Gentblogt

Een kleine revolutie voor machines en viool (Liesa Van der Aa – Boomtown)

vrijdag 20 juli 2012 12u01 | Bram De Meyer (tekst), Bruno Bollaert (beeld) | 2 reacties
Trefwoorden: Boomtown, Handelsbeurs, Liesa Van der Aa.

Exact een week nadat ze de menigte die voor Antony Hegarty op Gent Jazz was opgedaagd mocht opwarmen, maakt Liesa Van der Aa opnieuw haar opwachting op ‘n Gents podium. De concertzaal van de Handelsbeurs blijkt de ideale setting voor een concert van de eigenzinnige artieste.

Wie Liesa Van der Aa zegt, zegt ook viool. Het instrument dat ze van kindsbeen af ingelepeld kreeg, past haar, als was het een verlengstuk van haarzelf. Maar na het optreden weten we ook dat een sampler en een arsenaal aan effecten eveneens van doorslaggevend belang zijn voor haar sound. Met veel ritme-gevoel manipuleert ze ‘die machines’ – zoals ze ze zelf noemt – en bouwt laag voor laag haar nummers op.

Wie zich als toeschouwer wil binnenwringen in de sound en de muzikale wereld van Liesa Van der Aa krijgt het allerminst makkelijk. Ze kiest ervoor om alleen te beginnen met Visitor en Mozart, stukken waarbij ze haar experimenteerdrang en complexe sound onmiddellijk recht in het gezicht van het publiek gooit. Take it or leave it, als het ware. In Mozart bouwt ze in een zinderende climax een eigen arrangement laag voor laag op zoals een heel strijkensemble dat zich voor de volle 100% aan het geven is.

Een begeleidingsband is er ook en onder dreigende violen brengt ze haar mannen op het podium. Met een meerstemmig gezongen Birds In Berlin en het van zware distortion en gescandeer voorziene Our Place eisen deze ook direct hun plaats op het podium op. In die band, beuzak Pieter-Jan De Smet en Arne Leurentop op gitaar en Ephraim Cielen op bas en drum. Zij geven het optreden een boost met onder meer prachtige versies van My Love – dat op nerveus gitaargetokkel voortjakkert – en Low Man’s Land, een danse macabre als een kleine revolutie.

Als afsluiter brengt ze solo een geslaagde mashup van Iggy Pop’s Nightclubbing en Blackstreet’s No Diggity. Even gaat het mis met de sampler maar complexloos vermaant ze zichzelf en begint van vooraf aan.

Een meer dan geslaagd optreden dus, maar bisnummers kunnen helaas niet. Niet getreurd, in 2013 gaat ze de opera in waar haar muziek door het Kaleidoscope-ensemble uit Berlijn zal worden vertolkt. Alweer iets om naar uit te kijken van deze artieste die zich prachtig haar eigen weg baant, los van hokjesdenken.

© 2012 GENTBLOGT VZW