RSSMiramirO: van hot naar her met studio Orka, Kurt Defrancq, Griet Desutter en Herwig Deweerdt, Fadunito, Circus Ronaldo en Entresort
De planning zat goed, dacht ik toch: een voorstelling om 14.30u die 1 uur duurt. Een voorstelling om 16.00u die 20 minuten duurt. Dan een van 30 minuten (of minder) om 17.00 uur, eentje van 1 uur om 18.00u en tenslotte eentje van anderhalf uur om 20.30u. Minimum een half uur tussen voorstellingen. Gent is nu ook zo groot niet en met de fiets ben je overal rap. Kon geen probleem zijn dus. Juist. Right. Dat kon geen probleem zijn als er geen vertragingen zijn of voorstellingen waren die uitlopen.
Want het begon al goed: de eerst voorstelling begon met een 10-tal minuten vertraging. Afspraak was op de parking van de Delhaize aan de Watersportbaan. Een oude bekende van het festival, Studio Orka (BE), bracht er Mister More, Lady Less over consumeren en consuminderen. Het verhaal gaat over wat mensen zouden moeten doen om aan voldoende spaarpunten te geraken om een reis naar Mechico (met de ‘ch’!) de winnen. Hoeveel ze wel zouden moeten consumeren om zelfs maar aan het vereiste aantal punten te kunnen geraken en wat er gebeurt als iemand hoedanook zo’n reis wil winnen: hoe kan dat in zo’n korte tijd gerealiseerd worden zonder geruïneerd te worden?
Een nieuwe tactiek van een nieuwe baas in een supermarkt wat tot gevolg heeft dat niet alleen de klanten onder druk gezet worden om te consumeren in een zo’n kort mogelijke tijd, maar dat ook zijn werknemers tot het uiterste gedreven worden om hun taak te vervullen en dus ook in tijdsnood komen: voor het werk, voor elkaar, voor vriendschap en voor de liefde.
Een zeer aangename voorstelling die wel tot nadenken aanzet, maar evengoed grappig is en waarvan je het niet merkt dat de tijd voorbij vliegt. Dynamisch, hectisch, over (het tijdstekort voor) romantiek en vriendschap en werkethiek die soms te ver kan gaan.
Een voorstelling waar ik, net als Patricia, met de glimlach buitenkwam.
Er zijn enkel nog een aantal plaatsen voor de voorstelling van zondag 22 juli 2012 om 16.30u.
De glimlach bleef tot ik merkte dat de voorstelling ook een beetje uitgelopen was en ik amper 5 minuten had om tot in het Citadelpark te geraken. Ik kan het u zweren: dat is crossen en hijgen, zeker als je geen al te beste conditie hebt, zoals ik dus. Maar waar een wil is is een weg en ik gaf alles wat ik had om volledig buiten adem, maar nét op tijd, bij de grotten toe te komen. Daar werd ik verwacht voor Wees Gegrot van Kurt Defrancq (BE).
Een bevreemdende ervaring waarin Kurt Defrancq ons meenam in zijn herinneringen als 12-jarige bijna puber en zijn avontuur dat hij beleefde nét in en rond die grotten in het Citadelpark (en elke Gentenaar kent de verhalen van wat er in en rond die grotten allemaal gebeurt; we waarschuwen allemaal onze kinderen om daar niet rond te hangen, nietwaar).
Het verhaal is leuk, onderhoudend en je vraagt je af hoe het afloopt. Maar Kurt Defrancq neemt je tijdens het verhaal ook mee op de tocht die hij toen aflegde. Juist dezelfde paden betreedt hij met zijn toeschouwers nu opnieuw en als je niet wil gaan voor het verhaal, dan is de wandeling en de plaats waar die je heenleidt zeker meer dan de moeite waard.
Er zijn nog kaartjes te verkrijgen voor de voorstellingen van zaterdag 21 juli 2012 om 14.00u, 14.40u, 15.20u en van zondag 22 juli om 14.40u en 16.00u.
Vanaf dan verliep de planning gelukkig vlot: geen vertragingen meer, geen uitlopende voorstellingen en zo konden we op het gemak van de ene voorstelling naar de volgende gaan. We waren ruim op tijd om te zoeken waar Fadunito (ES) met Ceci 3.0 zou spelen. Want de locatie op het programma was ‘Veldstraat’ maar de Veldstraat is nu niet direct een van de kortste straten in Gent en waar zou de voorstelling aanvangen: in het begin? op het einde? ergens in het midden? We gingen vruchteloos op zoek naar een teken van het festival (een poster? een banner? een vlag?) waar aangegeven zou staan waar we de artiest konden verwachten maar vonden niets. Dus bleven we maar de Veldstraat op en neer lopen tot we bijna letterlijk tegen de voorstelling aanliepen.
Ceci 3.0 is namelijk een op afstand bestuurde rolstoel. Het is een rijdend object, dat in en met de openbare ruimte en de mensen erin speelt. De rolstoel manipuleert en daagt de mensen uit om met hem te spelen. Zo ontdekt het publiek de ziel en menselijkheid van deze rolstoel. Ceci 3.0 is een verrassende en sympathieke verstoring in de openbare ruimte.
Het is dus een meeloopvoorstelling of ook een observatievoorstelling: het is even interessant om te zien wat de rolstoel met de voorbijgangers en de dingen op straat doet, als om te zien wat de mensen met de rolstoel doen. Zo was de rolstoel even blijven staan en een voorbijganger was zo vriendelijk om hem opzij te rijden (er kwam een bus aan) en ondertussen te kijken wie de eigenaar wel kon zijn. De uitdrukking op zijn gezicht toen de rolstoel vanzelf begon te bewegen: goud waard.
Fadunito is één van de acht groepen die meedingen naar de Grote Prijs MiramirO en kan je vrijdag 20 juli nog tegenkomen op de Korenmarkt om 15.00u, in de Veldstraat om 16.00u (als het dezelfde plaats is als donderdag, dan blijf je best op het einde van de Veldstraat dat aansluit met de Korenmarkt, maar het kan dus ook ergens anders zijn), Bij Sint-Jacobs om 17.00u en om 22.30u op het Spaanskasteelplein.
Genoeg gerust aan de Veldstraat en gecontempleerd over een rolstoel. Tijd om verder te gaan want onze volgende voorstelling begon om 18.00u. Allez Allez, Roulez! van Griet Desutter & Herwig Deweerdt (BE) speelt het hele festival in de Norbertijnerkapel in het Patershol. Griet Desutter brengt een monoloog. Zij is Angèle, en ze vertelt haar verhaal en dat van haar familie die generaties lang met kermisattracties de kost probeerde te verdienen. Ze heeft het over de kermis van vroeger en de kermis van vandaag waar alles luider, lelijker en duurder wordt. Ze heeft het over leven en liefde, dromen en miserie. Ze brengt een verhaal van hoop en courage.
Het verhaal heeft mij gepakt. Ik was mee van begin tot einde. Angèle nam mij mee in haar leven, haar geluk en verdriet, haar verhaal werd tastbaar. En ook: ik heb altijd bewondering voor mensen die daar alleen staan. Bloot. Alles geven om de mensen een uur lang geboeid te houden. Het enig minpunt in het verhaal was de beeldshow die we te zien kregen. Niet omdat die niet mooi was of interessant of wat dan ook: zelfs daarvan stond ik met grote ogen te kijken. Maar het onderbrak wel de sfeer van het verhaal. Je werd er even uitgeworpen zodat je, na die show, er opnieuw moest inkomen.
Het is een van de voorstellingen waar nog het meest mensen naartoe kunnen, maar dat kan er ook aan gelegen zijn dat de Augustijnenkapel wel ruimte heeft voor veel mensen. Kijken, zou ik zo zeggen.
Er zijn nog kaartjes voor vrijdag 20 juli om 15.00u, voor zaterdag 21 juli om 15.00u en 18.00u en voor zondag 22 juli om 15.00u en 18.00u.
Daarna hadden we net genoeg tijd om even uit te rusten, binnen, in een droog huis (het mijne), bij een kom warme soep en een boterham vooraleer opnieuw het regenweer te trotseren. Gelukkig dat, op de rolstoel na, alle voorstellingen (toch grotendeels) binnen plaatsvonden en zo ook de laatste voorstelling op onze lijst: Amortale van nog een oude bekende van MiramirO: Circus Ronaldo (BE).
De avond begint reeds voor u uw zitje op de tribune bereikt. Er is zowaar een voorprogramma, een voorprogramma dat begint vóór het aanvangsuur dat op je ticketje staat, dus hou daar rekening mee als je het wil zien. Tijdens het voorprogramma kan je zelfs een glas bestellen aan de bar.
Daarna is het richting ‘zaal’ en tijd voor de show. Met ‘Amortale’ wil circus Ronaldo een breuk maken met de komedie. Vanaf willen ze terug naar drama, emotie, diepte, echtheid, melancholie. Enfin, dat is toch wat ze beweerden bij de aanvang van de voorstelling.
Ze brengen het marionettentheater uit ‘Fili’ opnieuw tot leven: voortbordurend op de eeuwenoude verhouding tussen zij die manipuleren en anderen die gemanipuleerd worden, haalt Ronaldo niet alleen de poppen maar ook de kijk- en spektakelzucht uit de kast.
Een serieuze show over de liefde en hoe daardoor de mens zijn masker afzet. Of toch wat zij willen brengen als een serieuze show maar jammer genoeg, voor wie de artiesten van circus Ronaldo kent, lukt het hen niet om de show ernstig te houden, toch niet voor het publiek. Ik had al zo een vermoeden dat het de topper van de dag zou worden en dat is ook zo gebleken: het was lang geleden dat ik zo tranen heb gelachen. Echt fantastisch. De artiesten gaan terug naar de basis van het circus, van het theater en poppenspel en brengen daarmee een parel van een voorstelling op de planken.
Jammer genoeg zijn alle voorstellingen uitverkocht. Heel erg jammer, want ik had er doodgraag mijn kinderen mee naartoe genomen. Is het niet mogelijk om een petitie te beginnen om hen te ‘dwingen’ nog een aantal shows te spelen? Zo een matinee voorstelling of twee, dat moet toch nog lukken?
Om de avond af te sluiten zijn we nog een toertje gaan doen op het Entresortplein a.k.a. het Spaanskasteelplein. Jammer van de regen want indien het droog zou zijn zou dit plein gewoon het meest gezellige plein van de stad zijn: er is animatie (luister maar eens naar de beenhouwers van PikzPalace (BE) met hun Boucherie Bacul: zalig om te weten te komen waarom we meer knuffelvlees zouden moeten eten) en intrige (bekijk de meest intrigerende transformatie maar bij Teatro Metamorfoso van Circusdrome (NL)).
Of ‘win’ je eigen frietzak door bij de Frietcowboys (NL) je patat door een vlijmscherp rooster te schieten met een ongelooflijk krachtig ‘patattengeweer’ of ga gewoon één van de heerlijke croques eten bij ‘Heet brood’. Je kan er ook iets drinken in het kleinste Grand Café van Stefaan De Winter (BE) of gewoon aan de bar van de MiramirO organisatie. En er zijn nog wel een aantal dingen te doen, maar wij zijn huiswaarts gekeerd.
Veel te doen dus op dit plein, maar door de aanhoudende regen zagen wij het niet zitten om er lang te blijven hangen. Hopelijk betert het weer de komende dagen, want ik vermoed dat je mij daar ‘s avonds dan wel (meer dan) eens zou kunnen vinden.
© 2012 GENTBLOGT VZW