Gentblogt

Le Fil Rouge

vrijdag 10 juni 2011 13u52 | Els Eeckhout (tekst), Fixatief (beeld) | 2 reacties
Trefwoorden: Fixatief.

Het lijkt erop dat ik ben gestopt met roken. Niet dat ik persé wilde stoppen-stoppen maar ik rook al een maand (4 (vier) weken) niet meer. Toegegeven, ik schrijf het makkelijker op dan het is, de goesting is groot; maar dat is iets wat ik met mezelf moet uitvechten, een strijd die zich afspeelt tussen mijn twee oren en niet tussen die van u. Dus ik val u daar verder niet mee lastig.

Ik ben echter niet gestopt met koffiedrinken, integendeel. Bovenstaande brengt een zekere, zij het minieme maar niet te ontkennen en allerminst te negeren, cafeïneverslaving met zich mee. Waardoor ik gisteravond laat, na een half uur ijsberen en onzinnige gedachten, mijn krocht moest verlaten om mij naar een nachtwinkel te begeven alwaar ik koffie kocht aan een werkelijk absurd hoge prijs om bij thuiskomst -nà het openscheuren van het pakje- tot de ontdekking te komen dat de vervaldatum van het bruine goedje zich ergens halverwege vorig jaar situeerde.

Moord en brand! Klote nachtwinkels, afzetters, tuig, sméérlappen, bedriegers, crapuul, leeghangers, uitzuigers … al de nachtwinkeluitbaters van de Bevrijdingslaan op een hoop gesmeten, alle malafide kleuren van de regenboog kunnen de pot op. Enfin dat soort dingen; niet schoon, ik weet het. Maar dat was gisteren. Het moest eruit gisteren. Geen shopping meer voor mij op het circuit van de Brugse Poort, ze zouden mij daar niet meer zien de komende weken.

Ik overdrijf, natuurlijk overdrijf ik. Ik overdrijf altijd. Uiteraard zien ze mij daar nog, ik kan zelfs niet anders want ik woon daar. En koffie wordt niet slecht zeggen mijn vrienden, het verliest hoogstens iets van zijn smaak.

Daar-waar-ik-woon, de Bevrijdingslaan dus, loopt momenteel het kunstenaars-parcours ‘Le Fil rouge dans les Cafés d’amis’. Een artistieke wandeling doorheen 14 cafés in de Bevrijdingslaan. Ik heb het weekend voor dit weekend de allereerste wandeling meegemaakt, met een keur van kunstenaars in mijn zog. Bevoorrecht zeg dus maar, jazeker. Maar u hoeft de kunstenaars niet op sleeptouw te hebben om van deze wandeling te kunnen genieten.

Start in Galerie Café Voltaire in de Noordstraat, haal daar een flyer op waar de 14 cafés/pittazaken/vzw’s op vermeld staan en smijt u tussen het verkeer van de beruchte laan. Zwalp van de ene kant van de straat naar de andere op zoek naar de kunst. U zal vinden: de minieme portretjes van Isabo’s emoties in Tony’s pizzeria. (De brommer van Tony’s staat tussen de tafeltjes als de pizzeria niet open is.) Alan Smith gebruikt het duivenmelkersverleden van café De Gouden Leeuw om zijn werk te integreren in het decor. Schitterend. Rik Soenen met zijn mensenprenten in café 99. Alsof de werken gemaakt zijn voor deze plek. Foto’s uit Turkije in een Turkse vzw door Sammy Van Cauteren. Perfect. Grafiek van ingrid Ravoet aan de zilverkleurige (!) muren van café Bubbles. (Tip: u moet hiervoor de zonovergoten binnenkoer oversteken dewelke zich bevindt rechts naast de toog.) De décors waarin al deze werken ophangen zijn uniek. Geen sterveling is in staat dergelijke tableaus te verzinnen. En toch.

Café Atlas toont een foto van een bergmassief in Tibet (Marc Hoflack). Koen Vos laat in café Schuurke Marilyn Monroe weer tot leven komen. Sleppe verplicht je om helemaal naar het eind van café Gent spitsroeden te lopen voor zijn interpretatie van het leven.

Het is niet altijd even duidelijk wat waar is en waar wat is en niet alle 14 zaken hebben dezelfde openingsuren maar laat dat u niet tegenhouden. Een zondagnamiddag, na het eten en voor Sportweekend, is ideaal.

Bereidt u voor op veel volk en behoorlijk wat aandacht want terwijl u de kunst wikt en weegt en van commentaar voorziet ondergaat uw eigen persoontje dezelfde procedure.

Kunst is kunst en geen mens die objectief kan zijn als het over Kunst gaat. Ik al helemaal niet. U hoeft mijn lovende woorden niet voor waarheid aan te nemen. Misschien heb ik alleen maar van de wandeling genoten vanwege het passieve roken? Feit is wel dat elke locatie in perfecte symbiose gaat met het werk dat er hangt. Bizarre ervaring. Maar ’t zal er wel om gedaan zijn.

De werken hangen nog op locatie in de laan der lanen tot eind juni. Nog net binnen de marge van de nieuwe rookwetgeving. U bent gewaarschuwd. Voorzie voldoende tijd, haal vooraf goed adem en duik onder in de in nevelen gehulde wereld van de Bevrijdingslaan. Eten en drank zijn op alle locaties ruim beschikbaar.

© 2011 GENTBLOGT VZW