen.

Op de Rekelberg hebben we afspraak met onze fanclub (enkele collega’s en jongeren uit het opvangcentrum) én een cameraman van AVS. De leerlingen mogen de interviews afnemen. Komende woensdag op 6 april 2011 is de reportage te zien.

We zijn nog geen 2 minuten vertrokken, we zijn halverwege de Rekelberg, of het versnellingssysteem van de fiets van Hazratullah gaat stuk. We bellen rond, maar hebben geen reservefiets. Collega Jos staat zijn fiets af aan Hazratullah. Wanneer we op de volgende berg, op Ten Bosche, wachten op Idiatou, Ole en Marianne, komt Jos de berg op gefietst. Een man die op de Rekelberg woont, heeft zijn fiets van het jaar 1952 aan hem uitgeleend. Ze hebben er snel andere wielen ingestoken. De koersfiets bolde nog zeer goed! Bedankt aan de vriendelijke man.

De volgende afspraak is de muur. Hazratullah, Razakhan en Ali fietsen de muur op zonder af te stappen. Boven op de muur wacht onze supportersclub op ons. Deze keer met nog meer mensen. De meeste mensen hebben slechts 2 à 3 mensen op de muur staan. De fietsers kijken ons wat jaloers aan wanneer we aangemoedigd worden door een joelende groep van zo’n 25 man!

Na een pauze op de muur vertrekken we voor de laatste kilometers. Ali rijdt zonder handen naar beneden. We verwittigen hem, maar het is te laat. Hij vliegt op de stoep (net niet tegen een huis) en valt. Een andere fietser spreekt ons aan: “Zijn jullie niet de mannen van Man bijt hond’? Is dat niet die jongen Ali die nog nooit gevallen was?” De mensen hebben de reportage blijkbaar zeer aandachtig gevolgd.

We zijn heel de dag wat in groep gebleven. Maar de jongens willen nog eens snelheid halen. Luc rijdt met de koplopers (Hazratullah, Razakhan en Ali) voorop. Ze halen zelfs snelheden van 45 kilometer per uur!

We hebben veel geluk gehad. Geen lekke banden, enkel 1 kilometer voor het einde reed Veerle lek. Aan de aankomst worden we nog geïnterviewd door Ninove TV. Herbekijk het interview hier.

De jongens stralen van geluk. We willen graag het fietsnummer houden én een T-shirt krijgen. Normaal is het het éne of het andere. Maar de man (van bij de T-shirts) had de krant gelezen en vond het een prachtig initiatief. Hij schonk ons allen een T-shirt. Waarvoor dank.

Om 20 uur belt Julie Vallé (journaliste van Het Nieuwsblad) ons. We vertellen al onze impressies. We kunnen uren vertellen. Ze heeft genoeg stof voor nog een artikel.

De jongens praten honderduit in de auto. We brengen de geleende fiets terug. In het centrum wacht ons een lekkere maaltijd. De gasten hebben een grote honger.

Dank voor uw steun!

Zondag 3 april 2011

We staan weer in de nationale editie van Het Nieuwsblad (Nieuwsblad op zondag): “De vijf asielzoekers halen de finish” met een foto van Ainullah die de Muur van Geraardsbergen opwandelt.

© 2011 GENTBLOGT VZW