MiramirO: lichaam in beweging

zondag 24 juli 2011 12u35 | San (tekst), Max Van Hemel & Els Seghers (beeld) | reageer
Trefwoorden: , , , , , .

MiraMiroHet werd een dagje Spaanskasteelplein/Sint-Baafssite vandaag: toegekomen om 14.30u om dan weer te vertrekken om 22.20u en dat heeft zo zijn voordelen: weinig stappen is er één van. Weten waar de kinderen uithangen, ook al zie je ze niet, is een ander.

We kochten ticketjes voor Droomtijd van Lodd, gingen naar Moldaviërs kijken die hilarisch waren (maar daar leest u elders wel meer over), en installeerden ons om de Métamorphose te zien van Compagnie Etre’Ange (FR).

Métamorphose Métamorphose Métamorphose Métamorphose Métamorphose Métamorphose

‘Métamorphose’ bestaat uit twee delen, twee solo’s waarin de metamorfose plaatsvindt. Het is een verrassende choreografie die de transformatie van de danser belichaamt. Met heel veel beweging, gebaren en contexten komt deze transformatie tot stand.

Enerzijds heb je de ‘aard’mens die volledig in voeling staat en één is met zijn eigen lichaam. Het lichaam als instrument komt hier echt tot zijn recht. De bochten en houdingen waarin de eerste danser zich kan wringen zijn echt indrukwekkend. Tegelijk heeft het iets zeer aards, zeer basis en in voeling met zichzelf. Daarna krijgt u een nieuw soort hiphop te zien, met enerzijds de gebruikelijke codes maar ook verrassende en extraordinaire momenten, bewegingen en combinaties en vooral, muziekkeuze.

We kregen nog een toemaatje of misschien is het toch een deel van hun show? Op het einde kregen we nog een stukje dans van beide heren samen te zien, een explosie waarin ze elkaars talent als danser niet alleen in de verf zetten, maar ze er eigenlijk nog een schepje bovenop deden.

Nog te zien op 24 juli, om 16.00u op het Spaanskasteelplein en om 18.00u op de Korenmarkt.

Daarna verhuisden we naar het ‘basketbal’pleintje iets verder op het Spaanskasteelplein, want daar stond een bankje, en een bankje was wat Compagnie Antipodes (FR) nodig had voor haar voorstelling. Zij brachten Les Ponctuels, drie dansers die het principe van ‘Time is money’ overboord gooien. Ze dwalen rond een bank op een publieke plaats en vragen zich af wat ze met hun tijd gaan aanvangen. Ze vullen zelf hun tijd in door de straat als podium te gebruiken.

Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels

Het is een mooi verhaal, prachtig gebracht: de druk van het dagelijkse leven, de twijfel om te breken met de routine, het elkaar uitdagen, toegeven, toch weer terugtrekken om uiteindelijk alles los te laten en te doen waar ze zin in hebben.

Drie lichamen in beweging, afgestemd op elkaar, in conflict of harmonie. Een heel mooie, intense voorstelling.

Nog te zien op 24 juli om 15.00u op het Spaanskasteelplein en om 19.30u op de Sint-Baafssite (Gandastraat).

Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels Les Ponctuels

Wij bleven daarna nog hangen om het paaldansen van Contigo te bekijken, maar vooral om de ons zo aangeraden D’Irque en Fien te zien en ik moet zeggen, ik kan het alleen bevestigen en u ook aanraden om te gaan kijken, voor het geval dit nog niet gebeurd was.

© 2011 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.