Gentblogt

Puppetbuskers 2011, gezien in het EFTC op woensdag 20 juli

donderdag 21 juli 2011 13u53 | Veerle | 2 reacties
Trefwoorden: Cie Areski, Companhia Marimbondo, EFTC, Puppetbuskers, Puppetbuskersfestival, Theater Tieret.

Ik geef het toe, wij hebben, zoals veel mensen inmiddels, een boontje voor de mensen van Cie Marimbondo. Vandaar dat ik vandaag per se op tijd wou zijn voor hun enige voorstelling tijdens dit festival, om 14.30 u. in de Trommelstraat. De weergoden hadden er alweer niet veel zin in, en de lucht zag er dreigend uit. Twee vrouwen, Josephine en haar vriendin (sorry, de naam ontglipt mij even), komen duidelijk terug van het shoppingcenter, hun armen vol met papieren draagtassen. Maar bevatten die draagtassen wel alleen maar de boodschappen? Want de dingen die erin zitten, leiden plots een eigen leven. Het is veel meer dan alleen figurentheater. Het is totaalspektakel, met muziek, met zang (of wat voor zang moet doorgaan), met jongleren (als het lukt tenminste), met humor en vooral met de hulp van het publiek.

Helaas voor hen (en voor ons), begon het na een minuut of tien te gieten (om de rest van de namiddag niet meer te stoppen). Ze nodigden iedereen uit om onder de grote parasol te komen staan, maar daardoor kregen ze zelf veel minder bewegingsruimte voor hun acts. Detlef wist me achteraf te vertellen dat ze door het weer maar een klein deeltje van hun voorstelling konden doen, en dan nog in een aangepaste versie. Heel erg jammer, maar niets aan te doen, helaas.

Inmiddels was het 15 u. en tijd voor de eerste voorstelling op de binnenkoer, Vagabundo van het Franse gezelschap Cie Areski. Het decor: een eenvoudige tafel met een doek ero,ver en twee schermen. Alles in hetzelfde kleurenpalet: diverse tinten houtkleur. We krijgen, door middel van bordjes, een soort generiek te zien, met de vermelding van acteurs, muziek, decors, accessoires. “In drie delen krijgen we kleine tafereeltjes waarin Vagabundo vertelt hoe we allemaal met elkaar verbonden zijn”, zo staat op de site van het puppetbuskersfestival te lezen.

In het eerste stukje leeft Vagabundo op een vuilnisbelt. Hij heeft honger en de natuurelementen laten zich van hun slechtste kant zien, maar uiteindelijk daagt er hulp op uit onverwachte hoek. In het tweede stukje geniet hij van zijn tuintje en het mooie weer, tot er plots een ongenode gast opduikt. Het laatste deeltje is een liefdesverhaal. Geen gewoon liefdesverhaal echter, want Vagabundo wordt verliefd om een bilboquet (nvdr: een kinderspeeltje waarbij een bal aan een koord moet worden opgevangen).
Het is een mooie en poëtische voorstelling, zonder woorden (de noodzakelijke informatie krijg je te zien op een bordje en zowaar in het Nederlands), met heel veel aandacht voor eenheid tussen poppen en decors. Jammer genoeg kon ze mij persoonlijk maar matig boeien (maar dat kan vooral aan mij liggen, of aan de regen die met bakken uit de hemel bleef komen). Laat dat u dat vooral niet tegenhouden.

Vagabundo is nog vandaag, 21 juli te zien (EFTC, 17.30 u.) en op zondag 24 juli (EFTC, 15 u.)
Wijzigingen zijn altijd mogelijk, raadpleeg dus ook steeds de website van het IPBF

Ook nieuw op dit festival was Barbie-Rama van Theater Tieret. Met hun National Circus of Siam, waarmee ze hier enkele jaren geleden op het festival veel succes oogstten, nog in gedachten, keek ik erg naar deze nieuwe voorstelling uit. Het bleek totaal iets anders te zijn, wat logisch is, aangezien Barbie-Rama geen straattheater is maar een zaalvoorstelling en vooral bedoeld voor kinderen in plaats van voor volwassenen. Het is een kruising tussen figuren-, vertel-, muziek- en mimetheater.

De sprookjessprokkelaar vertelt wat er allemaal komt kijken bij het verzorgen van sprookjes: ze groeien aan een sprookjesstruik en moeten vooral met heel veel liefde gekoesterd worden. Als ze dan uitkomen, moeten ze vooral verteld worden, want ze komen pas echt tot leven in uw hoofd. Hij roept de hulp van een van de kinderen in om het begin van elk sprookje te vertellen. Na deze – naar mijn gevoel veel te lange – inleiding, vertelt hij het ene sprookje na het andere, terwijl hij het uitbeeldt met diverse poppen, die soms een verrassend uiterlijk kunnen krijgen. De hoofdrol wordt weggekaapt door niemand minder dan … Barbie.
Deze productie sprak mij minder aan, maar toen ik de gezichten van de kinderen rondom mij zag, bleken zij er toch volledig in op te gaan. En zij zijn tenslotte het doelpubliek.

Barbie-Rama is enkel nog vandaag, 21 juli, te zien in het EFTC om 17.30 u.
Wijzigingen zijn altijd mogelijk, raadpleeg dus ook steeds de website van het IPBF

De namiddag werd afgesloten met het traditionele en moderne handpoppenspel van de Chu Lou Shan Puppettheatre Troupe . Het werd een heel bijzondere voorstelling waarbij ze alles uit de kast haalden, want er was hoog bezoek. Niemand minder dan de ambassadeur van Taiwan was op bezoek, en er werden heel wat plichtplegingen uitgewisseld. Helaas had onze fotograaf een afspraak voor een volgend evenement, zodat we daarvan geen foto’s hebben.

Ik wil hier nog even meegeven dat er vandaag enkel voorstellingen zijn in het EFTC zelf, aangezien het speelplatform op de Korenmarkt vanaf vandaag wordt overgenomen door het straattheater van Mira-MirO. Door de nationale feestdag zijn ook de winkels gesloten en zijn er bijgevolg ook geen voorstellingen op de andere podia. Morgen en zaterdag gaan die wel door (check vooral het programma op de website).

© 2011 GENTBLOGT VZW