De Propere Fanfare in Wales (1)
Onlangs kondigden wij aan dat de Propere Fanfare van de Vieze Gasten op woensdag 19 augustus naar Wales vertrok om daar tot 25 augustus muzikaal de boel wat op te vrolijken. Zij houden daarover een speciale blog bij, maar u, lieve gentblogtlezer, kan hun avonturen ook hier volgen. De Propere Fanfare te gast op gentblogt!
Dag 1: Wales! (19 aug., nvdr)
Phew, we zijn er. We zijn er! Ik ga niet direct zeggen dat het een ontspannend vertrek was -overslapen, damn. Merci Y voor de boterhammetjes!- maar alas. Dat was snel vergeten.
We zijn vertrokken om 6h en zijn ergens rond 19h aangekomen. Vermoeiend. Bus, wachten, boot, wachten, en nog eens bus. Veel gelezen, veel gekletst; geeuw geeuw. Saai om uren op de bus te zitten maar hé … we ZIJN er gewoon.
En alles zit behoorlijk mee, het weer is schitterend; schandalig veel wind maar geen regen. Er was vocht vandaag waar we het niet verwachtten, op de grond. En waar we het wel verwachtten, in de lucht, viel er niets te voelen. Hopelijk blijft het zo. Maar de weersvoorspellingen zien er niet goed uit. Anyway; amazing country! Amazing people. We worden op handen gedragen. Cool.
Los van de Welshpeople zijn we hier met een uitbundige bende muzikanten die het alweer ongelooflijk ziet zitten om Wales plat te spelen. Iets van een 50 vrouwen en 50 mannen die met de bus zijn aangekomen. Iedereen verdeeld over tenten, gastgezinnen en de jeugdherberg. Een dorpje van goed 1000 mensen waar we intussen al 3 café’s hebben gespot :) Daar gaan we straks naartoe zie. We hebben het eigenlijk zelfs verdiend, dat pintje.
Morgen 1e speeldag. Repetitie om 11h daarna vertrekken om 15h om te spelen in Aberythswyth. Of zoiets. (Mijn god, de tà à l die de mensen hier ‘moeten’ spreken, laat staan lezen.)
Enfin.
Hé, we gaan een pintje drinken ok? We horen en zien elkaar morgen.
(Net een verse roddel gehoord hier: in het dorpje deed het de ronde dat er 120 Belgische gypsy’s gingen komen logeren. Woehaaaa, gypsy’s, wij!!!)
Dada!
Dag 2: Ochtend (20 aug., nvdr)
Damn, bloody rain.
We zijn in Wales en het pist hier dat ’t niet schoon is.
Een woelige nacht ook; man man, niet normaal die wind.
Eventjes dacht ik dat ik de lucht ging in gaan. Creepy.
En ik was niet de enige. Vanmorgen zaten we om 7h met een paar gestrande mensen te gapen aan de ontbijttafel. Nat en niet echt uitgeslapen. Maar de koffie was warm én lekker. Meer moet dat niet zijn. Iedereen loopt nog met een grote glimlach rond.
Intussen hier in de grote tent, een drukte van jewelste. Noodplannen worden opgemaakt. Reservetenten. Droge tenten. Droge slaapzakken.
Veel lawaai en een gierende wind.
Maar iedereen ziet het zitten. En de nachtverhalen zijn gewoon hilarisch.
Watjes zijn het, zij die onder een dak slapen. Je bent niet in Wales geweest als je de regen niet heb gevoeld en de wind niet hebt gehoord. Toch?
En wat met de vieze glibberige vette dikke zwarte naaktslakken? Je moet ze in je tent gehad hebben!
Voor de mama’s en de papa’s en de achtergebleven lieven: het is hier goed hoor, geen paniek. We worden super verzorgd. Natte voeten, natte slaapzakken, tenten die wegwaaien och …
Het hoogtepunt tot nu toe van deze dag, en het is nog maar 10h: de warme douche deze morgen. Zaaalig!
De fanfare maakt zich nu op voor een 1e repetitie in de wapperende marqueetent.
Annie (film) en ik hebben ons even teruggetrokken in het supergezellige huis van John O. Koffie bij de hand, geen wind en kijk! De zon schijnt!!!!!!!
Tot later.
Kus voor de achterblijvers.
© 2009 GENTBLOGT VZW
go Lise go! :-)
Hopelijk ze zijn in Wales gebleven!
WE WISH