RSSKotroute 2011 Gent (deel 2)
Maandag kon u al het eerste deel van Kotroute lezen, vandaag krijgt u het tweede (en laatste) deel.
Dan naar de overkant van de straat. Ik volg de beats die al vanop straat hoorbaar zijn. “VOKAL” zorgt er voor een ferme dreun! Even dacht ik dat het hiervoor was dat we de oordoppen nodig hadden, maar ik heb ze mooi in het doosje laten zitten. Binnen was het geluid helemaal niet zo luid als men buiten zou denken. Toffe dansbeats en ik zie vele hoofden mee knikken op het ritme. Ik wil ook hier zeker blijven hangen maar ik heb nog 5 koten te gaan, dus verlaat ik stilletjes de zaak … met enige spijt.
In de Kanunnikstraat ontmoet ik Britt Raes. Britt heeft de leefkamer van deze studentenwoning versierd met eigen tekeningen, doorgaans met haar vriend als model. “Hij is verzot op computerspelletjes”, bekent ze, “handig, want dan zit hij altijd stil en kan ik ‘m gemakkelijk tekenen”.
Het valt me dan op dat de bezoekers heel erg toepasselijk worden uitgenodigd mee te computeren terwijl Britt ook van hen een schets maakt. Leuk idee. De vriend van Britt is ineens ook haar inspiratiebron voor haar animatiefilm I Like bird. Ik krijg een mooie prentkaart mee als aandenken aan mijn bezoekje. Ik beloofde zeker een kijkje te nemen op haar site www.birdbee.be. Misschien moet u dat straks ook maar even doen…
Het kot aan de Sint-Kwintensberg staat verkeerd op het routeplan van het programma. Gelukkig ken ik mijn weg in Gent. Inge van der Ven zit op een vensterbank aan de straat. “Neem maar een kijkje op de 1e verdieping” en ik stap alleen de trap op naar het kamertje. Inge heeft de kamer sober maar stijlvol ingericht met eigen werk. Ze maakt van alles met theezakjes, panty’s en schoonmaakdoekjes.
“En houdt u dan zo uw versleten panty’s bij”, vraag ik. “Neen, hoor. Ik koop panty’s, knip ze in stukken voor de kunst. Weet u, die vleeskleurige panty’s zijn ook niet zo mijn ding.”, krijg ik als antwoord. Waarop een hele discussie over RVT’s en melkpoeder ontstaat, maar dat onzinnig gesprek bespaar ik u bij dezen.
Inmiddels tikt de klok en het volgende kot is het laatste dat ik zal bezoeken. In de Pollepelstraat word ik verwelkomd door de kotstudente zelf en volg haar door een kleine deur en een smalle trap naar een riant groot kot met enorme moulures aan de wanden. In één van de kamers vind ik Dries De Poorter terug. Dries en ik kennen mekaar nog van Kotroute 2010 waarmee hij meteen mijn volle aandacht krijgt. Dries had me bij de vorige editie namelijk aangenaam verrast met een zeer origineel en interactief werk dat smaakte naar meer. Ook deze keer zoekt Dries de interactie op met een, wat ik durf te noemen, grafisch doorvertelboek. U kan er na het bekijken van de tekening van uw voorganger dezelfde tekening in overnemen zonder te spieken naar het origineel. Zo leeft de tekening telkens weer en krijgt ze steeds weer een andere wending. Dries wil er op termijn een volledige ketting mee vormen om navenant het start- en eindpunt naast mekaar te leggen.
© 2011 GENTBLOGT VZW