RSSYevgueni maakt het mooie weer
Dat het een droevige dag was op onze nationale feestdag, zal niemand kunnen ontkennen. Niet alleen de regen speelde ons immers de parten. Gelukkig konden ik en mijn gezellin schuilen voor de regen in pittabar Esra niet ver van de steendam en daarna kozen we ervoor te gaan genieten in een van de schuilhokjes op Bij Sint-Jacobs. Was dat Jan de Wilde, die grijsaard die zo af en toe op en neer sprong, nee, het was Zjef Van Uytsel die een enthousiaste menigte die niet vervaard was van een druppel meer of minder aan het dansen en klappen kreeg. Gezelligheid troef, wederom.
Zijn kleine liedjes versterkte de Zjef met een uitermate goeie vol klinkende band met strijkers, blazers en toetsen. Het gaf zijn kleinkunst een swingender dimensie en dat was hoogst welkom in dit grijze weertje. De zotte morgen werd extra pittig gespeeld en bij Hop Marlene hop ging het geluid de mist in maar het publiek zorgde dat het ritme niet verloren ging en met Zjef viel ook de geluidsinstallatie weer op het juiste moment in. Subliem.
Het tussendoortje van de Vlaamse zangstonde in het Gents vind ik maar een gimmick voor de vroege zatlappen die nog niet aanwezig waren op het plein, en dus was het uitkijken naar Klaas en de zijnen.
Energiek kwam Yevgueni het podium opgesprongen om meteen de wind sterk in de zeilen te blazen met hun Vlaamse hitmachine.
En ja hoor Klaas, je was zo verbaasd dat de regen was gestopt dat er er meermaals je verwondering voor uitsprak en er meteen nog een ode aan het publiek en de weergoden bovenop gooide. Een strak concert vol vreugde en energie. Dat hadden we nodig!
Wat later wurmden we ons in de spiegeltent tot op de eerste rij waar Wannes Cappelle en de zijnen een uiterst rommelige soundcheck deden en eindelijk aan hun krachtige set begonnen. Ondertussen keken we bekende koppen. Actrices, zangers, komieken, roller girls, ik spotte hen allemaal.
Wannes begon samen met Frans op cello aan een intieme set van liedjes. Het moet gezegd, het geluid stond iets te hard afgesteld om de fijne sfeer weer te geven, jammer. Want diezelfde liedjes had ik al veel mooier en breekbaarder gehoord in zijn show “Maanziek” met Wouter Deprez. Het publiek kon dat niets schelen, behalve dat de piano van Tom Pintens veel te luid stond. Naar het einde toe waarin de “hits” van het Zesde Metaal mekaar opvolgden, werd het geluid gebalanceerder en werd ik zowaar meegesleept door zijn mooie teksten.
Prachtige drummer trouwens, met een lekker lopend ritme.
Het uit de bol gaande publiek riep Wannes meermaals toe om Keuning van de Jacht te spelen en dat werd dan ook het logische laatste afscheidsnummer.
Al die vrolijkheid kon de weergoden echter niet temmen en wat later stond ik klem schuilend voor de kletsende regen in de feesttent op de Korenmarkt.
Het is eens iets anders.
© 2011 GENTBLOGT VZW