Ik zou er mee lachen, als het niet zo droevig was
Het is bijna drie jaar geleden dat wij enigszins verslagen achterbleven na een reportage in Terzake over onze buurt. Er liep op dat moment een (overigens zeer pakkende tentoonstelling) rond Lijn 3, en het kwaliteitsduidingsprogramma vond het nodig dat aan te kondigen met een reportage waarin termen als “verloederdâ€, “achtergesteld†en “no-go-zone waar mensen niet buiten durven komen†met spreekwoordelijk gemak, gehanteerd werden. Schrijnende beelden, een eenzijdige schets, die ik toen echt kwetsend vond.
Ondertussen zijn we drie jaar verder, en dus was het tijd dat Terzake nog eens iets deed over De Brugse Poort. Het plan bleek eenvoudig. Kijk, een gemakkelijke open deur, we trappen ze in, en doen alsof het onderzoeksjournalistiek is. Het stond in de sterren geschreven dat ik me zou ergeren, en sommigen verheugden zich socialemedia-gewijs al over mijn aankomende tirade.
Ik heb een dag gewacht. Omdat ik gisteren heen en weer geslingerd werd tussen ooggerol, schamper lachen en pure onversneden ergernis. Ik ben opnieuw gekrenkt door zulk een sensationeel beeld van de buurt die zo fel onder mijn vel zit, ja. Maar ik weet nu ook dat ge hier moet wonen of soms zijn om dit te verstaan.
Hoe mijn wijk in elkaar zit, dat maakt mij tot de mens die ik ben. In slaap gewiegd worden op het veilige monotone ritme van de suburbs waar elk huis een voortuin en elk gezin twee inkomens heeft, dat gaat ge hier niet tegenkomen. Mijn buurt houdt mij scherp, en voedt mijn engagement. Ik heb dat graag op die manier, en voor de harde kanten zoek ik een oplossing of een manier om er mee om te gaan. Ik ben veranderd, sinds die reportage in 2010. Probeer nooit meer blind te zijn, niks te ontkennen, maar wel te genieten van al het levendig schoons dat ook inherent is aan deze buurt. Het is goed zo, en soms is het slecht. Maar als het slecht is, is het op een bepaalde manier ook nog goed.
Ik weet dat veel mensen wel verstaan wat ik bedoel, en ik dat eigenlijk niet moet uitleggen. Ik weet ook dat sommigen het nooit zullen kunnen verstaan, wat eigenlijk ok is. Ik was dus niet echt van plan om over de reportage te schrijven. Iets met een sop en een kool. Maar kijk, ik doe het toch. Omdat ge u eigenlijk zoudt moeten schamen, Terzake.
De reportage op zich, die was oppervlakkig en sensationeel. In die mate dat ik bij de aftiteling erop gelet heb of Jambers niet geniepig teruggekeerd was naar de VRT. Er werd groot nieuws aangekondigd, terwijl er eigenlijk niks nieuws verteld werd. Gemakkelijk en snel in elkaar geknutseld. Leuk voor de mensen, ongetwijfeld, maar ik zat de hele tijd te denken: moet dat nu?
Want ja, er wordt drugs verkocht en gebruikt op de Brugse Poort. No shit, sherlock. De dealer op het luizengevecht, die is wat mediageil, we weten dat ondertussen. Laat hem nog eens getuigen, anders. Er kan ook een rondleiding bij, waarschijnlijk. Aan uw linkerkant ziet u de drugspuiten. Rechts ziet u de flikken die ons met rust laten.
Tot daaraan toe, Terzake. Tot dan was het gewoon meer van hetzelfde. Uncalled for, maar ik durf wedden dat de mensen van buiten ‘t stad dat graag eens zien, hoe slecht het hier gaat. Als het op een ander slecht gaat, dan is dat goed voor uw eigen veiligheidsgevoel.
Maar werkelijk. Die spuit. En dan Arafat, de afgekickte knuffelallochtoonpoliticus van Gent, laten uitleggen dat ge u daar pijn aan kunt doen. Om dan vervolgens een close te maken van de naald en daar de nu al legendarische vraag “En als ik hier op duw, dat dat eruitkomt, dat is een druppel bloed met heroine?†bij te plakken. Wij hebben daar een uitdrukking voor, in de Brugse Poort. Het is: Sejieus, Gast?
Ik moest daar allemaal nog schamper mee lachen. Maar er zijn ook grenzen. Zoals beweren dat deze buurt bekend staat als “de drugse poort� Dat is gewoon te zot voor woorden. Enkel op tv en door pubers wordt de wijk zo genoemd. De gewone mensen, die zeggen Brugsepuurte.
Maar dan vooral de maker, die in de uren voor de uitzendingen dingen op de twitters van deze wereld zet als
Zo meteen de verkoop van dit bij Gentse schooltjes. #DrugsePoort (en dan een foto van een zakje poeder)
of
Viezigheid, te koop in speeltuintje met joelende schoolkinderen: #coke #250€ #DrugsePoort #Gent #TerzakeTV (zelfde foto)
of
Hoe verdien je mooi inkomen met drugs in #gent? Een dealer legt het haarfijn uit in #TerzakeTV #DrugsePoort
Zeg het eens? Wat was daar de bedoeling van, eigenlijk? Behalve mij zo hard met mijn ogen laten rollen dat ik hoofdpijn had daarna?
En zeg nu niet aankaarten van de problematiek. Als de problematiek van de Brugse Poort moet worden aangekaart, dan kunt u bijvoorbeeld eens te rade gaan bij de mensen van de precaire puzzel. Ik denk niet dat die met u spuiten zullen gaan zoeken op een parking, natuurlijk. Maar misschien levert het wel een reportage op die wat dieper gaat dan de droevige vluchtigheid van dat zakje coke dat u hier voor 250 euro kocht, gisteren.
We verdienen dat namelijk, wat oprechte aandacht. Misschien is het zelfs goed voor de kijkcijfers.
© 2012 GENTBLOGT VZW
Dat is tenminste nog eens gesproken. Wij van Tv ekkergem moeten eerlijk bekennen dat we de reportage niet gezien hebben, omdat we het doodgewoon niet meer kunnen opbrengen nog iedere keer te kijken naar de steeds erger worden sensatiezucht, kleuterruzietjes en opgeklopte discussietjes op Ter Zake, maar kan me perfect voorstellen hoe gretig en aasgierig ze de kwestie in beeld brengen, de vorige over BP wel gezien en net zo gedegouteerd. We komen net van reportage in Ronse, een zo fijne en aangename stad met aangename mensen, en in Ter Zake achtige reportages ook steevast geportretteerd als soortement getto. Wat zijn we opgelucht dat Ter Zake nooit naar onze zusterstad New York trekt, we durven er niet aan denken wat voor oppervlakkig sensatieding ze er van zouden maken. Misschien is de tijd gekomen om niet meer alles te pikken wat de ‘kwaliteitsmedia’ ervan maken, ze zijn er zo stilaan in aan slagen om het niveau van een doorsnee roddeltante te overtreffen, en dit overgoten met air van journalistiek in een blinkende studio met 36 schermen in elk camerastandpunt, het wordt steeds zieliger en pathetischer, alles voor de kijkcijfertjes. Als troost mag zijn, wij van Tv ekkergem zijn en blijven fan van Brugse Poort, van alle wijken van Gent nog diegene die meest in de buurt komt van ekkergems zusterstad, en volgend jaar strijken we er ook meer neer, al was om om de ellendige Ter Zake clichés en oppervlakkigheden te bestrijden, no pasaran
Ja Ronse, een fijne stad, en het eerste wat me daar opvalt is de netheid van de straten, daar kunnen ze
toch in de Brugse Poort nog een puntje aan zuigen.
Dat inzoomen op die injectienaald was juist heel nuttig! Al die miljoenen mensen die niet weten wat een naald is. En dan de vraag: “en als ik mezelf hiermee prik, word ik dan ziek”? Ja! Zekerst!, dat was ook heel nuttig, want je hebt altijd mensen die dat niet weten.
De volgende uitzending zal gaan over een kurkentrekker die gevonden werd langs de sporen in Sint-Lievens-Houtem. Als als ik deze kurkentrekker (inzoomen!) hier in deze fles steek, dan zal die kurk er uit komen? Ja ja, dat risico is zeer groot! En dan zal die wijn zomaar uit die fles kunnen worden gegoten? Dat is een feit dat zekerst is. Zelfs al zijn er hier kinderen in de buurt ?!
De VRT waakt over onze gezondheid.
Proficiat Ilse, zou het zelf niet beter kunnen verwoorden!
sensatie verkoopt nu eenmaal beter dan nuance. Ook bij de zogenaamde kwaliteitsmedia. Betalen in de toekomst om dat soort onzin te lezen/te bekijken? Nee bedankt.
Als illustratie van de manier waarop men onze buurt graag presenteert: ik werd als Brugse Poort bewoner ooit geïnterviewd door een journalist van De Gentenaar. Het artikel ging over de nieuwe aanpak van de stadspolitie in onze wijk. In de loop van de dag zou ook een fotograaf langskomen.
Toen de man aanbelde was het eerste wat hij zei: ik zou hier aan uw deur een foto willen maken, maar het ligt hier niet vuil genoeg. Ik heb gezegd dat hij zijn foto kon maken in mijn propere straat, of naar huis kon gaan. Hij heeft toch maar voor een propere foto gekozen.
Zeer juiste reflexie Ilse. Ik ken de maker van de reportage als een platvoerse, populistische “onderzoeksjournalist” die ervan houdt om alle inspanningen, die dagdagelijks door alle betrokken partners gedurende jaren gedaan worden, in een reportage van 5 minuten teniet te doen. Ikzelf ben ook bewoner van deze wijk en geniet dagelijks van wat deze buurt en zijn bewoners te bieden heeft. Er zijn inderdaad problemen, doch er wordt op alle niveau’s hard aan gewerkt en er IS al heel wat veranderd. Laten we samen verder het licht laten schijnen en elkaar de hand reiken….samen sterk !
Ik ben zelf ook een bewoner van de Brugse Poort. Ik begreep jullie reactie 3 jaar geleden niet. Toen hadden jullie trouwens niet alleen op het Terzake programma, maar ook op de fototentoonstelling zelf kritiek. En ik begrijp nu nog altijd jullie kritiek niet.
Het is toch niet omdat de Brugse Poort een wijk is met een ziel, waar je graag kan wonen, dat je blind moet zijn voor de problemen in onze buurt ?
Vind jij het echt normaal dat er “vaste” dealers in onze wijk blijven rondlopen, die je op de duur zo goed kent dat je zelfs weet wie er ‘mediageil’ is en wie niet ?
Vind jij het echt normaal dat er spuiten rondslingeren in het perkje tegenover de school van onze kinderen ?
Het interview met Brice De Ruyver zorgde toch voor het geven van voldoende context aan de reportage, om te snappen dat dit niks te maken heeft met ‘de Brugse Poort zwart maken’, maar wel met een evolutie in alle steden in Vlaanderen, waar dringend iets moet aan gebeuren ?
De veel geciteerde ‘uitval’ van onze burgemeester aan het adres van Maggie De Block dat de Gentse politie moet dweilen met de kraan open (de politie pakt illegalen op die dealen, vreemdelingenzaken laat ze een dag later weer gaan) gaat over dezelfde illegalen die nu als dealer ingezet worden – ook in onze wijk. Alleen heeft Termont onze wijk niet met naam & toenaam vermeldt & reageer je daar niet op…
Getuigt je reactie niet van overdreven ‘wijk-chauvinisme’ ?
Ik zeg niet dat er geen problemen zijn. Ik erken de problemen in het stukje hierboven, maar mijn punt is dat de manier waarop dit in beeld gebracht werd en vooral (VOORAL) de platte, sensationele manier waarop de maker zijn reportage promoot op twitter deze buurt geen meter vooruit gaat brengen. Ik zou overigens ook eens willen weten hoeveel mensen De Drugse Poort zeggen. Herdoopt lijkt het me alleszins niet.
En neen, ik vind dat niet normaal dat er dealers zitten en spuiten slingeren op sommige plaatsen. Waar zeg ik dat? Ik zeg dat het helemaal niet zo onthullend is als terzake wil laten uitschijnen; en dat er zijn verschillende manieren zijn om dit aan te kaarten.
De Ruyver zei het correct achteraf, ik was daar blij mee. Maar die tweets? Die spuit? Echt jongens, dat kunt ge toch geen respectvolle journalistiek noemen?
Voor de rest mag u mij gerust van buurt-chauvinisme beschuldigen. Ik ben blij dat ik hier mag wonen, en ik vind het maar normaal dat ik mijn wijk verdedig als dat nodig is.
Mooi, dan zijn we het dus eens over de essentie van de zaak.
Ik blijf mij gewoon verbazen over de verbetenheid waarmee jullie reageren op alles wat niet goed is voor de ‘beeldvorming’ van de Brugse Poort.
Het gaat hem toch niet over wat mensen van buiten de Brugse Poort wel zullen denken over onze buurt – het gaat hem over het verbeteren van onze buurt, zodat alle bewoners er beter van worden.
En daar kan het Terzake programma alleen maar aan bijdragen: de burgemeester reageerde vandaag in de krant al dat hij de zaak gaat bespreken met de betrokken stadsdiensten…
maar waarom dan alleen focussen op die spuiten die op een parking(en niet park)lagen en het gesprek met een dealer hoe gemakkelijk het nu wel is om je gerief te verkopen.
Natuurlijk zijn die daar en is dat een probleem.
Waarom dan niet babbelen met mensen die daar dagelijks rond werken en die op talrijke muren botsen als er oplossingen worden voorgesteld. Waarom dan eens niet stilstaan bij het verdwijnen van de Eenmaking uit de wijk en heel de sensibiliseringkennis die ze verkondigden via een tuppercare project? Waarom dan niet focussen op het feit dat de apothekers wel de spuiten willen verkopen aan de gebruikers, maar niet willen instappen in een spuitenruilproject. Waarom dan ook niet stilstaan bij het tekort aan laagdrempelige hulpverlening.
En dan heb ik het enkel over de fractie drugs.
Ps wat als ze geen spuit hadden gevonden.
Dan hadden ze die hier in de Begijnhofdries misschien gevonden?
Dat doet er toch niet toe. Er is persvrijheid. Als zij onnozeligheid willen uitkramen, laat hen doen. Je mag natuurlijk zeggen dat het onzin is ook, maar het wezen van de journalistiek in vraag stellen, dat vind ik fout.
Er is een gebrek aan ‘fijne’ media. Brusselnieuws.be vind ik een aangename uitzondering. Dus ik lees dat als het over mijn – eveneens verloederde en gedrogeerde – buurt gaat, en laat de schandpaaljournalistiek voor wat ze is. Maar ik neem hen absoluut niet kwalijk dat ze de zwakke punten aanwijzen. Integendeel: ik neem het de politici kwalijk dat ze die niet aanpakken, zowel inzake stadsbeleid als het grotere sociale verhaal op nationaal niveau.
De problemen in de buurt moeten we niet ontkennen en Stad Gent moet mensen en middelen ter beschikking stellen om daar aan te werken.
Maar hoe pak je sensatie-zieke reporters aan? Hoe krijgen we terug ernstige journalistiek?
Bon, na twee jaar grote kuis is het blijkbaar nog steeds niet opgekuist daar in de Brugse poort. Kan er iemand aan Rudolf zeggen dat het er niet goed uitziet voor zijn weddenschap?
http://www.gentblogt.be/2010/12/27/kerstcadeau-voor-brugse-poort#comment-355740
Beste Ilse,
Ik voel net hetzelfde, maar dan met Brussel.
Een pracht van een stad voor de mensen die er wonen, maar voor Vlamingen steeds de oorzaak van al verderf.
Vlamingen en hun kleine comfort zone… :)
Groetjes,
Tom
Fijn dat Brussel een pracht van een stad is en dat u er graag woont, maar dat gezaag over bekrompen Vlamingen in “hun kleine comfort zone”, of (zoals bij Ilse)
“in slaap gewiegd op het veilige monotone ritme van de suburbs” is misschien stilaan ook een klein beetje euh… afgezaagd.
Alleen de clichés “vendelzwaaien”, “kerktoren”, “grote leider” en “Vlaamsch” (sic) ontbreken nog. Weg met ons!
Beste lezers,
Ik woon in Brugge – postcode 8000- en ik zal eens wat zeggen: dat ik Ilses pleidooi terecht vind. Dat ik haar begrijp. En dat er paal en perk gesteld moet worden aan de platte, makkelijke en sensationele journalistiek waaraan VRT zich bezondigt – terwijl het er decennialang de neus voor heeft opgehaald. DAT is de kern van dit betoog.
Natuurlijk zijn er issues in de Brugse Poort: ik woon er dus zelf niet (in Brugge hebben we niet eens een Brugse Poort – gek toch?) maar heb er wel vrienden wonen. Zij zeggen het ook: dat er wrevel is, vanwege criminaliteit, marginaliteit, wangedrag. Dat heel wat inwoners daar verre van blij om zijn. Zulke dingen zal ik nooit weglachen of minimaliseren. Zelfs al woon je niet in suburbia met een oprit van 20 meter: NIEMAND tekent voor rotzooi voor zijn deur. NIEMAND wil de naalden in zijn voorhofje of op het speelplein van de kinderen vinden ‘godbetert’. Dat hoeft geen norm te zijn omdat je niet tussen de rijkelui woont.
Maar daar draait het hier eigenlijk niet om. Het draait erom dat de journalisten door de MANIER waarop ze het verhaal van de Brugse Poort schetsen, de cultus van het ongenoegen enkel en alleen voeden. Zo onschuldig is dat niet, want ze doen het in wezen met ons belastinggeld. Ze kunnen net zo goed overwegen om met dat geld bijvoorbeeld eens een reportage te maken over wat wél goed zit in de Brugse Poort. Maar ach… dat is lastig natuurlijk, en kijkcijfers haal je er al helemaal niet mee. Dus dan toch maaar ‘gutterwise’ gaan en de zooi laten zien. De verzuurde Vlaming lust dat graag, het voert zijn discours en dan kan hij daags nadien weer op de toog gaan kloppen en zeggen ‘dat het maar goed is dat den teevee het nog eens getoond heeft… ‘godbetert’
Misschien heb ik makkelijk praten, ja. Brugge, die Scone, staat geboekstaafd als een deftige provinciestad. White supremacy eigenlijk, als we ‘t met een lelijk woord moeten zeggen. Ook dat beeld wordt duchtig in stand gehouden: het is hier goed leven, schoon en veel erfgoed, de Bruggeling is GELUKKIG. Zo gelukkig zelfs dat alle partijen het als slogan kozen voor de stembusgang van oktober jongstleden.
Maar weet u dat ik in dat idyllische Brugge, in de miljoenenbuurt nota bene, ook al uitgescholden werd voor hoer? Door een niet-Belgisch kereltje van amper 12? Dat mijn bovenburen het vertikken om afval te sorteren en ik bijgevolg telkens politie en milieudienst mag optrommelen om de rotzooi weg te halen? Dat wij op weg naar school nagenoeg elke morgen een man kruisen met een ‘bloeddorstige’ hond die gemuilkorfd naar mijn kinderen wil springen? De aanval is een leiband van ons verwijderd. En o ja, ze zitten er ook elke dag op het bankje aan de Carrefour: de marginalen en verstotenen met hun pils van het obligate ‘witte’ warenhuismerk. Ze laten de blikjes liggen als ze gedaan hebben met drinken, mevrouw en meneer.
Ik heb een keuze in Brugge en die keuze hebben ze in Gent ook: nog steeds het goede voor ogen houden (zonder blind te zijn voor wat aangepakt moet worden), of bij de meute gaan aanleunen en zeggen ‘dat het met de dag erger wordt… godbetert’. Sneeuwbaleffect. Het pessimisme en defaitisme in de hand werken, zonder verder na te denken over een oplossing, als we op één of andere manier anders te werk gaan.
Ik kies voor het eerste. Ik denk dat Ilse dat ook doet en het siert haar. Nergens stelt ze dat er aan de Brugse Poort geen problemen zijn, en dat die zelfs behoorlijk groot zijn. De vraag is alleen: hoe ga je ermee om? Van journalisten bij de openbare omroep zou je denken: op een kritische manier. Maar de VTM-isering is anno 2012 sterker dan ooit. We eten het menu met zijn allen, zonder na te denken over hoe de chef het bereid heeft. Omdat dat makkelijk is.
Nadenken, nadenken en dan ageren: alleen zo worden problemen opgelost. En heel terecht: die taak is niet in de eerste plaats aan de burgers. Het beleid moet durven reageren en erop toezien dat buurten in een stad leefbaar blijven: daarvoor zijn ze aangesteld. Als een burgemeester enkel uit zijn pijp komt omdat hij Terzake keek en de “Drugse” Poort van haar imago wil afhelpen: wrong attitude. Terwijl ik Termont anders wel een zeer sympathieke en doortastende peer vind.
Conclusie van mijn (en Ilses) betoog: de Brugse Poort is misschien ziek, maar de journalistiek is dat nog meer. Dus als Terzake de volkswijk marginalisering verwijt, is het in wezen de pot die de ketel verwijt. Zoiets kan niet ‘godbetert’. Zeg dat ik het gezegd heb.
Dat er in Brugge geen Brugse Poort is, is niet zo verwonderlijk.
De benaming komt van “in den tijd” dat er inderdaad een poort stond aan de vroegere “1000 vuren”, aan het kruispunt Begijnhoflaan/Noordstraat dacht ik.
Deze moest je door om richting Brugge te rijden. De Poort naar Brugge Dus…
Is er in Brugge geen Gentse Poort?
Groeten,
Koen
getver getver… inderdaad! De Gentpoort. En daaraan palend: de Gentpoortvest! Bedankt voor deze geografische duiding ;)
Fijne tekst, grotendeels mee eens, maar waarom zou het beeld dat Brugge een deftige provinciestad heeft moeten getuigen van “whute supremacy”, dus van het geloof dat het blanke ‘ras’ superieur is aan alle andere ‘rassen’. Een paar maatjes minder mag ook.
Sorry, was een reactie op de tekst van Beneikte hierboven.
“white supremacy” was met een knipoog beste e., echt wel. We hebben hier procentueel een pak minder niet-Belgen dan in Gent en vaak heb ik een beetje gevoel dat mensen er hier onbewust vanuit gaan dat iedereen blank is, zoiets. Enfin, gelijk de mensen van de Brugsepoort zeggen: je moet hier wonen om het te snappen. En net als de mensen van de Brugsepoort hou ik van mijn stad, laat dat duidelijk zijn – maar naar mijn bescheiden mening zou iets MEER mix hier niet misstaan. Vandaar die knipoog – no offense, voor alle duidelijkheid. Mijn excuses mocht dat zo overgekomen zijn!
Nu we hier als Gentenaars toope tegaar zijn: had er eigenlijk iemand al gehoord van die uitdrukking “Drugsepoort”? Ik in elk geval niet, maar veel verder dan patisserie Van Hecke kom ik daar niet. Ligt dat nu aan mij of heeft de VRT dat gewoon platweg verzonnen?
‘t Is een benaming die ik al eens door een ex-puber die hier steevast zijn ‘gerief’ kwam kopen heb horen gebruiken… maar neen, verder niet ;)
Nog nooit van gehoord en ik kom er veel en regelmatig, te voet en met de fiets, soms ook met de wagen om oudere familie af te halen aan de “Meiblomme”.
Natuurlijk zegt iedereen “drugse poort”, we spreken ook over gentdrugge, sint-martini-latem, zelzatte, druxelle, slowchristi, proostakker (of was het kakker),… Ik kan echter wel geloven dat ze alles in één wijk willen houden en wel om volgende reden: toen café “de Klets” in de boomstraat efkes veranderde in “de queen” zei een agent ook: we laten ze doen, zo weten we ten minste waar ze zitten…
Er wordt opnieuw een negatief beeld van de Brugse Poort getoond. Hiermee wil ik niet zeggen dat er geen drugs wordt verkocht in de BP. Integendeel, het wordt gedoogd en onze “niet slimme” jongeren maken hiervan gebruik om te dealen. De ouders kijken met lede ogen toe en kunnen er niets aan doen! ANDERZIJDS vind ik het spijtig dat men niet het positieve in beeld brengt. Sinds het stads vernieuwingsproject is de BP aan het “leven”. Nieuwe jonge inwoners komen er zich settelen, ietske meer groen dan enkele jaren geleden, ietske meer parken in de wijk (maar spijtig genoeg geen mini voetbalveldjes voor al die jongeren die zot zijn van voetbal) én buurtbewoners die via Pierkespark allerhande acties/activiteiten organiseren. Lang leve de BP!!
Als inwoner van Gent-centrum en slechts één brug weg van de Brugse poort, keek ook met enig ooggerol naar de zo eenzijdige reportage van wat uiteindelijk in Vlaanderen als ‘het’ magazine geldt als het over ‘nieuwsduiding’ gaat. Ewel, deze reportage deed NIETS terzake… Het belachelijk-gespeelde ‘é er komt iets uit die spuit, is dat gevaarlijk’, komaan, moet dat nu echt ??? Dat wil niet zeggen dat een beetje meer controle niet nuttig zou zijn, maar het was een beschamend stukje televisie !
Ok, ok…de reportage was er misschien wat over. Maar vergeten we de essentie hier niet? Drugspuiten in de buurt van scholen, dealers, niet al te proper (understatement)….Een zwakke VRT reportage is echt geen reden om de ogen te sluiten. Ja, er wonen daar veel mensen met goede bedoelingen maar nee, veel fundamentele verbeteringen zijn er eigenlijk nog niet (tenzij vroeger gedeald werd in de scholen en de spuiten in de schooltoiletten te vinden waren?). Sorry, dergelijke drugactiviteiten die op vandaag nog steeds duidelijk aanwezgi zijn, zijn on-aan-vaard-baar. En dat gaan we echt niet vergoeilijken door te zeggen van ‘het is hier zo gezellig’ en ‘we doen toch goed ons best’.
Voor een goed begrip. Ik heb Terzake met onder meer een fragment over de Brugse Poort niet gezien. Geen nood, Gentse Brugse Poorters. Ik volg dit programma ook qua taalgebruik, interviewstijl, … enz. Je moet er eens op letten hoeveel adjectieven er bij zelfstandige woorden en eigennamen geplaatst worden door de heer Lieven Verstraete en/of Kathleen Cools. Jawel, adjectieven kleuren de realiteit van een eigennaam Brugse Poort, wat zelf ook reeds een geografisch adjectief bevat. Kortom, soms heb ik serieuze twijfels over de journalistieke “objectiviteit”. Enkel kijkcijfers doen mijn oogbollen dan rollen.
En nu echt serieus, ik hou van de Gentse Brugse Poort en hoop dat het daar nooit helemaals clean wordt. Daar wordt tenminste nog geleefd. Diversiteit stelt zijn eisen en vergt moed om er mee te kunnen omgaan.
Brugse poort… ik woon en leef er al een paar jaar en ben niet blind of doof. De buurt is wat ze is (of wat ze kan worden), en er gebeuren dingen die ik liever niet zag, hoorde of meemaakte. En toch ben ik er content. Want ik hoor en zie en beleef daar van alles wat het (samen)leven de moeite waard maakt. Toegegeven, vanuit een eerder comfortabele positie. Ter Zake is daar wellicht niet in geïnteresseerd.
De uitdrukking Drugse Poort had ik tot nu toe nog nooit gehoord. Ik kom af en toe ‘s nachts op straat als dat zo uitkomt, ik stap en fiets veel in de buurt. Een spuit heb ik nog nooit gezien. Maar dat zal wel aan mij liggen zeker.
De benaming de “Drugse” Poort heb ik nog niet gehoord. Maar dat er problemen zijn en echt hieraan iets mag gedaan worden, dat ontken ik zeker niet.
Maar wat belet ons van het positieve in het nieuws te brengen? Wat mij frappeert : het is een echte leefbuurt waar iedereen elkaar kent en een goede dag zegt en waar je gemakkelijk een praatje kan slaan met een ander, zonder in elkaars leven te wroeten. En dat is wel iets moois.
De Stad had de keuze: ofwel zorgt men ervoor dat de Brugse Poort terug leefbaar wordt en het krapuul van de straat wordt geveegd, ofwel laat de burgemeester een mooie Stadshal bouwen. Het werd het tweede. Ik rij elke dag met m’n fiets door de Brugse Poort, en helaas kan ik wèl zeggen dat de reportage een spiegel is van hetgeen hier gebeurt, en steeds erger en erger wordt.
We hadden nooit de keuze… Ik wens gewoon een leefbare mobiele stad niets meer,… maar vooral leefbaar én mobiel !
We hebben de reportage ondertussen ook gezien via internet, en zijn ook redelijk ontstemd over zoveel sensatiezucht en oppervlakkigheid, en dan die reporter, what a joke. We gaan zelf op onderzoek hoe dit soort reportages tot stand komen, en brengen weldra de andere kant ook eens in beeld
weer schietpartijen op de rooigemlaan …..
https://www.facebook.com/pages/Brugse-Poort-Gent-Terug-Leefbaar/578473972234656
volgens de linksen lijden we aan wanen…