RSSPuppetbuskers 2012, opening en Diego Stirman, gezien in het EFTC op zaterdag 14 juli 2012
De poppen zijn weer aan het dansen. Letterlijk. Ze spelen weer, ze zingen, ze huilen, ze (be)toveren, kortom, ze beleven weer heel wat avonturen. Want gisteren ging de 24ste editie van het International Puppetbuskersfestival van start. Na de traditionele toespraken door voorzitter Freddy Claeys, feestenburgemeester Decaluwé en burgemeester Termont, werd het festival officieel geopend. Onze burgervader riep daarvoor de assistentie in van de jongste generatie en Hugo deed dat bijzonder goed, dat festival openen.
Erna werden we getrakteerd op de voorstelling van Diego Stirman. De man woont sinds 1981 in Parijs, maar draagt een halve wereldbol in zich mee: zijn moeder was een Poolse en zijn vader een Rus, die in de jaren twintig uitgeweken zijn naar Argentinië. Hij heeft heel wat beroepen uitgeoefend, tot hij het figurentheater ontdekte, en daarmee samenhangend, de zin van het leven: mensen aan het lachen brengen. In 1996 was hij al eens te gast in Gent, en won toen de Luk Vincentprijs. Ik weet wel niet meer met welke voorstelling (en ik ben nu te lui om het in mijn eigen archieven te gaan opzoeken, bovendien geraakt dit artikel anders nooit op tijd af). Gisteren stond hij hier met de voorstelling Entremets, te omschrijven als tussengerechtjes.
Diego staat alleen op het podium en bespeelt het publiek met een droge humor waar ik van hou. Je hebt niet altijd door waar hij naartoe wil, maar ineens is er niet meer de ‘opwarmer’ maar de ‘speler’. Met muziek van Schubert op de achtergrond, komt een mannetje uit een mand gekropen. Het mannetje doet doodgewone dingen, zoals de vloer vegen. Er is een interactie tussen pop en speler, en we krijgen vindingrijke metamorfoses te zien, waarbij een Griekse tragedie nooit ver weg was. Daarna speelde hij nog twee stukjes: één rond magie en dan eindelijk toch één over oriëntaalse kunst, waar ineens water aan te pas kwam (en dan heb ik het niet over het hemelwater dat op dat ogenblik weer met bakken naar beneden kwam).
Een leuke voorstelling, ook voor kinderen, waarbij het eerste stukje mijn absolute voorkeur wegdroeg, het laatste vond ik het minste. Dat kon natuurlijk ook liggen aan het feit dat dit deel niet versterkt was (naar het schijnt zijn water en microfoons niet zo echt compatibel) en dus heel wat moeilijker verstaanbaar. Maar dat is mijn mening. Morgen speelt hij nog een voorstelling, dus komt u vooral zelf kijken. U zal het zich zeker niet beklagen.
Nog te zien op zondag 15 juli 2012 om 16.30 u. in het EFTC
Alle info over het Puppetbuskersfestival: www.puppetbuskersfestival.eu
© 2012 GENTBLOGT VZW
Inderdaad een man met “fijne” humor !
een “groot” poppenspeler , wat “hij” doet met zijn vingers “ontroerend “mooi!
de mand was vergeten de speler ook ,de muziek “sfeerde” en de poppen leefden !
we hebben écht genoten, gelachen soms met een traan !
Pas nadien via google enkele dingen vernomen , grappig uit het publiek komend om ineens ” onwennig” op scène te staan , waaw , een grootmeester ervaren , beleven …
de draad met commedia de’arte blijft , komt soms letterlijk naar me toe !
Graag wou ik “Diego”Schirman nog een “Grande Merci, Merci “toewensen ! en het EFT om artiesten hoog niveau hierheen te halen ! bedankt !
& groetjes , DS