RSSThe Black Power Mixtapes
Zaterdag was het stralend weer, bijna spijtig om de cinemazalen in te duiken, maar het kriebelde ook al heel de week. Het filmfestival is volop bezig en ik had niet de minste moeite om mijn programma samen te stellen. Alleen durft tijd wel eens een storende factor te zijn.
Maar terug naar zaterdag. Het was even zoeken naar Kask cinema, de ingang is gewoon op de ring voorbij het STAM, richting Koning Albertlaan. Eigenlijk is de tramhalte op de Albertlaan het dichtst, maar met de werken is dat misschien niet meteen voor u een optie. Ik was zeker niet de enige die even moest zoeken, want tot vlak voor de voorstelling kwamen nog mensen binnen druppelen.
Black Power Mixtapes is een uiterst boeiende documentaire. Echt een aanrader om te gaan zien. Mixtapes slaat op het beeldmateriaal dat verschillende Zweedse journalisten maakten tussen 1967 en 1975, zowel in Amerika als in Zweden. Dat materiaal werd chronologisch, in 9 hoofdstukken – 1 voor elk jaar – gemonteerd. De mixtapes tonen een belangrijk stuk geschiedenis van de zwarte beweging in Amerika, gaande van Martin Luther King, de meer radicale Stokely Carmichael die Black Power als term populair maakte, Malcolm X, the Black Panthers en de populariteit van de Nation of islam. Elk jaar wordt kort gesitueerd zoals de oorlog in Vietnam, president Nixon,… maar het is vooral de commentaar van hedendaagse activisten die de beelden in een perspectief plaatst. Onder anderen Harry Belafonte en Angela Davies die ook in het beeldmateriaal te zien zijn, maar ook artiesten als Erykah Badu en Talib Kweli.
Ik ben niet zo vertrouwd met dit stukje Amerikaanse geschiedenis, maar ik had niet het gevoel dat het duizelde. De informatie was voldoende om het beeldmateriaal te kunnen appreciëren. De journalisten slagen erin om voorbij de speeches te kijken en verschillende fragmenten hebben me dan ook hard geraakt zoals het verhaal van de blanke man die over de Amerikaanse droom vertelt en later geplaatst wordt tegenover een zwarte man uit dezelfde stad. Terug van Vietnam stelt hij vast dat racisme nog steeds tiert en zijn “bijdrage voor het land” daar weinig aan verandert. Ook het interview van Stokely met zijn moeder is heel sprekend.
De documentaire heeft een mooie soundtrack en de muziek stuwt de beelden voort. De documentaire geeft geen volledig beeld, want ik denk dat je gemakkelijk over elk van de personen een volledige documentaire kunt maken, maar het geeft wel een tijdgeest weer. Een tijdgeest die optimistisch begint, of je nu voor de vredelievende manier van Dr. King bent of meer gelooft in de militante manier. Iedereen gelooft dat het tij gaat keren voor de zwarten in Amerika. Naar het midden van de jaren 70 lijkt die hoop verdwenen en lijken de drugsproblemen een zware drempel. Ik weet niet meer wie het zegt maar het is een vrouw die zegt dat het goed is om eraan herinnerd te worden hoe het was en je geschiedenis te kennen, zelfs met een zwarte president.
The Black Power Mixtapes, nog op woensdag 19 oktober om 20 u. in de Domzaal in de Vooruit
© 2011 GENTBLOGT VZW