RSSDe Propere Fanfare in Frankrijk (17 augustus 2011)
Twee jaar na hun avonturen in Wales, die u ook hier kon volgen, is de Propere Fanfare van de Vieze Gasten sinds 17 augustus opnieuw op reis, meer bepaald naar Villefort in het Centraal Massief (Frankrijk). En ook nu kan u hun reisbelevenissen hier volgen.
Vertrek om 6 u. stond er vermeld, samenkomst om 5.30 u. Iedereen was er … alleen kwam de bus pas om 6 u. Alles inladen en elk zocht zijn vast plaatsje met een “maatjeâ€. De reis begon dan om 6.25 u. Even halt houden wat verderop want Wim (één van onze fotografen) … was zijn toestel vergeten.
Het werd een lange reis (zowat 1.000 km) en met een vaart van 90 Ã 100 km/u reden zowat 45 mensen met blijde gezichten naar de eindbestemming.
Na een eerste halte werd een rekensom gemaakt en na overleg met de buschauffeur werd er besloten een stop weg te laten om “organisatorische†redenen. Het risico bestond erin dat zijn opgelegde rust in ons nadeel zou kunnen zijn en wij de laatste kilometers eventueel te voet zouden moeten doen … of drie kwartier wachten … Dus gewoon doorrijden.
De laatste 50 km waren in zigzag (à 40-50 km/u) maar dat gaf ons de gelegenheid te genieten van de mooie natuurbeelden. Aan het plaatselijk stationnetje verwelkomden wij nog twee gasten die met de trein waren gekomen. Eén van hen is met de fiets verder gereden.
Verwelkomd worden door fanfaremuziek (gereduceerd) is iets wat je écht moet meemaken. De “kookploeg†en een paar anderen waren er al enkele dagen ter voorbereiding en die brachten er meteen de stemming in. Een even welgekomen “aperitiefje†deed deugd zodat na het uitladen van alle bagage het “informatie-kwartuurtje†kon doorgaan met wat wel en niet mag, de regels die in acht moeten worden genomen, de “afwas†en nog veel andere dingen om de komende dagen in peis en vrede door te brengen. Elk zocht een plekje om zijn tent op te zetten, de ene met wat meer moeilijkheden dan de ander maar dat ging vlot, het weze gezegd.
Na een uurtje stonden alle tenten recht en was het wachten op het signaal van de maaltijd. Na de boterhammen en de sandwiches op de bus was dit méér dan welkom en de kookploeg bewees meteen dat zij haar taak aan … er werd gesmuld, dat is zeker! Kwam het door dat glaasje wijn of door vermoeidheid maar Marianne zag de rondzwervende kat voor een hond aan.
De eerste dag zat er op, we waren veilig en wel ter plaatse, gevoed en gelaafd, de avond was heerlijk qua temperatuur, er werd gepraat en nog wat (matig) gedronken en stilaan zocht iedereen zijn slaapstede op.
Het kamp lag er rustig bij…aan de hemel blonken de sterren.
© 2011 GENTBLOGT VZW