Werfbezoek project Gent Sint-Pieters
De werken in en rond het station Gent Sint-Pieters kunnen niemand ontgaan. De voorbije jaren veranderde de omgeving al ingrijpend en meerdere malen kwam het onderwerp hier ook al aan bod. Een tweetal keer per jaar organiseert het Infopunt, speciaal in het leven geroepen om de algemene communicatie in goede banen te leiden, werfbezoeken voor het grote publiek. Daarnaast worden er echter ook bezoeken ingericht voor specifieke doelgroepen zoals bv. de bewoners. Het voorbije weekend trok ik als buurtbewoner dan ook op een vroege zondagochtend richting infopunt om de laatste stand van zaken te weten te komen.
Als introductie kregen we een kort sfeerfilmpje gepresenteerd waarin de evolutie van het project in beelden werd geschetst vanaf het moment dat het postgebouw met de grond gelijk werd gemaakt. Het is best wel indrukwekkend om vast te stellen wat er intussen al allemaal veranderd is. Na de sfeerbeelden krijgen we ook nog enkele feiten en cijfers opgelijst: een project met een uitvoeringstermijn van ruim 15 jaar, een kostenplaatje van ca 500 miljoen euro, een treinstation met een huidige capaciteit van 45.000 gebruikers per dag, uit te bouwen tot een mobiliteitsknooppunt waar alle vervoersvormen naadloos op elkaar aansluiten (ja, het ambitieniveau ligt hoog).
Om alles wat zichtbaarder en concreter te maken, blijven we niet in de container maar trekken we naar de bouwwerf zelf waar diverse verantwoordelijken ons een extra woordje uitleg zullen geven. We starten in de inkomhal van het stationsgebouw. Het station zal de komende jaren ingrijpend veranderen: het oude gebouw is beschermd als monument en blijft behouden (de oude muurschilderingen werden intussen gerestaureerd) maar alles wat er achter ligt, zal fundamenteel een andere uitzicht krijgen. De 12 perrons worden elk tot 4m breder, een stuk langer (tot 350m) en krijgen bovendien een volledige overkapping in glas. Er komen lichtstraten, (rol)trappen en liften en onder de treinsporen een open ruimte van ca 35.000m² met ruimte voor winkels, horeca en diensten.
Door de oude hal trekken we naar de achterzijde, richting spoor 12. De nieuwe kolommen in staal en beton zijn ongelooflijk slank (minderd dan 1m diameter) voor de enorme constructie die ze toch moeten dragen. We nemen een kijkje beneden en trekken vervolgens ook naar boven, naar het gloednieuwe spoor 12. Nog voor het einde van dit jaar zal dit nieuwe spoor al in gebruik worden genomen. Geen sinecure zo blijkt, want een deel van de basisstructuur kan nog niet worden gebouwd, die maakt immers deel uit van de volgende werfzone waarin perron 10 en perron 11 samen worden aangepakt.
Ook de toegankelijkheid zal nog beperkt zijn, via trappen en een (tijdelijke) lift, de roltrappen kunnen immers ook pas worden aangelegd wanneer spoor 10 uit gebruik wordt genomen. Omdat echter de dienstverlening maximaal behouden moet blijven, mogen er echter maar 2 sporen op het zelfde moment uit gebruik worden genomen. Een echt huzarenstukje om alles vlot en veilig te laten verlopen dus. Er moeten bijgevolg ook heel wat tijdelijke constructies worden gebouwd en zelfs tijdelijke staalstructuren worden aangebracht (in het geel gespoten met zwarte strepen). De achterzijde van het station zal dan trouwens niet langer de achterkant zijn, maar een nieuwe toegang met een eigen plein: het prinses Mathildeplein (waar nu nog de voorlopige fietsenstalling staat).
Van het treinstation wandelen we naar het busstation waar we opgewacht worden door iemand van De Lijn. Het busstation krijgt 12 perrons, lang genoeg om 24 gelede bussen te kunnen ontvangen. Het busstation zoals het er nu bij ligt, zal dus nog quasi verdubbelen in oppervlakte, richting sporen.  De trams zullen op termijn – nadat de grond onder alle treinsporen uitgegraven zal zijn - 12 haltes krijgen langs 4 parallelle sporen. De befaamde fotomuur langs de huidige tramsporen wordt de uiterste grens van het stationscomplex.
Voorlopig (tot 1 november rijdt er immers een vervangbus die vertrekt aan de achterzijde van het station, ter hoogte van de Voskenslaan) is er geen verbinding met de tram1 richting Flanders Expo door de bouwwerken aan het nieuwe Vlaams Administratief Centrum. En zo trekken we naar het volgende stuk van de werf waar we opnieuw opgewacht worden voor een extra toelichting met nog een reeksje feiten en cijfers.
Het Vlaams Administratief Centrum is het eerste kantoorgebouw dat op de zone langs de Fabiolalaan wordt opgetrokken. Het tempo waarmee het gebouw verrijst, is indrukwekkend: het bouwen van een volledige verdieping neemt amper een week tijd in beslag, er wordt dan ook volop met prefabelementen gewerkt die door een reusachtige kraan de lucht ingehesen worden. De zwaarste elementen, sandwichpanelen inclusief isolatie, wegen ruim 17 ton. Van de voorziene 22 verdiepingen zijn er al 17 gebouwd en de kern zit al op niveau 19, het einde van de ruwbouw is nog voorzien voor dit jaar, daarna volgt nog een jaar voor de binnenafwerking. Momenteel gaat veel energie naar de bouw van de zijarm, waarin vooral enkele publieke functies zullen worden ondergebracht zoals een auditorium. Omdat de uitvoeringstermijn van de arm vrij krap is, werd beslist een aantal betonstructuren te vervangen door staalconstructies, even sterk maar sneller gerealiseerd. De buitenkant zal met hetzelfde materiaal worden bekleed als het hoofdgebouw. Ook bij het hoofdgebouw wordt heel wat staal gebruikt, o.a. voor de uitkragingen. De blauwe balken zijn trouwens tijdelijk en zullen later terug worden verwijderd.
Vanop de tweede verdieping hebben we een mooi zicht op de werfzone en krijgen we nog enkele technische weetjes mee. Alle staal (zowel hier als bij de werken aan het station) kreeg een brandwerende verflaag met een vertragingstijd van 2u. De fundering van het hoofdgebouw was al voorzien tijdens de bouw van de parking. Alle kernen met roofing op het dak van de parking zullen als basis dienen voor de nieuwe gebouwen die hier nog worden opgetrokken in de toekomst. Ondertussen zien beneden enkele werkmannen met slijfschijven bezig (ja, ook op zondag is hier regelmatig activiteit waar te nemen). Ze werken aan de Promenade Vandevoorde die door deze zone zal lopen. Doorheen het gebied zal een ‘waterloopje’ de wandelaars begeleiden tot aan de Leie. Benieuwd hoe dat er uit zal zien, nu blijft het nog een beetje bevreemdend.
Het gebied tot aan de Snepkaai is ca. 1,7 km lang en opgedeeld in 3 zones. Zone A ligt het dichtst bij het station en zal vooral worden ingenomen door kantoren. In zone B zal normaalgezien ook een schooltje komen, een sporthal, kantoren en woningen. Zone C wordt hoofdzakelijk voorbehouden voor wonen, met ruimte voor een park. Ter hoogte van de laatste toegangskoker tot de parkeergarage komt het Koningin Paolaplein en op termijn ook een wandelpromenade met zelfs een nieuwe brug over de Leie naar de Blaarmeersen. De ontwikkeling van de zones B en C zal gebeuren door de stad via een bouwpromotor vanaf 2013-2014.
Onze laatste halte tijdens het werfbezoek is ondergronds. We gaan nog even een kijkje nemen in de ondergrondse parking. Over de autoparking zijn al heel wat discussies gevoerd. Er is ruimte voor 2700 wagens, de laadstations voor elektrische wagens zijn eveneens voorzien en worden momenteel al gebruikt door Cambio. De parking is vanaf de R4 snel en rechtstreeks te bereiken via de nieuw aangelegde Van Vaerenwijckweg en Timichegtunnel. De zone Overmeers wordt als compensatie opgewaardeerd en opengesteld als publiek natuurpark van 7 ha. De parkeerplaatsen lijken – in tegenstelling tot de meeste andere grote parkeergarages – vrij groot en ruim. Er stroomt ook effectief veel daglicht binnen wat toch een andere indruk geeft.Â
Naast ruimte voor auto’s komen er in de garage ook 10.000 plaatsen voor fietsen, in 2 overdekte stallingen en bereikbaar langs 5 toegangen met zachte hellingen. Alle fietsen zullen ondergronds staan op het niveau -1. En langs een van die hellingen komen we terug bovengronds, staat de zon nog steeds stralend aan de hemel en is de temperatuur intussen verdubbeld (van amper 10 naar 20°C). Ideaal weertje dus om met de fiets nog eens de autoloze stad in te trekken.
© 2012 GENTBLOGT VZW
mooi overzicht, Els. Ik was (weer eens) te laat om in te schrijven. Wat ik me afvraag van de rondleiding: is het niet allemaal heel erg goed-nieuws-show, of valt dat allemaal nogal mee?
Er zit in de laatste paragraaf een flinke scheut goed-nieuws-show: de timing/fasering ontbreekt. Het zal nog vele jaren duren voor de 10.000 fietstallingen er alle 10.000 in gebruik zijn.
Ik was een tweetal weken op reis, en er is op die korte tijd onwaarschijnlijk véél bijgebouwd, zowel vooraan als achteraan. Pure meccano. Een mens zou wensen dat elke werf zo snel vooruitgaat.
Daarnaast: het was een aangename verrassing dat de omleidingssignalisatie na al die jaren degelijk wordt. Aangeven dat de omleiding voor fietsers 3 minuten duurt is knap gevonden, helder en respectvol.
persoonlijk vond ik het wel een objectieve rondleiding, waarbij vooral de focus lag op de feiten (wat is er al, wat komt moet het worden) zonder daar veel positieve of negatieve kanttekeningen bij te maken. Ook ik heb nog vragen of bedenkingen bij toekomstige evoluties maar zoals de Engelsen zeggen: “the proof of the pudding is in the eating”. Sommige zaken zullen we pas echt kunnen evalueren wanneer de realisaties rond zijn.
Daar is een vakterm voor: gestroomlijnde communicatie. :)
Het is nogmaals “dik in orde” met de NMBS, iemand heeft beslist dat Spoor 12 in Gent-Sint Pieters in November af moest zijn èn daarom persé in gebruik moest genomen worden. Ik kwam deze avond met de bomvolle (en met 10 minuten vertraging, wat dacht u) Brussel-Oostende trein aan in Gent op Spoor 12. Er zijn twee uitgangen (die ook dienst doen als ingangen), in het donker haast onvindbaar want piepklein en zeer slecht aangegeven, iedereen loopt daar verloren met die muizenhollen in- en uitgangen. Passagiers die slecht ter been zijn breken garantie hun benen op de voorlopige industriële stalen trappen (met zo van die anti-slipgaten in). Als passagiers naar boven willen om alsnog snel hun trein te halen, of mensen die hopen om alsnog hun correspondetie te halen (die mogen het dus dik vergeten) dan is die hele trap verstopt: hier komen nog gevechten in regel van. Mensen in een rolstoel mogen helemaal tot aan het uiteinde van het perron karren. Het had lichtjes geregend en ik kan u nu al verklappen dat die perronvloer daar spekglad ligt. Hallo brandweer? Hallo veiligheid? Om op het perron te geraken moet je eerst naar binnen in het station, terug naar buiten en dan terug binnen naar het perron. Welke oligofrene idioot daar het groen licht voor gegeven heeft mogen ze voor mijn in zijn bloot gat aan de entree vastbinden.
Ze doen bij de NMBS wel heel erg hard hun best om het de reizigers het zo lastig en ongemakkelijk mogelijk te maken! Deze week dan nog eens die vurte staking, ‘t is echt om het schijt van te krijgen.
MUGGENZIFTER
Werkt de lift al?
gisterenavond nog niet. En vanmiddag ook niet voor zover ik zag: een moeder moest met haar buggy van de trap worden geholpen…
We hebben de geboorte van het natuurpark Overmeers meegemaakt. Echt een juweeltje. Al ontbreken er enkele dingen, dat is mijn mening via onderstaande link. Er zijn ook twee filmpjes gemaakt over het Natuurpark omdat mijn vriendin Catherine Boone en ik Tine de Jong altijd samen natuurgebieden bezoeken zowel in Nederland als in België.
Wens je veel kijk- en leesplezier:
https://catherinetine.blogspot.com/2013/09/gent-belgie-gedeeld-plezier-in-het.html
We hebben met eigen ogen gezien en zonder gids ( daar houden we niet van ) alles op film gezet. We bewandelen elk ons eigen pad binnen het natuurgebied. De link vertelt wat wij hebben ervaren.
Reacties altijd welkom, hoop dat je even reageert zodat wij weten dat je ons bezocht heb.
Met vriendelijke groet,
Tine en Catherine