Kaap de Goede Hoop: blogpost twee vanuit Antartica

vrijdag 10 februari 2012 13u05 | Koen Meirlaen | reageer
Trefwoorden: , , .

Gentenaar Koen Meirlaan, leraar op de Sint-Hendrikscampus in Deinze, is mee naar Antartica in het kader van het AHA-project. Hij blogt vanuit dat koude continent, en wil Gentblogt daarin laten delen. Zijn eerste post kon u hier lezen.

Zondag 18 december 2011

Aangezien onze vlucht een dag is uitgesteld, trekken Gigi, Jorn en ik erop uit. De zonnebrand voelt nog erg pijnlijk aan, maar dat zie ik eerder als een luxeprobleem nadat ik in jullie mails las wat voor winterweer het in België is. De taxi brengt ons naar de villa van Michel. Deze bevindt zich in Constantia, tussen de wijngaarden. Net als alle andere villa’s is ook Michel zijn villa voorzien van een stevige omheining en prikkeldraad.

Tot onze grote verrassing staan we – na een kwartiertje rijden – oog in oog met de Afrikaanse pinguïn! De vroegere Engelse naam van deze pinguïn is Jackass penguin, of ezelspinguïn, vanwege de roep van het dier die lijkt op het gebalk van een ezel. In het Nederlands hebben we echter een andere pinguïnsoort die de naam ezelspinguïn draagt. Dankzij Frozen Planet zag ik reeds prachtige beelden en het vermoeden wordt bevestigd: het zijn bijzonder grappige dieren! Met een volledige kolonie liggen ze te zonnebaden op de rotsen.

We rijden verder naar het ‘Table Mountain National Park’. We bevinden ons op het Kaapse Schiereiland, wat grotendeels een rotsachtig schiereiland is dat 75 kilometer de Atlantische Oceaan inloopt op de meest zuidwestelijke hoek van Afrika. Het meest zuidelijke punt van het Kaapse Schiereiland staat bekend om Kaap de Goede Hoop en het Kaappunt. Onderweg botsen we op enkele bavianen. Michel waarschuwt ons het raam niet te openen. Bavianen kunnen zeer agressief zijn en durven aanvallen indien ze zich bedreigd voelen, ook tegenover de mens. Deze dieren komen te allen tijden in groepen van 50 à 100 leden en hebben een zeer complexe sociale structuur. Het is bij wet verboden om in Zuid-Afrika de bavianen te voeren. Straffen kunnen variëren tussen een boete van minimum 450 Zuid-Afrikaanse frank tot een gevangenisstraf. Betrapt men u op het voeren van het dier, gebeurt het dat de baviaan ter plekke wordt afgemaakt. Dit om te voorkomen dat ze te gewoon worden aan de mens en het voedsel en dus ook agressief worden om aan voedsel te komen, met alle gevolgen van dien. Verderop staan we oog in oog met struisvogels, deze kunnen concurreren met de pinguïn. Ook hilarische dieren!

Dit voelt toch wel speciaal aan, om aan ‘die Kaap van Goeie Hoop’ – “die mees suidwestelike punt van die vasteland van Afrika” – te staan. Dat is toch zo een van de plaatsen waar je uren naar staart op je wereldbol?! Dit punt wordt ten onrechte beschouwd als een overgang tussen de Indische Oceaan en de Atlantische Oceaan. Het zuidelijkste punt van Afrika is Kaap Agulhas, ongeveer 200 km oostelijker.

De eerste Europeaan die deze kaap voorbij voer, was de Portugees Bartolomeus Diaz in 1488. In die tijd waren diverse Portugese expedities uitgezonden om de kust van Afrika steeds verder naar het zuiden te verkennen, en vervolgens weer thuis te komen. Diaz had op een van deze expedities dan uiteindelijk de zuidkust van Afrika bereikt. Het verhaal gaat dat hij de kaap aanvankelijk Cabo das Tormentas (Kaap der stormen) had genoemd, maar dat Johan II van Portugal de naam veranderde in Cabo da Bõa Esperança (Kaap van de Goede Hoop), omdat deze ontdekking de zeeroute naar Indië een eind dichterbij bracht.

We wandelen de berg op richting Cape Point waar de vuurtoren staat. Onderweg prachtig zicht op Dias Beach, prachtige vergezichten en een enorme verscheidenheid aan fauna & flora. Heel wat hagedissen die rustig zonnebaden, heel wat dassies (deze dieren lijken net marmotten) en prachtige bloemen, waaronder heel wat endemische soorten!

In Cape Point staan er wegwijzers in alle richtingen… Paris 9294 km, Berlin 9575 km… nu pas besef ik hoe ver ik van huis weg ben.

Terug in het hotel bekomen we even aan het zwembad. En dan alle expeditiekledij verzamelen. Morgenochtend briefing @ ALCI. Daar laten we al onze bagage achter. Komende dagen moeten we het enkel stellen met de handbagage. Hopelijk laat de vlucht naar Antarctica dus niet op zich wachten…

Alle 21 teamleden verzamelen voor een ‘laatste avondmaal’ in Kaapstad. Een Belg, een Duitser en een Japanner … het zou de start kunnen zijn van een mop, maar het zijn mijn tafelgenoten, waardoor het gesprek al snel een internationaal karakter krijgt. De Japanse onderzoekers getuigen over de aardbeving/tsunami/kernramp in Fukushima. Joachim getuigt daarentegen over de gebeurtenissen van afgelopen zomer in Noorwegen. Hij werkt immers reeds enkele jaren als professor geologie in het regenachtige Bergen in Noorwegen. Later heb ik het met Régis, de ingenieur die instaat voor de elektriciteitsvoorziening in de poolbasis, over het onveiligheidsgevoel in Zuid-Afrika en over de apartheid die amper vijftien tot twintig jaar ‘officieel’ een halt werd toegeroepen… Met deze interessante gesprekken kan ik gemakkelijk drie blogposts vullen…

Maandag 19 december

Normaal stijgt vandaag ons vliegtuig op. Maar zoals verteld, moeten we een dag wachten door de extreme storm die voor een sneeuwophoping van drie tot vier meter zorgde en de landingsbaan onbruikbaar maakt. Momenteel worden alle middelen ingezet om de landingsbaan vrij te maken.

De briefing gaat wel door. Eerst bezorgen we al onze pakken bij ALCI (Antarctic Logistics Centre International). De verantwoordelijke overlaadt ons met interessante weetjes. Ik heb vooral onthouden dat we nog 4200 km voor de boeg hebben, dat er 72 mensen in de Iluysin gaan meevliegen en dat we zelfs een lichte crash niet zouden overleven omdat er zich achter de passagiers 20 ton materiaal bevindt… Ze waarschuwen alvast voor het temperatuurverschil tussen Kaapstad en Novolazarevskaya. Spannend. Antarctica, here we come!

‘Ave Maria’ en ‘Jingle Bells’ knallen door de luidsprekers van het hotel en herinneren me eraan dat het binnenkort kerstdag is. Moeilijk te geloven bij 27 graden Celcius.

Warme kerstgroeten,

Koen

Bij het posten van de blog krijg ik net te horen dat de vlucht nog een dag wordt uitgesteld ;(

Dat betekent dat we tot woensdagavond in Kaapstad moeten blijven, in standby modus… Ook het schip dat op 25 december moet aankomen aan Crown Bay zit volledig in het ijs ingesloten. Laat ons hopen dat de situatie snel verbetert…

Om de moed erin te houden, nog enkele grappige woorden die hier worden gebruikt in het Zuid-Afrikaans:

- metro: moltrein
- lift: hijser
- lift: hijsbakkie
- stewardess: lugwaardin
- trampoline: wipmat
- chirurg: snijdokter
- kameleon: verkleurmannekie
- giraf: langnekkameel
- onverteerbaar vet gebak: maagbom
- kruiswoordpuzzel: blokkiesraaisel
- stripverhaal: strokiesverhaal
- rock-’n-roll band: ruk-en-pluk orkes
- vurig meisje: warmpatat
- stekker en stopcontact: vonkprop kragprop en muurprop
- scooter: bromponie
- verkeerslicht: robot
- viaduct: duikweg
- radiostation: uitzaaistatie
- perforator: gaatjesdrukker
- geluidsoverlast: geraasbesoedeling
- snack: peuselhappie
- thriller: riller
- rood knipperlicht: flikkerrooi
- richtingsaanwijzer: flikkerlig
- verkeersdrempel: vaartboggel
- asfaltweg: teerpad
- roekeloze motorrijder: padbuffel
- wegpiraat: padvark
- cake: sponskoek
- computer: rekenaar
- weekend: naweek
- pin-up: prikkelpop
- wegwerkzaamheden: padwerk
- lekke band: papband
- snelheidscontrole: spoedlokval
- oorlogsschip: van-nikske-nie-bang-skip
- lucifer: vuurhoutje

© 2012 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.