RSSGent Jazz: voorbij de standards
Amper twintig graden én regen, voorspellen ze voor vandaag en morgen bij het KMI. Ik denk dat ik vandaag toch maar een fleece ga aandoen. Gelukkig is het weer niet meteen een afspiegeling van de muziek op het Gent Jazz Festival — en dat is meteen ook de laatste keer dat ik daarop een allusie maak. Gisteren nam Franka’s Poolparty deel aan de Jong Jazz Talent Gent wedstrijd. Een groep met op zijn minst een tot de verbeelding sprekende naam, wat verder werd doorgetrokken in de betiteling van de composities. Of wat dacht u van Dirty September en Delirium in the Sauna. Het blijft de moeite om wat vroeger naar dat festival af te zakken, de wedstrijdlocatie bevindt zich links voor de ingang.
Gisteren trof u grotendeels standards en ander klassiek repertoire in de tent. De jazzafdeling van het Hogent Conservatorium Gent bracht onder de noemer Quartet Dal Cuore feat. Paolo Ghetti een brave maar mooi vertolkte reeks arrangementen. Coach Paolo Ghetti speelde zelf een paar stukken mee, maar liet vooral ook bassist Lieven Van Pee (u kent hem nog van De Beren Gieren) aan het woord.
Het kwartet met de lange naam waarin alles wordt gezegd en alle muzikanten behalve Eli Degibri worden genoemd (Al Foster / George Mraz Quartet feat. Fred Hersch: A Tribute to Joe Henderson) bracht een aandoenlijk eerbetoon aan saxofonist Joe Henderson (1937–2001). Drummer Al Foster en bassist George Mraz startten hun project een half jaar geleden, en vonden Fred Hersch en Eli Degibri bereid om mee te spelen. De muziek is degelijk, en zoals de titel laat vermoeden van de eerste tot de laatste minuut gevuld met standards. Bij tijd en stond waanden wij ons wat op het betere cruiseschip, maar dat kon de pret niet echt drukken.
“Hi guys, I’m the… erm… drummer of the band”, stak Al Foster tegen het eind van de set van wal. Net zoals George Mraz had hij op voorhand aangegeven niet te veel te zullen praten, maar u weet hoe dat gaat. “I’ll stop now, ’cause I can go on forever”, onderbrak hij zichzelf na vijf minuten gesmaakte anekdotes.
Headliner Al Di Meola speelde als jonge snaak met Chick Corea’s Return to Forever, en is bij de meesten ongetwijfeld bekend van het legendarische album Friday Night in San Francisco, waarin hij aan de zijde van John McLaughlin en Paco de LucÃa speelde. Het concert bracht niet echt frivoliteiten zoals in Short Tales of the Black Forest op dat album, en populaire cultuur lijkt niet langer besteed aan de man die als een pionier van de shredding techniek wordt beschouwd: “that was a piece by Lady Gaga [hilariteit alom]… that we changed completely… in that it probably doesn’t resemble the original anymore, in any possible way. [dramatische pauze] Thank God.” Maar bon, de man speelde vakkundig, de invloeden van Astor Piazzolla waren duidelijk merkbaar, en de ambiance zat er goed in.
Het hoogtepunt van de dag komt — met vlag en wimpel en vele minuten voorsprong op het peleton — zonder enige betwisting toe aan het Dave Holland Quintet. De muzikanten, Dave Holland (bas), Chris Potter (saxen), Robin Eubanks (trombone), Steve Nelson (vibrafoon), en Nate Smith (drums), waren in verschrikkelijk goede vorm. Alle verwachtingen werden moeiteloos ingelost, van de solo’s die elke andere muzikant bij hun uitwerking betrokken tot het samenspel waarin de leidraad spontaan tussen de instrumenten werd doorgegeven. De trombone in het lage register, de tenorsax in het hoge, een beetje dissonantie daartussen en hupla: dynamiek bestaat wel degelijk! Er zat geen sloom moment in deze nimmer aflatende set, en het was dan ook verdiend dat de zaal bij het slotakkoord recht veerde voor een staande ovatie… en daarvoor beloond werd met een encore. Een mens zou van minder emotioneel worden.
—
Gent Jazz, van 7-10/7 en van 14-17/7/2011 op de Bijlokesite in Gent. Tickets zijn beschikbaar via Fnac en gentjazz.com. Een dagticket kost € 35 in voorverkoop; een festivalpas kost € 212. Het is ook mogelijk om drie dagen naar keuze te combineren in een driedagenpas voor € 79. Een driedagenpas is niet geldig voor de Special Nights.
(De vermelde prijzen zijn in voorverkoop en exclusief reserveringskost € 3.)
Vergeet ook het Jong Jazz Talent Gent concours niet!
—
Quartet Dal Cuore feat. Paolo Ghetti
Paolo Ghetti (coach), Bruno Van Der Haegen (tenor en alt sax), Jo De Geest (gitaar), Lieven Van Pee (contrabas), Laurens Van Bouwelen (drums)
Al Foster / George Mraz Quartet feat. Fred Hersch: A Tribute to Joe Henderson
Al Foster (drums), George Mraz (bas), Fred Hersch (piano), Eli Degibri (sax)
Dave Holland Quintet
Dave Holland (bas), Chris Potter ( saxen), Robin Eubanks (trombone), Steve Nelson (vibrafoon), Nate Smith (drums)
Al Di Meola World Sinfonia ft. Gonzalo Rubalcaba
Al Di Meola (gitaar), Gonzalo Rubalcaba (piano), Kevin Seddiki or Peo Alfonsi (gitaar), Gumbi Ortiz (percussie)
© 2011 GENTBLOGT VZW
Het 5-manschap van Dave Holland scoorde met een topprestatie: een uniek samenspel, dynamisch en ritmisch, ruimte voor eigenheid in hun vak, hitsig tegen elkaar opspelen, een sound met een twist….Robin Eubanks op trombone in het bijzonder…een sidderende set met muzikanten die er goesting in hadden!
Helemaal akkoord wat betreft de set van Dave Holland. De set van de band met de lange naam sidderde minder maar was heel degelijk – al hielden ze beter hun mond. Zo blijft het pianospel van Fred Hersch uniek en telkens weer de moeite te horen in gelijk welke context. Foster drumde degelijk zonder meer. Mraz zeurde over zijn contrabas, maar speelde toch boeiend. Eli Degibri valt wat licht uit ten opzicht van zowel wijlen Joe Henderson als Chris Potter later op de dag, maar viel zeker niet door de mand.