Niets is onmogelijk

donderdag 15 november 2012 16u03 | patricia (tekst), Frieke Janssens (beeld) | reageer
Trefwoorden: , , .

Voor het eerst slaan Lazarus en Olympique Dramatique de handen in elkaar. Volgens het programmaboekje dragen beide gezelschappen het spelplezier hoog in het vaandel, dus werd er veel van de samenwerking verwacht. Campo vulde zich probleemloos en ook de tweede avond is uitverkocht. En van dat spelplezier is geen letter overdreven.

Niets is onmogelijk

Niets is onmogelijk is gebaseerd op het stuk De zelfmoordenaar van Nicolaj Erdman uit 1928. Het stuk werd verboden door de autoriteiten toen het in het thuisland Rusland in première ging. Het heeft tot 1990 geduurd voor het voor het eerst gespeeld werd. Nochtans is het thema best actueel: Semjon Semjonovitsj Podsekalnikov is al geruime tijd werkloos. Hij voelt zich buitengesloten en heeft er genoeg van op het inkomen van zijn vrouw te moeten leven. Hij ziet geen uitweg meer en overweegt zelfmoord. Wanneer dat nieuwtje de ronde doet, krijgt hij meteen een massa volk over de vloer die hem willen overtuigen om hun goede zaak of gewoon zichzelf te vermelden in zijn afscheidsbrief. Podsekalnikov geniet van de aandacht, hij voelt zich opnieuw opgenomen in de gemeenschap. Voor de tijd die het duurt…

Het verhaal is op zich al absurd. De acteurs doen er nog een schepje bovenop, ze spelen met veel goesting en grimassen dat je niet anders kan dan luid te lachen. Meer dan eens. Bepaalde zinnen komen al eens terug wat voor een leuk effect zorgt. Ze komen al eens met een flauwe grap of een woordspeling. En veel beweging. Op scène staan verschillende deuren, die doorheen de voorstelling van plaats veranderen. Personages lopen binnen, personages lopen buiten. Al dan niet met slaande deuren. Ook als ze van scène zijn zie je ze zitten tegen de muur terwijl ze voor de geluidseffecten zorgen, zich snel omkleden of rekwisieten aangeven. Het draagt allemaal bij tot het fijne van dit stuk.

Ik hoop dan ook dat u voor vanavond een ticket heeft, het is de moeite. Anders zijn er nog wel wat fijne vooruitzichten bij Campo, zoals One/zero een dansvoorstelling van Benjamin Vandewalle en Erki De Vries (22-23/11) en Tomorrow’s parties (5-6/12).

Niets is onmogelijk van Lazarus, Olympique Dramatique & Toneelhuis, gezien op 14/11 in Campo. Nog te zien op 15/11. Tickets 12/9 euro maar uitverkocht.

© 2012 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.