RSSDe Propere Fanfare in Frankrijk (18 augustus 2011)
Twee jaar na hun avonturen in Wales, die u ook hier kon volgen, is de Propere Fanfare van de Vieze Gasten sinds 17 augustus opnieuw op reis, meer bepaald naar Villefort in het Centraal Massief (Frankrijk). En ook nu kan u hun reisbelevenissen hier volgen.
Het jeugdig gevoel van de muziek…
We waren degelijk en goed aangekondigd in de “Centre Hospitalier de Ponteilsâ€, er hingen overal affiches dat 100 muzikanten voor de inwoners zouden spelen! Wij werden in ieder geval goed ontvangen met fris water en met de belofte dat er straks meer op de tafel zou komen.
Het “aantal†was ook wel wat overdreven en die maakten zich klaar om hun eerste voorstelling te beginnen na een toch lange periode van rust. ‘s Morgens was er wel wat geoefend op een paar moeilijke stukken, de “jongleurs†hadden wat last van coördinatie in hun bewegingen en de danspasjes werden opnieuw en opnieuw en opnieuw ingeoefend.
Met volle overtuiging ging het dan naar het park (een grote binnenhof waar het heerlijk is om te vertoeven). De “oudjes†(het was een rustoord, de oudste was een kranige dame van 102 jaar!,) keken met grote ogen naar die kleurrijke bende die zich op het grasplein opstelde en vroegen zich waarschijnlijk af of zij nu getuige waren van een circusoptreden, zo’n kleurrijke bonte bende hadden zij wellicht nog nooit gezien. Hun ogen en gelaatsuitdrukkingen spraken boekdelen, er lag nieuwsgierigheid in en verwachting.
Het weze gezegd … wie de Propere Fanfare hoort en ziet spelen en bewegen, kan niet anders dan meedeinen op deze opgewekte muziek. Na het eerste nummer zat de stemming er meteen in, het (verdiende) applaus loog er niet om: wij werden aanvaard. Direct na de aanzet van het tweede nummer kregen de danseressen steun van twee kranige oudjes, die bewezen dat muziek voor alle leeftijden is en als dusdanig kan en moet worden beleefd. Zij hielden het in ieder geval bij ieder nummer uit om te dansen en wij hadden het vermoeden dat die twee héél goed zullen geslapen hebben.
Het is wonderlijk dat de muziek en het ritme van de gespeelde stukken zo’n invloed hebben op deze mensen. Het was hen aan te zien dat zij in hun herinnering ook weer jong waren, bij sommigen was de extase overduidelijk te zien, hier en daar werd met de armen de maat geslagen en zij die het konden, deden het “stilletjes†met de benen. Heerlijk om te zien hoe zij werkelijk herleefden met het opzwepende ritme van de muziek, zij genoten intens van de danseressen, hadden oog en bewondering voor de kleinste deelneemsters … kortom, de tijd vloog voor hen voorbij en het aanhoudende applaus was hun dank en verzoek om het “toemaatjeâ€.
Iedereen was tevreden, het publiek was verrast in de meest aangename zin en de Propere Fanfare was gelukkig om het welslagen van hun optreden. Ook zij waren in de roes van het gebeuren en dat liet zich aanvoelen door het enthousiasme waarmee er werd gespeeld en gedanst. Eén van de gelukkigste mensen zal wel de Directrice van dit home geweest zijn. Zij stráálde en haar glimlach was één en al spontaniteit en hartelijkheid.
En ja, zoals beloofd was de tafel mooi en goed gegarnierd met drank en spijs en versnaperingen voor iedereen, het werd een “onderonsje†met deze toch nog jeugdige oudjes!
© 2011 GENTBLOGT VZW