Gentblogt

Een zonnige Jazz in ‘t Park

donderdag 13 september 2012 12u14 | Bruno Bollaert | 1 reactie
Trefwoorden: festival, jazz, Jazz in 't Park, Muziek, Zuidpark.

Het zat precies allemaal mee, voor Jazz in ‘t Park, dit jaar. En met allemaal bedoelen we voornamelijk dat de temperaturen zonder meer als ‘zomers’ te omschrijven waren. Zelfs toen de zon achter de flatgebouwen verdween, bleef het warm genoeg om comfortabel naar de middernachtjazzfilmpjes te blijven kijken. Of om nog wat bubbels in uw keelgat te gieten natuurlijk (keuze genoeg: doorzichtig, gelig, roze, rood,…). De boodschap lijkt duidelijk: de Gentse nazomer valt in september, dus laat ons deze festivalvierdaagse maar meteen op hetzelfde moment vastprikken voor volgend jaar.

Jazz in ‘t Park was goed voor ruim 12.000 bezoekers tijdens 13 concerten van donderdag 6 t.e.m. zondag 9 september. De dagen waren georganiseerd per thema, van Fusion Jazz over Fresh Jazz en Jazz XL tot Kittens & Cats. De grootste wijziging tot de vorige jaren was — behalve het goede weer — dat het festival werd geconcentreerd op één festivalweekend. Dat had onder meer te maken met budgettaire redenen, niet zozeer om de groepen te betalen, maar vooral voor de logistiek. De infrastructuur (tent, podium, etc) en de apparatuur moet worden bewaakt, dan wel heropgezet, en dat neemt een niet te onderschatten hap uit het budget. Wij klagen alvast niet, de gebalde versie werkt.

Als we toch even een kritische noot mogen laten horen, dan kunnen we het altijd hebben over de soms iets langere wachttijden bij de catering. Er was dit jaar maar één cateraar overgebleven van de anders wijdverspreid geplaatste keuzes, al bood die nog steeds het overgrote deel aan van wat er de vorige jaren beschikbaar was (en was dit een gigantische stap vooruit t.o.v. van het misselijke kermiskraam vorig jaar). Er was taart, soep, een kaasschotel, een veggieburger en een vleesburger — het varken dat dagelijks werd gespit, was ongetwijfeld één van de blikvangers.

Ook werd de ruimte links van het podium dit jaar onderbenut. Er stonden twee hutjes (Piano’s Maene en Ethias) die het zicht naar het podium vanop dat leuke plekje belemmerden, terwijl daar vroeger leuk werd gekeuveld. (Stond daar vorig jaar ook niet de Urgent.fm-caravan?)

Maar de sfeer zat goed, en de muziek paste bijzonder in de moeilijke overgang tussen jazzfans en sfeerzoekers. BackBack en Rackham staken op de eerste dag de boel stevig in gang, De Beren Gieren gaven die-hards en gezelligaards inventiviteit en humor. Vrijdag was misschien wel de minst voor de hand liggende dag. Kris Defoort & Guests kwam niet echt op gang. De oorspronkelijke bezetting moest verstek geven (Lander Gyselinck zat in New York en Nic Thys was dubbel geboekt), en de ‘invallers’ — stuk voor stuk goede muzikanten nochtans — hadden ook nog nooit eerder samen gespeeld. Ook Ifa y Xango stond misschien enigszins misplaatst op dit festival: de muziek is interessant en veelbelovend, maar heeft vooral een aandachtig luisterend publiek en een intiemere setting nodig (en er mag toch wat meer energie in het spelplezier naar boven komen).

Zaterdag was zonder meer een publieksdag. De Jazz XL themadag bracht grote bezettingen op het podium, en wij waren bijzonder gecharmeerd door afsluiter Belgian Jazz Big Band met special guest Lady Linn. Waar blijft Lady Linn, klonk het her en der toen de Gentse zangeres niet snel genoeg het podium opkwam, maar wij hielden van de spanningsboog die zo’n verwachting met zich mee bracht. Bovendien speelde de BJBB alleen en ook nadien vergezeld van Lady Linn een uitmuntende set, die perfect paste bij de sfeer van Jazz in ‘t Park.

Toen de hoofdvogel afgeschoten was, bleef er zondag vooral veel sfeer en gemoedelijkheid over. Het Zuidpark was zondag gevuld met gezinnen en andere mensen die vooral op zoek waren naar een rustige manier om de zondagnamiddag door te brengen. Hoewel ze niet meteen evidente muziek brengen, waren de melodische thema’s van de Christian Mendoza Group sterk genoeg om de rest van hun muziek ook aan het breder publiek te laten smaken. Afsluiter Dré Pallemaerts Quintet/Quartet (er was wat verwarring) speelde een traditionele set, die het festival wel niet met een knaller liet eindigen, maar toch ieders nood kon lengen.

Een geslaagde editie, zo vinden wij dan ook. Volgend jaar is het de 20e jaargang van het festival, we zijn benieuwd wat de Dienst Feestelijkheden voor ons in petto heeft.

© 2012 GENTBLOGT VZW