The King of Devil’s Island

donderdag 15 december 2011 10u10 | patricia | reageer
Trefwoorden: , , , .

Voor een film uit het hoge noorden gooien wij zonder problemen onze weekendplanning overhoop. Ook als dat betekent dat we eerst naar het filmfestival gaan en nadien nog naar het toneel. Na sommige films is dat niet meteen een aanrader, mochten we ontdekken. Els Dottermans kon ons die avond maar slechts gedeeltelijk boeien en daar had The King of Devil’s Island veel mee te maken.

Het hoge noorden mag tegenwoordig hoge toppen scheren met hun crimi-reeksen, bij mij hebben ze al langer een plaats veroverd voor de manier waarop ze er in slagen om relaties en verhoudingen tussen personen te verfilmen. Niet zelden zijn ze hart, zelfs bij romantische films is er altijd dat scherpe kantje. In het geval van The King of Devil’s Island had ik gewaarschuwd moeten zijn. De film is gebaseerd op historische feiten in een brute instelling voor jonge boefjes begin vorige eeuw op het Noorse eiland Bastøy. De jongens die terechtkomen in het heropvoedingsinstituut Bastøy zijn tussen de 11 en 18 jaar. Soms crimineel, soms alleen maar straatarm en afgeschreven. Het instituut wil hen opnieuw hun plaats leren kennen in de maatschappij: onderaan de sociale ladder. Via noeste arbeid en onthouding van allerlei genotsproducten wordt hen de nodige nederigheid en gehoorzaamheid bijgebracht. Erling is 17 jaar oud als hij in het instituut arriveert. Hij maakt indruk bij de andere jongens door zijn halsstarrige houding. Al snel zien ze hem dan ook als leider. Al is het enige wat Erling interesseert: ontsnappen en wel zo snel mogelijk. Tegen wil en dank wordt hij echter meegesleept in de gebeurtenissen.



De film is wat mij betreft een absolute aanrader. Na het zien waren we heel stilletjes met ons vieren. We wisten niet goed wat te zeggen. We keken elkaar aan en knikten alleen maar. Echt een film om sprakeloos van te worden. Omwille van het sterke verhaal en het feit dat het echt gebeurd is, maar ook omwille van de manier waarop het verfilmd is. We zien het eiland in de winter, in grijze en bruine tinten. Je voelt letterlijk de koude en de ontbering van het scherm afkomen.

En dan zijn er de acteurs. Stellan Skarsgård is ongetwijfeld niet echt een onbekende, zeker na zijn rol in Pirates of the Caribbean. Hij schittert in zijn rol als autoritaire directeur. Maar ook de jongens zijn heel sterk. De manier waarop je met hen meeleeft, de vernedering voelt en de kleine vreugde wanneer het eens mee zit. Samen zorgen ze voor anderhalf uur kippenvel en je adem inhouden. Het is dan ook niet te verwonderen dat de film zwaar in de prijzen viel tijdens de Amanda Awards, de hoogste Noorse filmonderscheidingen.

The King of Devil’s island, te zien in Studio Skoop, Sint-Annaplein 63, Gent

© 2011 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.