MiramirO: Fanfare en netels
Het MiramirO festival begint officieel pas volgende donderdag, maar hier en daar is het eigenlijk toch al begonnen. Zo kon je vandaag in de stoet immers al De Stille Fanfare (NL) zien, oftewel ‘Het korps dat van toeten noch blazen weet’. Ze waren er in vol ornaat, in mooie kostuums en voorzien van diverse instrumenten en zo marcheerde De Stille Fanfare voorbij, zonder ook maar een noot te spelen.
Mijn zoon had niet gezien dat het om De Stille Fanfare ging en vroeg mij waarom ze niet op hun instrumenten speelden … Het enige geluid kwam van het ritmische geluid van de voetstappen der fanfareleden die met vaste tred geleid werden door de Markies-Generaal als maître-tambour. Een eenmalig optreden dat ze met verve gegeven hebben.
Een tweede voorstelling van MiramirO zijn wij ‘s avonds gaan bekijken. NTGent is dit jaar te gast en speelt tot en met vrijdag Ginds, tussen de netels in de unieke locatie van de Plantentuin van de UGent.
In 1933 schreef de flamboyante Spaanse dichter en toneelschrijver Federico Garcia Lorca (1898-1936) Bodas de Sangre (Bloedbruiloft). Lorca was vriend van Bunuel en Dali en werd vermoord door de rechtse stoottroepen van Franco tijdens de Spaanse Burgeroorlog omwille van zijn linkse ideeën en omdat hij homoseksueel was.
Bodas de Sangre is een hartverscheurende tragedie, een werk vol poëzie en rituelen gedrenkt in een zuiderse vurigheid. 75 jaar na zijn dood schrijft Dimitri Verhulst, geïnspireerd door dit gegeven, een totaal nieuwe theatertekst, Ginds, tussen de netels. Hij verplaatst de handeling naar een denkbeeldig Belgisch dorpje Urtica, ‘de wereldhoofdstad van de brandnetels’, waar twee families al generaties lang een bloedige vete uitvechten. De clan Delfosse bekampt de familie Muermans op leven en dood. En waarom? Afgunst over de grond, discussies over verkoopprijzen… Als dan Cédric Delfosse op trouwen staat met Emelyne, een jonge vrouw die ooit ‘iets’ gehad heeft met Léon Muermans, voltrekt zich (alweer) een drama in Urtica.
Wij hebben intens genoten van het hele stuk en je wordt er van het begin af aan in meegetrokken. De informatie komt mondjesmaat, je leert de karakters stuk voor stuk kennen en hier en daar komt de oude geschiedenis naar boven zodat het plaatje volledig wordt. De acteerprestaties zijn uitmuntend, het hele concept fantastisch.
De setting is ook zeer goed gekozen. Het publiek zit binnen in een serre op een tribune, terwijl het ‘podium’ beneden is. Maar de achtergrond van de plantentuin vormt ook een deel van het decor én van het verhaal. Wat buiten gebeurt, is even belangrijk als wat er binnen verteld wordt zodat je soms de indruk hebt ogen tekort te komen terwijl alles toch zo goed op elkaar afgestemd is dat je niets mist. Een nadeel aan de setting: de akoestiek is niet optimaal zodat je, als je een beetje hoger zit, niet alles kan horen. Maar echt veel maakt het niet uit, want visueel wordt alles zeer goed ondersteund zodat je goed kan volgen en de essentie toch niet mist.
Een aanrader dus en ware het niet dat alle voorstellingen reeds volledig uitverkocht waren, zou ik jullie aanraden om te gaan kijken. Helaas! Maar hou de kalender van het NTGent in de gaten, want misschien zal het stuk hernomen worden na de Feesten en dan kan ik alleen zeggen: wees er als de kippen bij.
© 2011 GENTBLOGT VZW
Inderdaad, wij hebben even sterk genoten van de tragedie in Urtica (met een onontbeerlijk vleugje humor). Knappe acteerprestatie in een bijzonder decor!
Zeer fijn! We hebben echt 100% genoten. En de schitterende locatie en het gebruik van de ruimte maken het echt een waar genoegen om volgen! Een absolute aanrader!
Het stuk is nog wel te zien net over de grens met nederland in ‘s-Hertogenbosch tijdens Theaterefstival Boulevard van 04 t/m 14 augustus aanstaande!
er zijn terug tickets beschikbaar voor TAZ !!!!