Gent Jazz: King of the Blues

zondag 10 juli 2011 15u30 | Bruno Bollaert | reageer
Trefwoorden: , , , , , .

Nog een dagje, en we kunnen even uitblazen, in afwachting van het tweede deel van Gent Jazz. Traditioneel werd het festival netjes gesplitst in twee delen, eentje met uitroepteken en eentje met vraagteken achter het woord jazz. De organisatie laat beide delen wel eens door elkaar lopen, en geen muziekliefhebber die daar iets kan tegen hebben. Een beetje jaloers waren wij dan wel, om te zien hoe makkelijk zuster blues het lijkt te hebben om het publiek mee te krijgen. De keren dat een jazztent (met uitroepteken) op zijn kop staat, vallen helaas bijna op één hand te tellen — pluimen voor dit festival dan weer, dat daar vorig jaar in geslaagd is met de spontane jam na het concert van Chick Corea. Die er vanavond opnieuw op het podium staat, u weze gewaarschuwd.

Edoch, de gezonde afgunst kon gisteren niet anders dan plaats maken voor een even groot enthousiasme voor de beklijvende muziek die de ganse dag door de tent schalde. Meer dan de helft van de stoeltjes waren uit de publieksruimte verdwenen, maar dat weerhield de schaarse zittenden er niet van net zo wild met de voeten op de geïmproviseerde tentvloer te beuken als het staande publiek stond te dansen.

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Het schalkse trio van Steven De Bruyn, Tony Gyselinck & Roland begon hun set met een verbazend braaf en traag stukje muziek. De laatste noot daarvan was evenwel amper uit de luidsprekers verstorven, of daar zette Roland een stevig rock — pardon: bluesakkoord aan waarmee de toon werd gezet voor de rest van de avond. Kijk, zo is muziek natuurlijk op haar best: voorzien van een gezonde portie zelfrelativering en doorspekt met improvisatie. “Breng die rozen naar Sandra”, zong Roland, toen hij zichzelf erop betrapte dat hij bluesgewijs net op die akkoorden uitkwam.

De wisselwerking tussen het trio was enorm speels. Als kwajongens staken ze draak met elkaar, zowel verbaal als muzikaal. “Wist u,” vroeg Steven De Bruyn aan het publiek, “dat Tony Gyselinck de enige jazzdrummer in België is zonder Facebookpagina?” De knipogen vlogen het podium over en weer, zoals toen Steven De Bruyn en Roland elkaars einde trachtten weg te kapen. Wat een harmonie, wat een samenspel, welk een hoogtepunt, ook deze dag alweer.

“What took you so long”, vroeg Mavis Staples toen ze verklaarde al zestig jaar muziek te maken. En met haar vroeg ook een groot deel van de zaal zich hetzelfde af. Gospel, soul en blues natuurlijk, in een gigantische hoeveelheid van steeds meeslepender liedjes. Jawel, ze moest even een adempauze nemen, maar die ruimte werd naadloos opgevuld door drummer Stephen Hodges (drums), en gitaristen Rick Holmstrom en Jeff Turmes. Heel verrassend ook was de stem van Donny Gerrard, die zich niet alleen van de backing vocals kweet (met Yvonne Staples en Vicki Randle) maar met zichtbaar plezier ook in duo met Staples ging zingen.

Gent Jazz door Bruno Bollaert

B.B. King is niet meer van de jongsten, en voor de tweede keer wordt zijn verschijning op het Gent Jazz festival aangekondigd als de laatste tour van de blueslegende in Europa. Het is met B.B. King een beetje als met Toots: de mannen zijn legendarische muzikanten, en is het niet voor hun muziek, dan komt het publiek heel graag opdagen voor de charme en de begeestering. King bedient het publiek op zijn wenken. Hij strooit kwistig plectrums rond, en vertederde iedereen met zijn enthousiasme over de jongen die hij naast zijn vader op de eerste rij ontdekte.

Muzikaal gaat het dan weer wat minder met B.B. King, hij gaf een wat verwarde indruk, en bleek een voorliefde te hebben ontwikkeld voor lang aangehouden noten. Het verschil met pakweg Sonny Rollins, is dat de King of the Blues zich met een uitstekende band heeft omringd. Foutjes worden snel opgemerkt en vakkundig gemaskeerd, zodat B.B. King en Lucille (zijn gitaar) in het middelpunt van de show recht blijven. King haalde even Mavis Staples (en haar zus) op het podium, maar ruimte voor een impromptu gastoptreden was er helaas niet.

De show was misschien wat kort, maar het publiek was er niet minder enthousiast om. B.B. King kreeg een staande ovatie, en de organisatie mag 9 juli 2011 meteen als een topdag op haar palmares bijzetten.

Gent Jazz, van 7-10/7 en van 14-17/7/2011 op de Bijlokesite in Gent. Tickets zijn beschikbaar via Fnac en gentjazz.com. Een dagticket kost € 35 in voorverkoop; een festivalpas kost € 212. Het is ook mogelijk om drie dagen naar keuze te combineren in een driedagenpas voor € 79. Een driedagenpas is niet geldig voor de Special Nights.
(De vermelde prijzen zijn in voorverkoop en exclusief reserveringskost € 3.)

Vergeet ook het Jong Jazz Talent Gent concours niet!

Steven De Bruyn, Tony Gyselinck & Roland

Gent Jazz door Bruno Bollaert Gent Jazz door Bruno Bollaert

Gent Jazz door Bruno Bollaert

Mavis Staples
Mavis Staples (vocals), Yvonne Staples (backing vocals), Donny Gerrard (backing vocals),Stephen Hodges (drums), Rick Holmstrom (guitar & backing vocals), Vicki Randle (backing vocals), Jeff Turmes (bass, guitar & backing vocals)

Gent Jazz door Bruno Bollaert Gent Jazz door Bruno Bollaert

B.B. King
BB King (gitaar & zang), Charles Dennis (gitaar), Toney Coleman (drums), Reginal Richards (bas), James Bolden (trompet), Stanley Abernathy (trompet), Melvin Jackson (saxofoon), Ernest Vantrease (saxofoon)

Gent Jazz door Bruno Bollaert

© 2011 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.