RSSOver een wijk, een blok en een vergunning
Ik woon in de Brugse Poort. Graag en met heel mijn hart.
Het blok waar ik woon ligt in de deelsector “Rooigem†van de wijk Brugse Poort/Rooigem. De sector Rooigem is, met haar 50 woningen per hectare, één van de vier meest verdichte gebieden van Gent. Ter vergelijking: verstedelijkt Gent (zonder haven en landelijk gebied) heeft gemiddeld 14,9 woningen/ha.
In 2002 werd met het project “Zuurstof voor de Brugse Poort†een verdienstelijke poging gedaan deze wijk wat ademruimte te geven. Dit stadsvernieuwingsproject had als doelstelling meer groen, meer open ruimte, meer kwalitatieve woningen en aandacht voor zwakke weggebruiker.
In datzelfde jaar werd het Ruimtelijk Structuurplan Gent goedgekeurd. Dit stelt in het richtinggevend gedeelte (3.1.3.2 Kernstad, deel gordel) over de 19e eeuwse gordel, waartoe de Brugse Poort behoort:
- “Het aantal woningen blijft hier hoogstens status-quo, maar kan – door de verluchting – dalen. Deze principes worden uitgewerkt en uitgevoerd aan de hand van stadsontwerpen.â€
- “Vergroening en opwaardering van de (bestaande) woonkwaliteiten zijn elementen waaraan prioritair aandacht moet worden besteed.â€
En verder ook (Punt 3.1.4.3, Woonomgeving herstructureren in de gordel):
- “De dichtbebouwde wijken van de gordel moeten, zoals aangegeven in de stadsontwerpen, worden verdund door middel van sloop. Het hoofdaccent ligt daarbij op de verruiming, vergroening en het aantrekkelijk maken van het openbaar domein. Zo’n 120 jaar geleden is men de parken en pleinen ‘vergeten’ op te nemen. Deze moeten nu nog toegevoegd worden. Zij zijn in dit gebied minstens zo noodzakelijk als elders in de stad; er wonen veel kinderen die vaak buiten spelen en migranten met een echte buitencultuur.”
- “Het openmaken en vergroenen van deze woonwijken is de hoofddoelstelling, niet noodzakelijk het verlagen van de woondichtheid op zich. Het verder verdichten van de wijken Brugse Poort, (…) is evenwel niet wenselijk; de dichtheid ligt er al ver boven de 25 woningen per hectare en deze wijken hebben reeds te kampen met allerlei samenlevingsproblemen.”
2011
Een binnengebied van 1 hectare wordt verkocht in De Brugse Poort. Dit binnengebied omvat onder andere een aantal fabrieksgebouwen van 100 jaar oud, waarvan bijvoorbeeld de ateliers van de meubelfabriek nog in goede staat zijn en in aanmerking zouden komen voor een renovatie. Er staat ook een monumentale ceder, een blakend gezond en meer dan 100 jaar oud overblijfsel van een voormalige parktuin.
2012
Verkiezingen en al snel daarna een lijvig en inspirerend bestuursakkoord. Gent wordt een fietsvriendelijke, kindvriendelijke stad.
We lezen ook:
” De groennorm van een wijkpark (van minstens 1 ha) op 400 m wandelafstand voor elke Gentenaar wordt stap voor stap gerealiseerd, uiteraard prioritair in dichtbebouwde woonwijken. Nieuwe (woon)projecten moeten intern aan de groennorm voldoen maar moeten tevens de groentekorten in de omgeving van het project helpen wegwerken. Nieuwe opportuniteiten voor wijkparken worden benut. Zeker in de dichtbebouwde 19e-eeuwse volkswijken zullen stedenbouwkundige ingrepen (ontpitting) worden verdergezet om tot voldoende woongroen te komen.” (pagina 47)
De nieuwe schepenen laten zich gewillig interviewen.
Zo vecht schepen Elke Decruynaere van onderwijs voor meer scholen. Terecht, want op de site van het Lop kan iedereen de weigeringscijfers van de scholen in de Brugse Poort lezen. En neem het aan van iemand die zijn kind naar een crèche in Drongen moest brengen wegens geen plaats in de wijk: met opvang is het niet beter gesteld. Er worden twee nieuwe crèches gepland, maar in 2014 gaat de grootste crèche van de wijk ook lange tijd dicht voor renovatie. Nieuwe scholen zijn niet gepland.
Een bewoner haalt aan dat er veel woningen bijkomen in de Brugse Poort, zonder plannen voor een nieuwe school. De schepen bevestigt dat er inderdaad geen plannen zijn voor een nieuwe school in de wijk. (…) In deze wijk is met het stadsvernieuwingsproject zuurstof gecreëerd. Die ruimte kan moeilijk gebruikt worden om er een school op te bouwen. Toenmalig schepen Coddens in mei 2012 op een wijkdebat.
Begin 2013
Er is een aanvraag voor een verkaveling. Deze voorziet in 24 eensgezinswoningen en een 16-tal appartementen. Daarnaast kocht de stad een stuk grond en zou daar een buurtvoorziening komen. Het geheel zal er zo kunnen uitzien:
Deze verkaveling brengt, indien goedgekeurd, de densiteit van dit bouwblok op 67 woningen per hectare.
Er is een parkje van 860 m² voorzien. Dit betekent dat dit intern niet aan de groennorm voldoet, en men al zeker geen tekorten wegwerkt in de dichtbebouwde wijk.
Voor iedere woning worden er 1,4 parkeerplaatsen voorzien, maar over fietsen vonden wij in het hele dossier slechts 1 zinnetje terug: “Fietsenbergingen zijn toegelaten toegelaten binnen de zone voor openbaar openbaar domeinâ€. Dat betekent zoveel als: in het al kleine openbare parkje, zal ook daar plaats voor voorzien moeten worden.
Van de ateliers is geen sprake meer. De 100-jarige ceder staat niet op het plan.
Minstens 30 nieuwe gezinnen. Dat zijn een 50 tal kinderen, heel minimaal geschat en in dit project alleen. In totaal worden de komende jaren in de Brugse Poort een 800-tal nieuwe woningen gebouwd.
9 maart 2013
Een persbericht vertelt ons dat het schepencollege het wegenplan goedkeurde.
Het wegenplan waarvan sprake is de eerste stap bij het verwerven van een verkavelingsvergunning.
© 2013 GENTBLOGT VZW
Wat als de bevolkingsdichtheid zo zal toenemen dat verdichting geen optie niet meer is. Dat oncontroleerbare opeenstapeling de dagelijkse realiteit wordt zonder verder uitzicht. Dacht U dat dit nog ver af was misschien.
Er bestaan inderdaad brillen, oogartsen en blinden. En ook selectieve blindheid. Die de mens steeds opnieuw in staat stelt om op de vlucht te gaan voor de realiteit.
Ik ben hier te dom voor, vrees ik.
Nochtans heel simpel: er zijn te veel mensen.
Nochtans massa’s plek in West-Vlaanderen, maar die trekken allemaal naar Gent ..
Daar kan ik niemand ongelijk in geven.
ja en er staat al een volgende “binnengebied” te koop. Het bedrijf dectel aan het fonteineplein. Te koop via rosseel.
Vind ik toch iets anders, hier gaat het over vrij groot onbebouwd binnengebied die veranderd wordt in bewoning.
Dus meer mensen, meer schoolgaande kinderen, grotere druk op de wijk…
Een gemiste om de beloofde verbetering van de wijk te realiseren.
Waar Dectel zat is niet zo groot, is al bebouwd en het zal waarschijnlijk terug een bedrijf zijn die in die gebouwen trekt.
dat weet je nooit hee. Je weet hoe het allemaal gelopen is met de meibloem en vandenberghe. Ik betrouw ze voor geen haar die projectonwikkelaars.
eerst een wijkvisie ontwikkelen met particpatie alle bewoenrs, organisaties en diensten ==> noden, behoeften ==> oppurtuniteiten(fitness biezenstuk, dectel, glasbedrijf groendreef, tony pizza, sigarettenwinkel bargiebrug, spijshuis anna, meibloem, cc meibloem, 3 charels, …..) aankopen uitbouwen, beheren, ….
https://www.rosseel.be/aanbodresultaten.php?typo=Sale&splcategory=RES,APP,COM,LAN,OTH,POT&min_price=0&max_price=5000000&order_by=price&show_record=12&postalcodes=9000&ref=&page=4
dat van 1.750.000
In Parijs wonen zo een paar miljoen mensen met gemiddeld meer dan 200 mensen op een hectare…
Wie Gent graag vergelijkt met Parijs (op zich een stupide vergelijking mag ook es nagaan hoe de bevolkingsdichtheid is in pakweg Mariakerke, Sint-Denijs Westrem, Drongen,…
Als Gent verder wil verstedelijken moet dit wel op een doordachte manier gebeuren
https://gent.buurtmonitor.be/quickstep/presentationimg.ashx?sel_code=a1e5c2b1-0f33-40c7-8a1f-b48d6712066f&width=941&height=626&printing=false&rnd=717822062&md5=04adddd1f3d59b99b662389335414d54
En waarom zou men niet eens mogen vergelijken en over de grens kijken om een beetje een referentiekader te krijgen…? Nuchtere realiteit is dat voor meer dan 2 miljoen Parijzenaars de gemiddelde bevolkingsdichtheid ongeveer 3 keer zo hoog is als die extreme bevolkingsdichtheid die in dit artikel wordt besproken voor de 20 duizend inwoners van de Gentse wijk Brugse Poort-Rooigem.
Het verschil zit hem vooral in het aantal bouwlagen (bvb 6 in Parijs ipv 2 in Gent) maar het zijn dus wel 100 keer meer mensen die daar zo in Parijs samengeperst leven met dergelijke bevolkingsdichtheid.
Als er continu mensen bijkomen, vooral in de steden, moet men ze ergens steken. Als men de open ruimtes in de stad niet verder wil opeten kan men niet veel anders dan in de hoogte te gaan om zo de bevolkingsdichtheid in de steden te verhogen.
idd, je zegt het zelf, dan moet je in de hoogte gaan, maar niet elke m² naast elkaar verkavelen voor individueel/gezins-wonen; ga eventueel hoger om te wonen, maar reserveer absoluut genoeg ruimte voor de benodigde functies die samengaan met die steedstoenemende bevolking (crèche, school, vrije tijd, gezondheid, groen, seniorenvoorzieningen, sociale diensten,…), zo simpel is het in feite; én het zijn beide argumenten om de voorliggende verkavelingsaanvraag zéker niet goed te keuren
Ik kon mij niet meer inhouden… en stuurde Tom een mail.
Geachte schepen,
Beste Tom,
ik mocht uit de pers en ook via uw website het droevige bericht ontvangen dat de wegenisvergunning voor het Acasa-project inmiddels is goedgekeurd. Je geeft bijzonder weinig details over de “voorwaarden” die worden opgelegd, maar op het eerste zicht wijzigt de vrij klassieke verkaveling (huisjes in de rij, auto voor de deur) die de woondichtheid in de buurt verder omhoog zal halen niet. De verharde oppervlakte zal zeker dalen, maar het aantal inwoners per vierkante kilometer in de Brugse Poort stijgt verder. Een serieuze stap terug na het internationaal vermaarde “Zuurstof voor de Brugse Poort”. Onomwonden stellen dat we daarmee netjes in regel zijn met het Ruimtelijk Structuurplan Gent is gewoonweg een loopje nemen met de waarheid. Het staat ook haaks op de ronkende principes uit het nieuwe bestuursakkoord. Ik kan de cijfers hier allemaal opzoeken en citeren, maar het één en ander staat klaar en duidelijk op de drukgelezen stadsblog Gentblogt: https://www.gentblogt.be/2013/03/12/over-een-wijk-een-blok-en-een-vergunning. Mijn excuses Tom, dit krijg je niet uitgelegd aan de zovele enthousiaste mensen die deze buurt de jongste jaren hebben omarmd. En daar reken ik mezelf en mijn gezin graag toe.
Ik ben teleurgesteld. Blijkbaar kan in de zelfverklaarde meest ecologische stad van Vlaanderen nog altijd niet wat in Freiburg of Culemborg al jaren gemeengoed is: ruimte aanwenden voor nieuwe woonvormen (het huidige project is gewoon voortborduren op de 19de eeuwse ongeplande ontwikkelingen die aan de grondslag van de Brugse Poort lagen). Of meer nog, voor broodnodige voorzieningen (bijkomend groen, plek voor die school waar geen plaats voor is, een crèche, …). Eigenlijk zou zelfs een centraal parkeergebouw (voor buurtbewoners) onder een park nog beter zijn (referentie alweer Freiburg), zodat in de omliggende straten parkeerplaatsen kunnen worden opgeheven, dan het inspiratieloze, louter op geldgewin gebaseerde project dat nu wordt ontwikkeld. Het opkopen van een mini-blokje is een schaamlapje voor het niet-realiseren van de potenties die in zo’n binnengebied schuilgaan.
Ik sta versteld. Over zoveel daadkracht om mee te gaan in het idee van een private ontwikkelaar, terwijl een uitbreiding van de overvolle fietsenstalling voor onze deur al meer dan anderhalf jaar op zich laat wachten. Bij deze opnieuw aangevraagd: nog een rek erbij tegenover Ooievaarstraat 69-67 aub. Terwijl die geplande verkeerstafel tussen Meibloemstraat-Ooievaarstraat er nog altijd niet komt (waardoor er enorm wordt geracet vanaf het begin van de Ooievaarstraat tot aan de kruising Meibloemstraat-Sparrestraat. Deze zaken vallen misschien niet onder uw bevoegdheid, en het realiseren ervan zal uiteraard ook het ongenoegen over het Acasa-project niet wegnemen, maar ze zijn wel tekenend voor het verschil in welwillendheid.
Ik verplicht mijzelf te blijven hopen. Tom, ik weet dat je intelligent bent én een hart hebt voor Gent. In deze wijk dreigt met elke ondoordachte aanpak een infarct. Dit project is een misstap. Van idee veranderen is geen schande. Allicht vallen er ontwikkelingen te bedenken waarbij private partijen evenzeer profijt uithalen. Nu is het nog niet te laat, maar alstublieft: laat ons niet verder gaan met cosmetische ingrepen. Kies radicaal voor een ander concept. Gewoon omdat deze buurt haar Zuurstof niet opnieuw wil kwijtgeraken.
Met vriendelijke groeten,
Steven
Mooie brief/mail aan de schepen, Steven!
Ik hoop zo dat één en ander nog kan worden vermeden…
Deze kaart brengt trouwens de bouwprojecten die op dit moment gepland staan in BP/Rabot in kaart. Zo’n 800. Maar geen plaats voor scholen, spijtig genoeg.
https://maps.google.com/maps/ms?msid=205591714718163649888.0004d5afc3072b4cda54e&msa=0
maar er worden er wel ook 572 woningen afgebroken in de drie Rabottorens die tegen de vlakte gaan en een heleboel oude fabrieken verdwijnen dus het is vooral vervangen.
Wat ik hier vooral lees zijn dromen en idealen terwijl er in werkelijkheid nauwelijks nog financiële middelen zijn. Velen begrijpen blijkbaar ook niet goed dat een perceel dat lang geleden wettelijk is ingekleurd als bvb mogelijkheid tot woonzone van drie bouwlagen ook daarvoor mag, kan en meestal zal gebruikt worden. De eigenaar heeft die wettelijke rechten en als de stad zou proberen om dit te stoppen, tegen die zonering in enkel op basis van wat nieuwe ronkende principes uit een nieuw bestuursakkoord, dan verliezen ze dit. Bouwgrond opkopen, als die al te koop is, om er een park van te maken is ontzettend duur en er is nauwelijks geld.
Hallo Stan,
Die 800 bijkomende woningen geven inderdaad een vertekend beeld. Het afbreken van de Rabottorens wordt deels gecompenseerd. (Wel worden ze vervangen door laagbouw (méér ruimtebeslag), eveneens een toonbeeld van slecht beleid.) Ook Tondelier in de kaart vermelden is op zich niet zo verstandig, want daar komen er wél gemeenschapsvoorzieningen, oa. een crèche). Maar voor de rest kan ik het niet met je discours eens zijn. In de stad verkwansel je best geen ruimte. Je vergelijkt graag met het buitenland (en sleurt er dan maar meteen het West-Europese toonbeeld van leefbaarheid bij: Parijs!). Dat doe ik ook. In Freiburg lukt het wél om private verkavelaars in te schakelen in duurzame stadsconcepten (met erg hoge bevolkingsdichtheden) en niet in bijgewerkte 19de-eeuwse verkavelingen. Zoals ik al zei, zelfs een parkeergarage zou beter zijn dan het project nu. Daarmee zou de stad tegelijk de grote parkeerdruk in de buurt kunnen opvangen én ruimte in de straten voor fietsers en voetgangers kunnen creëren. Het is dus niet zo eerlijk om mijn brief naar de schepen af te doen als financieel onhaalbaar gedroom, terwijl ik juist héél concreet probeer te zijn. Daarnaast zouden we nog een hele redenering kunnen opzetten over de terugverdieneffecten van investeringen in voorzieningen die leiden tot leefbare buurten en steden (en over de maatschappelijke kosten van het tegendeel), maar daarvoor lijken forumreacties niet het ideale medium. Bovendien bestaat daar heel wat studiewerk over (oa. Kenniscentrum Vlaamse Steden, …)
Steven,
je negeert het legale en het financiële aspect. Dit was blijkbaar al definitief afgesproken in november 2011: Ik weet ook dat 1.800 vierkante meter geen groot park is’, zegt schepen van Wonen Tom Balthazar (SP.A). ‘Maar we hebben de voorbije maanden al heel wat voorstellen geweigerd die veel meer wooneenheden en minder groen planden. De projectontwikkelaar heeft veel toegevingen gedaan en ik denk dan ook dat het hier zal bij blijven.’ Acasa wil nog dit jaar de bouwaanvraag voor het project indienen.
Stan,
het is wel heel gemakkelijk om te schermen met het legale aspect. Je mag toch wel van een stad(sbeleid) verwachten dat ze een totaalvisie heeft op een stadsvernieuwingsproject. Toen ze 10, 11 jaar geleden begonnen aan Zuurstof voor de Brugse Poort konden ook toen de nodige en verstandige beslissingen genomen zijn om nu niet voor voldongen feiten te staan.
En dat financiële argument sluit hier naadloos bij aan. Een beleid moet natuurlijk altijd keuzes maken en kan nooit alles opkopen of financieren. Maar het blijft wel verbazing opwekken dat er stadsvernieuwingsprojecten opgestart worden zonder de vorige deftig af te werken – waarmee ik niet wil zeggen dat die andere stadsvernieuwingsprojecten niet nodig zijn. Blijkbaar lukt die planning en spreiding in het buitenland beter.
Maar wat nog het ergst is zijn de massale signalen van mondige burgers uit de buurt waar ze wonen en leven die genegeerd worden. Die zijn heus allemaal niet tegen De Stad – inclusief mezelf – maar signaleren alleen maar wat al heel lang geweten is: als we niet voorzichtig omspringen met de zeldzame open ruimte die er nu nog is, dan dreigt Zuurstof voor de Brugse Poort een maat voor niets te worden. Nog voor het helemaal af is.
Il faut le faire.
Stan,
er is niks illegaals aan het weigeren van een stedenbouwkundige vergunning. De stad heeft voldoende hefbomen en plandocumenten in handen om een dergelijke beslissing te nemen. Bovendien zie ik niet in waarom voor een private ontwikkelaar het aanbieden van nieuwe woonvormen, het bouwen van een voorzieningen of zelfs een parkeergarage met een park erop minder lucratief moeten zijn. Overigens is schermen met voldongen feiten “afgesproken in 2011″ wél illegaal. Waarom zou er anders nog een openbaar onderzoek moeten gevoerd worden? En nogmaals: het gaat hier niet om tégen de stad te zijn.
Ik zeg niet dat jullie naar dromen of idealen ongelijk hebben maar ik zeg dat het zo niet werkt. Als de overheid eerst bindende BPA’s en dergelijke schrijft waarin staat geschreven dat X mag dan is dit een bindend wettelijk feit en recht.
Als ik eigenaar (of koper) ben van een perceel waar X mag dan bepaalt dat mijn rechten en de waarde van dat perceel. Als ik een bouwvergunning vraag om enkel X te bouwen dan zal de stad dat echt niet kunnen tegenhouden.
Indien ze het zouden proberen dan gaat de eigenaar naar hogere overheden en uiteindelijk de Raad van State die dan de Stad 10 of 20 jaar later veroordeelt wegens willekeur en het negeren van hun eigen wetten. En daarna nog zware schadevergoedingen, enz…
Wat de meeste projectontwikkelaars echter proberen is om nog veel meer uit de brand te slepen dan normaal toegelaten op dat perceel via wat forceren met interpretaties, afwijkingen, enz… en juist daarom zijn dan veelal onderzoeken nodig.
Als ik dit verhaal lees dan is dit hier blijkbaar ook zo gelopen en zijn er eerst verschillende voorstellen met meer wooneenheden geweigerd en daarna een overeenkomst gemaakt in 2011 met de stad. Ik weet niet in welke vorm dit was maar een overeenkomst is bindend en kan je niet plots verbreken (omdat er bvb eens verkiezingen zijn geweest en er een ander kleurtje op die stoel zit).
Bovendien heeft de stad bij dergelijke verkopen van grond of gebouwen meestal ook een voorkooprecht gehad aan dezelfde prijs. Als ze van dat voorkooprecht geen gebruik maakten hebben ze hun kans verkeken.
Als men dan met een nieuw beleid en nieuwe visie zou willen proberen om dergelijke bestaande rechten te beperken of af te nemen dan betekent dit bvb dat men 5.000 m2 bouwgrondzone moet officieel omzetten (duurt jaren) naar 5.000 m2 tuin- of parkzone waardoor de waarde voor al die eigenaars daalt met bvb 5 miljoen € die de stad dan uiteindelijk mag vergoeden als planschade met daarbovenop nog eens een fortuin aan advocaten, enz…
Wat ik hier beschrijf heet rechtszekerheid en is één van de basisprincipes van onze democratie. Het nadeel is dat daarop een leger aan advocaten en rechtbanken leeft (eigenlijk parasiteert) en dat dit allemaal nogal zwaar verlammend werkt en ontzettend duur is.
Ons nieuwe stadsbestuur wordt in de komende jaren met deze werkelijkheid geconfronteerd met daarbovenop nog eens opdrogende geldbronnen en zal daardoor veel minder kunnen realiseren dan wat ze willen en vele idealisten moeten ontgoochelen met wat er uiteindelijk maar verandert.
Men kan nu betogen, affiches uithangen, ludieke acties doen, e-mails sturen, blogs vullen of rondlopen met witte ballonnen maar dat is in werkelijkheid vooral bezigheidstherapie die nauwelijks resultaat zullen geven want het werkt echt niet zo.
Dus – afgaande op de laatste alinea – moeten al die geëngageerde en bezorgde buurtbewoners braafjes toezien hoe de wondere mechanismen van de democratie in werking treden?
Bovenstaande illustreert vooral wat ik in mijn eerste betoog aanhaalde: zou een stad niet beter een totaalvisie uitwerken op een wijk/buurt/stad vooraleer te beginnen? Want sorry, hoe kan een beleid delen van een wijk herlabelen als groene zone om dan doodleuk vrijgekomen ruimte voor bewoning te voorzien?
En om het nog wat wranger te maken: BPA’s waren oorspronkelijk bedoeld om de weinige open ruimtes die er zijn in Vlaanderen te beschermen. Hier gaat exact het omgekeerde gebeuren.
Heb eens wat dieper gegraven. Er is tot mijn verwondering blijkbaar zelfs helemaal geen BPA (bijzonder Plan van Aanleg) en ook geen RUP (Ruimtelijk UitvoeringsPlan) voor deze buurt. Dit betekent dat men daaraan niet gebonden is en er zo geen keurslijf is dat alles wettelijk regelt en oplegt. Dit kan een voordeel zijn maar ook een nadeel. Met de meeste Gentse BPA’s zou dit onder de binnenkern vallen en zwaar beperkt zijn.
Hier kan je lezen hoe dit allemaal zal verlopen en welke stappen en procedures er kunnen volgen:
https://www.ruimtelijkeordening.be/NL/Beleid/Vergunning/Verkavelen/Nieuweverkaveling/tabid/13990/Default.aspx
Ik las zonet de boeiende discussie die over dit project is los gebarsten is en zal tijdens de komende dagen ook antwoorden op Steven en de andere mensen die mij hierover een mail stuurden.
Iedereen die een bezwaar indiende over dit project zal later ook nog een brief ontvangen van onze dienst stedenbouw.
Ik kan niet op alle reacties tegelijk ingaan, maar durf wel aanraden om over dit project het advies van de gemeentelijk stedenbouwkundig ambtenaar te lezen. Het is lang en droog, maar het is wel een grondig onderzoek van dit project en van alle bezwaren. Op grond van een genuanceerde analyse komt hij tot het besluit dat de verkavelingsaanvraag kan en mag ingewilligd worden. Vooral omdat de verharding en densiteit van deze zone zullen verminderen: in een gebied dat nu bijna volledig ingenomen is door grote gebouwen (een fabriek en een bowling) komen 24 gezinswoningen met een tuintje en één laag appartementsgebouw. De bebouwing zal verminderen van 62,5 naar 28,5 pct. Met een reeks voorwaarden wordt de impact voor de omwonenden beperkt.
U vindt zijn analyse op https://www3.gent.be/gent/bestuur/gemraad/openbaar/2013_GR_00321.pdf. Het verslag is te vinden van bladzijde 34 tot 93. Daarvoor staat het ontwerp van besluit voor de gemeenteraad en een bespreking van de bezwaren.
Het is op grond van dit advies en de voorgestelde voorwaarden dat wij als college voorstellen om de zogenaamde “zaak van de wegen†goed te keuren.
Wil dit zeggen dat ik dit een voorbeeldproject vind en dat wij dit project de perfecte vertaling vinden van ons bestuursakkoord? Neen. Zeker niet. Maar men moet wel goed beseffen dat dit geen project van het stadsbestuur is, maar van een ontwikkelaar die deze gebouwen volledig regelmatig heeft gekocht en er woningen mag bouwen omdat deze zone nu eenmaal woongebied is.
Vele mensen gaan ook in op de nood aan gemeenschapsvoorzieningen in de buurt. Die nood is er zeer zeker en dat beseffen wij goed. Dat is ook de reden waarom wij vorig jaar voorgesteld hebben om een deel van het terrein aan te kopen en geld vrij te maken voor een voorziening voor de buurt. Over de invulling hiervan is nog niets beslist en zal onze dienst gebiedsgerichte werking nog een brede raadpleging organiseren.
Ik lees ook een hele reeds bedenkingen over het soort woningen die hier zullen gebouwd worden. Het is een boeiend debat, maar het is wel goed te beseffen dat vele mensen op zoek zijn naar dergelijke woningen met een tuintje.
Dit is geen grootschalig of onverantwoord project, maar één van de vele antwoorden op de echte vraag naar nieuwe woningen in onze stad.
En aan de vele andere vragen van de Brugse Poort en de andere buurten in onze stad moeten we samen blijven werken.
effe (héél) snel door het dossier/ontwerpbesluit gelopen, dat ons, bewoners van deze buurt, hier op wonderlijke wijze (op een blog nota bene) dan toch nog voor de voeten gegooid wordt. (Kennelijk was het onmogelijk om zelfs na herhaaldelijk aandringen op een normale wijze op de hoogte gebracht te worden van het verloop van dit dossier; vraag het en je krijgt het niet; vraag het niet en je krijgt het; moeilijk democratisch spel als je wil meespelen: heeft iemand de spelregels? dat zou helpen).
Wat lees ik?
Een WASLIJST, pagina’s aan pertinente opmerkingen, bezwaren, bekommernissen. Ronduit negatieve adiezen van allerlei diensten (advies van de brandweer is over de héle lijn negatief en maakt de voorgestelde wegenis in feite gewoonweg onmogelijk). De droge en kwetsende manier waarop gesproken wordt over het tótale gebrek aan participatie van de bewoners.
De vraag die ik mij momenteel vooral stel is: wat in godsnaam is er nog meer nodig om de vergunning voor zo’n wansmakelijke, op winstmaximalisatie gerichte verkaveling niet toe te kennen? Is er in feite tout court een manier om de uiterst precaire wijkruimte -en dus ook onze buurt-toekomst van dergelijke blunders te vrijwaren?
Misschien is’t antwoord simpel: er is niets méér nodig (nóg meer argumenten hebben, is trouwens bijna onmogelijk) en er is geen manier. Want hoe sterk de argumenten ook mogen zijn, hoe ‘waar’(-achtig) de bekommernissen ook mogen zijn, eens de geheime binnenkamer-fase van onderhandeling tussen private ontwikkelaar en stad (dienst stedebouw) achter de rug is; is het beslist en is het over en out (je speelde al niet mee en op het moment dat je het bespeelde spelbord mag zien, zegt men dat het spel net afgelopen is, ooooh!).
Adviezen van diensten, die op fundamentele tekorten wijzen, worden op slinkse wijze tegemoetgetreden (hoe ‘rekbaar’ is een verkavelingsaanvraag kan men zich hierbij afvragen).
Bezwaren van bewoners, die tot aan de bezwaarschriften geen enkele vinger in de pap krijgen, zijn er om de muren van ‘t stadhuis mee te behangen.
Habemus ‘ontwerpbesluit’, maar de rook is erg zwart, en bovendien stinkt hij ook verschrikkelijk.
Voor de Brugse Poort het eerste ‘wapenfeit’ van het rood-groene kartel en de nieuwe coalitie (en kom niet af met het feit dat dit in de vorige legislatuur ‘bedacht’ is; de gemeenteraadsbeslissing valt op 25 maart, 2013!).
De dolk zit recht in ons hart, dat moet gezegd!
Ik geloof dat Hilde in alle snelheid toch wel heel selectief leest. Met adviezen wordt wel rekening gehouden. Zo wordt op grond van het advies van de groendienst voorgesteld om de ceder te behouden. Zo zal net omwille van het brandweeradvies een nieuwe bouwaanvraag voor de weg moeten ingediend worden. Als die niet veilig bevonden wordt, kan het project gewoon niet doorgaan.
Overigens werd dit dossier helemaal niet weggemoffeld. Het staat sinds 8 maart on line op de site van het stadsbestuur en behalve twee telefoontjes op vrijdag 15 maart naar mijn kabinet ken ik geen “herhaaldelijk aandringen”.
Het is juist dat niet alle bezwaarschrijvers nu reeds een brief kregen, maar dat is niet abnormaal. De procedure voorziet nu eenmaal dat dit pas na de beslissing gebeurt.
En voor het overige ben ik steeds bereid om (eventueel samen met de betrokken ambtenaren) toelichting te geven bij deze onvermijdelijk technische stukken.
Als ik het lees, dan begrijp ik dat de bijkomende voorwaarden toch redelijk uitgebreid zijn. OK dat het project niet volledig afgekeurd wordt (en dat kan ook moeilijk, lees ik), maar de ceder blijft staan, de fietsbergingen komen niet op het openbaar terrein, de terrassen mogen nit op de eerste verdieping, enfin, een hele waslijst dingen die rechtstreeks uit de bezwaren van de buurt kwamen, zitten er toch in?
Toch nog even de puntjes op de i.
Zoals Stan al aangaf is er hélemaal geen BPA of RUP voor het gebied voorhanden. Er is dus geen enkel voorschrift dat de stad zou verplichten om het even wat toe te staan.
Wat er wél is is een verkavelingsaanvraag. Het is totaat geen recht van een private ontwikkelaar dat de stad hierin meestapt. Er is een voorliggend dossier waar vanalles aan schort. In plaats van de verkavelaar op basis van de opmerkingen z’n huiswerk opnieuw te laten doen, gaat de procedure gewoon door. Wij vragen ons af waarom de gemeenteraad op 25 maart een besluit “zaak van de wegen” moet nemen in het kader van een verkavelingsaanvraag waar het nét dat aspect is dat wordt afgewezen. Elk gemeenteraadslid dat haar democratische controletaak een beetje au sérieux neemt zou moeten eisen dat er eerst een plan voorligt, alvorens het dossier permanent naar het College van Burgemeester en Schepenen verhuist. Vandaag de “zaak van de wegen” goedkeuren, is groen licht voor de verkaveling. En daarom heeft het wél zin om met alle kracht onze verkozenen te laten merken dat we hopen dat deze legislatuur écht een trendbreuk wordt gerealiseerd. Dat inspraak geen holle woorden zijn. En dat de Zuurstof in de Brugse Poort kan blijven komen.
Ook doet de Brugse Poort een gooi naar de studentenwijk te worden van gent. ;-)
En 40 studentenstudio’s hier(vlasgaardstraat C-plus) en 49 studentenstudio’s daar(zuidkaai).
PS1 De gated -lees caged)community hadden we al. Kettingstraat ofte de steenstraat met sierappels.
PS2 de Brugse Poort is ook klaar voor lofts(Sparrestraat)
Mensen, iedereen spreekt hier over de woondichtheid enz enz, ik spreek liever over de problemen die er zijn in de Brugse poort, en wat voor een inpact zo een nieuwbouwproject op die problemen kan hebben. Ik ben geboren en getogen in de Brugse Poort, nu al 31 jaar, dus sta me toe om ook iets te zeggen…ik wil niet het zoveelste parkje waar ze sluikstorten of hun heroineshot zetten…ik heb liever dat die ruimte goed wordt benut, en zo een nieuwbouwproject zou net de mensen aantrekken die deze buurt meer en meer nodig heeft…dus stop met zanikken over de bevolkingsdichtheid, maar laten we de problemen aanpakken: druggebruik, drugsdealen, tippelen op straat van jonge hoertjes, junks op straat, inbraken in huizen en auto’s, vrouwen die in bepaalde delen van de bevrijdingslaan niet kunnen lopen omdat ze oneerbare voorstellen krijgen of zelfs betast worden…waarom spreken jullie niet over dat, maar ja, die problemen waar wij al elke dag mee te kampen hebben, dat zijn jullie zorgen niet, jij wilt gewoon op je gemakje in je achtertuin zitten…wel ik ben zo niet, ik ben echt begaan met mijn buurt, en mijn mening is dat zo een nieuwbouwproject een positieve impuls zal hebben op de buurt en zo de juiste mensen zal aantrekken, waar de jongeren in de buurt ook naar kunnen opkijken, eens iets anders dan dealers en pooiers of junks…
Een hogere bevolkingssdichtheid (in combinatie met lage inkomens/scholing en slechte woonkwaliteit) geeft altijd aanleiding tot meer crimineel gedrag. Tenzij je er inderdaad in slaagt meer sociale mix te creeëren. En net die sociale mix heeft nood aan ruimte en groen, niet aan nog meer mensen op dezelfde oppervlakte. Sommige gemeenschappen moeten echt dringend eens in eigen boezem durven kijken.Toen ik er 2 jaar geleden woonde was ik verbijsterd over hoe mensen omgaan met de buurt waar ze wonen. Alsof niemand gezien heeft wie zijn oude sofa op straat parkeert wegens een nieuwe…
Obscene opmerkingen in de Bevrijdingslaan? Niet toevallig waarschijnlijk vanuit de schimmige vzw’s die er welig tieren…Het dubbel parkeren in de Bevrijdingslaan idem, betrokkenheid is onbestaand bij sommige gemeenschappen. Schrijnend zijn de lagere schoolkinderen die een actie houden voor veilige straten: het ene moment voeren ze actie tegen onveilig rijgedrag, 2 uur later zitten ze zonder veiligheidsgordel in een dubbelgeparkeerde wagen? Ik spreek iedere sluikstorter aan. En ik ben er zeker van dat een opmerking in het Arabisch of het Turks iets meer zal doorwegen dan de mijne. Als iedereen voor zijn deur veegt is de straat proper toch?
Bram, jij probeert hier de kwestie volledig in schoenen van de Turkse of Magrebijnse gemeenschap te duwen, maar je zit er volledig naast kerel, want het is de Turkse en Magrebijnse gemeenschap en onze jonge studentjes die geconfronteerd worden met deze ^problemen, en inderdaad, het zijn die halve drugskotten die ze vzw’s noemen, en die worden inderdaad uitgebaat door iemand van bovenvermelde gemeenschappen, maar riskeer je niet om die hele gemeenschappen in die hoek te duwen kerel!
En teveel van het ene, te weinig van het andere zorgt voor zo een schrijnende toestanden. Dus ik pleit voor een betere sociale mix, en een heropwaardering voor deze buurt, en ik hoop echt dat die nieuwbouw er komt, zo zal de brugsepoort meer aandacht krijgen van de overheid, net omdat er meer Belgen komen wonen, en zullen de problemen aangepakt worden, want naar ons kijken ze nauwelijks om.
Beste Ismail,
Ik moet je een beetje gelijk geven: ik heb ook het gevoel dat naar de Brugse Poort en haar bewoners nauwelijks wordt omgekeken, en ik denk ook dat het (ongelofelijk schrijnend!) voor een stuk klopt dat er meer zal worden naar omgekeken wanneer er meer “Belgen” komen wonen. Maar daar gaat het (voor een stuk toch) net om. Wat het stadsbestuur probeer te bereiken met hun initiatief is meer jonge gezinnen (zeg maar jonge tweeverdieners met kinderen) naar de buurt krijgen. Maar weet je wat men gaat bereiken met dit nieuwbouwproject? Net het omgekeerde. De jonge gezinnen die er nu wonen worden gewoon gedemotiveerd om in de buurt te blijven, wegens géén beloofde zuurstof, géén ruimte, en vooral: geen voorzieningen om die mensenmassa aan te kunnen. Daar gaat het volgens mij om. Dus ja voor bouwprojecten, maar alsjeblieft bouwprojecten die voortspruiten uit een totaalvisie op wijkniveau en lange-termijndenken (ipv denken op stadsniveau en korte termijn). En mits een groot maatschappelijk draagvlak, liefst ook voldoende inspraak van ALLE buurtbewoners (en niet alleen de “Belgische” jonge gezinnen…), en vooral voldoende draagkracht in de wijk. Die draagkracht is er nu gewoon niet (en dan denk ik niet alleen aan scholen, ontmoetingsruimtes, recreatiemogelijkheden, maar ook aan verkeersdrukte, parkeerproblemen).
wij geven al heel lang signalen dat er eerst vanalles moet worden aangepakt en daar zitten ook die dingen van beschimpen vrouwen, junkies, sluikstort, enz. bij.
Ok nu specifiek over deze site gaat het daar niet over. Wel over de kans die men had om deze ruimte te gebruiken voor aar echt nood is in de brugse poort; kinderopvang, openbare ruimte, school,…
Als men de leegstand/verkrotting/huisjesmelkers zou aanpakken, en meer mensen de kans zouden geven om iets te renoveren dan is er zeker genoeg voor alle mensen uit de wijk.
het is tijd voor geïntegreerde wijkvisie. En zolang die er niet is geraak je geen stap verder. amen
Ik moet het toch wel eens zijn met bram dat net de bevolkingsdichtheid (in de Brugse Poort al vele jaren vele malen hoger dan het gemiddelde in Gent, en daarnaast is het ook nog één van de ‘jongste’ Gentse wijken) de kern van het probleem is. Hoe lang wordt er nu al niet door buurtbewoners gesmeekt, geroepen,… om eindelijk werk te maken van die zuurstof? En neen… dan gaat het echt niet (enkel) over nieuwe parkjes, speeltuinen, of grotere achtertuinen. Wel integendeel. Dan gaat het, zoals een aantal mensen hier al heeft aangegeven, over voorzieningen en diensten die het samenleven moeten gemakkelijker maken.
En ja, alle aangehaalde problemen (sluikstorten, drugs, criminaliteit, racen op de Bevrijdingslaan, parkeerdruk,…) houden daar wel degelijk rechtstreeks verband mee.
Naast de reeds aangehaalde argumenten tegen de ‘zaak van de wegen’ (die aan alle kanten rammelt, zie Stevens mail hieronder) zie ik het zo: akkoord dat de stad jonge gezinnen naar de stad wil toetrekken en ook volledig akkoord dat die sociale mix in de Brugse Poort broodnodig is. Maar je moet toch maar een klein beetje gezond verstand hebben om in te zien dat de wijk nu kreunt om (sociale) voorzieningen, desnoods onder de vorm van extra (auto- en fiets-) parkeerplaatsen, winkels of horeca, maar het liefst onder de vorm van ontmoetingsruimtes, scholen, voorzieningen voor senioren, crèches,…VOORALEER er plaats wordt gegeven aan nieuwe eensgezinswoningen? Er zijn echt wel wijken in Gent waar er net iets meer ruimte en draagkracht is voor extra bewoning…
En tegelijkertijd: volledig mee eens om wél te investeren in renovatie van verkrotte en leegstaande woningen.
Mijn indruk is toch ook dat hier enkel op stadsniveau wordt gekeken, en nog te weinig wordt nagedacht op niveau (en maat van) de wijk…
Ik heb juist een mail gestuurd naar alle gemeenteraadsleden. Want zij nemen de beslissing over de “zaak van de wegen”, en wel op 25 maart 2013. Doe gerust iets gelijkaardigs.
Verkaveling binnenblok Meibloemstraat/Sparrestraat/Kastanjestraat: ù beslist!
Geacht gemeenteraadslid,
Op de gemeenteraad van 25 maart 2013 staat volgend punt geagendeerd: “Verkavelingsaanvraag – 2012 GE 135/00 zaak van de wegen”. U vindt alle stukken met betrekking tot dit punt op
https://www3.gent.be/gent/bestuur/gemraad/openbaar/2013_GR_00321.pdf.
Om een erg lang verhaal kort te maken: het gaat over een private verkaveling in een binnenblok van de Brugse Poort. Een erg nefaste ontwikkeling die zal leiden tot nog meer bewoning in één van de dichtstbevolkte wijken van Gent. En dat net nadat vele jaren van investeren en werken in het kader van “Zuurstof voor de Brugse Poort” juist de woondichtheid naar omlaag werd gehaald waar mogelijk. Net in een wijk waar stevig dient geïnvesteerd te worden in voorzieningen (en in de eerste plaats scholen, maar ook crèches, …). Alle details, visueel voorgesteld, vindt u op https://www.gentblogt.be/2013/03/12/over-een-wijk-een-blok-en-een-vergunning. Vorm dus gerust uw eigen mening.
Ik verlang niet dat u als gemeenteraadslid het dossier tot in de puntjes begint te bestuderen, maar graag vraag ik uw aandacht voor een heel belangrijk onderdeel: het feit dat er in de verkavelingsaanvraag fundamenteel iets mis is met de voorgestelde wegenis. In het ontwerpbesluit kan u dit onder meer lezen op pagina 15: “Het voorgestelde voorstel voor de aanleg van het openbaar domein en bij uitbreiding het mobiliteitsverhaal is inderdaad onvoldoende duurzaam en te ondoordacht uitgewerkt. Om deze reden wordt geen stedenbouwkundige vergunning afgeleverd voor de aanleg van de openbare wegenis en de openbare groenzone. Een nieuw ontwerp voor het openbaar domein zal naar aanleiding van een aanvraag tot stedenbouwkundige vergunning worden beoordeeld”, op pagina 22: “Gebrekkige visie op mobiliteit. Het ontwerp van de openbare wegenis is inderdaad onvoldoende doordacht en dient te worden herbekeken. De stedenbouwkundige vergunning voor het wegenisontwerp wordt dan ook uit de verkavelingsvergunning gesloten. Voor de aanleg van het openbaar domein zal nog een afzonderlijke stedenbouwkundige vergunning moeten worden aangevraagd en dit op basis van een aangepast ontwerp dat rekening houdt met de gemaakte opmerkingen zodat de wegaanleg op een duurzame en kwalitatieve wijze kan gebeuren. Hierbij zal onder meer moeten worden onderzocht of het achterste deel van de openbare weg autovrij of autoluw kan worden gemaakt. Ook fietsenstallingen zullen een plaats moeten krijgen
binnen deze openbare wegenis, wat in het aanpaste ontwerp moet worden meegenomen”.
Ik vind het op zijn zachtst gezegd erg vreemd dat het College van Burgemeester en Schepenen u als gemeenteraadslid vraagt de “zaak over de wegen” goed te keuren in een verkavelingsaanvraag die net op dat punt ernstige gebreken vertoont. Als u de zaak over de wegen goedkeurt, dan geeft u de vrijgeleide om binnen de bestaande grenzen de verkaveling te laten uitvoeren. Het is moeilijk in te denken hoe aan de opmerkingen over de wegen in de verkavelingsaanvraag dan nog tegemoet kan worden gekomen. Bijvoorbeeld: een draaicirkel voor de brandweer van minstens 15 meter (zie pagina 55). Als u op maandag 25 maart de “zaak van de wegen” (een openbare weg van 8 meter breed) goedkeurt, dan vraagt het toch geen hogere opleiding om in te zien dat er nérgens een draaicirkel van 15 meter kan worden gerealiseerd zonder aan de te verkavelen loten of aan de parkzone te knabbelen. En zoals ik eerder schreef: dit is slechts een voorbeeld. Ik wens u niet te overladen met de vele technische details, eigen aan dit soort projecten.
Ik vraag u als gemeenteraadslid uw rol op te nemen in de lokale democratie en uw controletaak ter harte te nemen. Het lijkt logisch en wenselijk dat de verkavelaar zijn huiswerk opnieuw doet. In de eerste instantie over de wegen. En net daarom vraag ik u de voorgestelde “zaak van de wegen” niet goed te keuren. Om de overduidelijke reden dat het nét op het vlak van de wegen is dat de voorgestelde aanvraag rammelt.
Voor alle duidelijkheid: ik wil op geen enkele manier de werking van de stad en de rechten van private verkavelaars schenden. Maar ik ben ervan overtuigd dat u als gemeenteraadslid aan politiek doet, omdat u in de maakbaarheid van onze samenleving gelooft. Omdat u het belang erkent van de vele kleine stappen, van dagelijkse daden en van de volwassen relatie tussen burger en bestuur. Op 25 maart kan u dat geloof eer aandoen. Want in de Brugse Poort dreigt met elke ondoordachte aanpak een infarct. Deze (niet altijd even evidente) buurt waar ik met mijn gezin graag woon, wil niet zomaar haar Zuurstof niet opnieuw kwijtraken.
Alvast bedankt voor uw reactie en voor uw engagement,
Steven
Beste Schepen,
ik ben als buur-tbewoner erg geïnteresseerd om van u
(eventueel samen met de betrokken ambtenaren) toelichting te krijgen bij deze ‘technische stukken’ en de opgelegde voorwaarden.
we kijken als buurt dan ook uit naar een uitnodiging voor een infomoment, bij voorkeur volgende week na de gemeenteraadsbeslissing.
vriendelijke groeten,
Björn.
Vooreerst: mijn excuses voor de lange en technische bijdragen. Vandaag kreeg ik een antwoord van schepen Tom Balthazar op mijn mail: “Geachte heer Clays,
Beste Steven,
Ik kom terug op uw mail van 14 maart jl. over het project in de Meibloemstraat.
Omdat uw mail ook gepubliceerd werd op Gentblogt, hebben wij een deel van de discussie reeds openbaar gevoerd.
Ik besef dat ik u niet meteen zal overtuigen, maar verwijs graag naar het grondig advies van de gemeentelijk stedenbouwkundig ambtenaar (te vinden onder https://www3.gent.be/gent/bestuur/gemraad/openbaar/2013_GR_00321.pdf) die de aanvraag grondig onderzocht en analyseerde en meent dat – mits een reeks aanpassingen en bijkomende voorwaarden – een vergunning kan verleend worden.
In uw mail geeft u allerlei nuttige alternatieven (zoals een centraal parkeergebouw, een park of een school), maar deze gaan allen voorbij aan het feit dat dit gebied (met de gebouwen van de meubelfabriek en de bowling) volledig regelmatig werd aangekocht door ontwikkelaars die – omdat het nu eenmaal woongebied is – hier een woonproject mogen ontwikkelen.
Uiteraard is het de taak van de stad om – binnen de wettelijke grenzen – goed te waken over de impact op de buurt en de omwonenden, maar de beoordeling van een project op openbare grond of een privé project is grondig verschillend.
Het is overigens net omwille van zorgen van de buurt en de nood aan gemeenschapsvoorziening dat wij vorig jaar na onderhandelingen een deel van de grond hebben aangekocht en hier een gemeenschapsvoorziening willen mogelijk maken waarover nog breed overleg met de buurt zal volgen.
Uw vraag voor een fietsenstalling in de Ooievaarstraat is mij persoonlijk niet bekend. Ik maak dit meteen over aan collega Filip Watteeuw, bevoegd voor openbare werken en mobiliteit.
Met vriendelijke groeten
Tom Balthazar
Schepen van stadsontwikkeling, wonen en openbaar groen”
Ik stuurde daarop volgend antwoord:
“Geachte schepen,
Beste Tom,
ik apprecieer ten zeerste uw antwoord. Via Gentblogt heb ik intussen ook het advies van de stedenbouwkundig ambtenaar grondig doorgenomen.
Ook ik besef dat dit project voor u blijkbaar een afgesloten zaak is, op grond van dit advies. Maar tegelijkertijd geloof ik sterk in de kracht van rede en argumentatie om de inspanningen in de Brugse Poort van de afgelopen 10 jaar niet teniet te doen. Daarom neem ik opnieuw de moeite om op grond van het voorliggend dossier de verkaveling terug naar de tekentafel te sturen.
Eerst en vooral: het aankopen van een stuk grond in een woongebied geeft geen enkele particulier, noch vennootschap het recht om dit stuk grond te verkavelen. Als eigenaar mag je binnen de stedenbouwkundige regels een woonproject ontwikkelen (bijvoorbeeld: een huis, apparftementen, …), maar het toestaan van het creëren van openbare wegenis, in functie van verkaveling, is en blijft een gunst. Dit is essentieel in het gehele verhaal.
Vervolgens gaat noch de stedenbouwkundige ambtenaar, noch u, in op het feit dat de bevolkingsdichtheid in de dichtsbevolkte wijk van Gent met dit project zal stijgen. In de fabriek woonden geen mensen. Dat de verharde en bebouwde oppervlakte omlaag gaat, is juist, maar dit argument gaat volledig voorbij aan de kern van de discussie. Tot op heden durft niemand Рook de stedenbouwkundig ambtenaar niet- toegeven dat er opnieuw m̩̩r mensen in de wijk komen wonen, zonder dat er voldoende voorzieningen zijn. De cijfers over de beschikbare plaatsen in de Brugse Poort zijn beschikbaar. We leggen hiermee de fundamenten voor huizen van gezinnen die hun kinderen dus buiten de Brugse Poort naar school zullen moeten sturen. Meer kilometers. Meer verkeersonveiligheid.
Ik stel vast dat de gemeentelijk stedenbouwkundig ambtenaar helemaal meegaat met het feit dat er in de verkavelingsaanvraag fundamenteel iets mis is met de voorgestelde wegenis. In het ontwerpbesluit kan ik dit onder meer lezen op pagina 15: “Het voorgestelde voorstel voor de aanleg van het openbaar domein en bij uitbreiding het mobiliteitsverhaal is inderdaad onvoldoende duurzaam en te ondoordacht uitgewerkt. Om deze reden wordt geen stedenbouwkundige vergunning afgeleverd voor de aanleg van de openbare wegenis en de openbare groenzone. Een nieuw ontwerp voor het openbaar domein zal naar aanleiding van een aanvraag tot stedenbouwkundige vergunning worden beoordeeld”, en ook op pagina 22: “Gebrekkige visie op mobiliteit. Het ontwerp van de openbare wegenis is inderdaad onvoldoende doordacht en dient te worden herbekeken. De stedenbouwkundige vergunning voor het wegenisontwerp wordt dan ook uit de verkavelingsvergunning gesloten. Voor de aanleg van het openbaar domein zal nog een afzonderlijke stedenbouwkundige vergunning moeten worden aangevraagd en dit op basis van een aangepast ontwerp dat rekening houdt met de gemaakte opmerkingen zodat de wegaanleg op een duurzame en kwalitatieve wijze kan gebeuren. Hierbij zal onder meer moeten worden onderzocht of het achterste deel van de openbare weg autovrij of autoluw kan worden gemaakt. Ook fietsenstallingen zullen een plaats moeten krijgen
binnen deze openbare wegenis, wat in het aanpaste ontwerp moet worden meegenomen”.
Het patroon van de openbare weg die de verkaveling moet mogelijk maken is de ruggengraat van het project. Zonder weg, geen verkaveling. Zoals eerder gesteld: er is geen enkel reglement, geen enkel “recht” dat de Stad (het bevoegde orgaan is de gemeenteraad) kan verplichten een weg op te nemen in haar openbaar wegennet op grond van de voorliggende verkavelingsaanvraag. En daar komt dan nog eens bij dat in het advies van de gemeentelijk stedenbouwkundig ambtenaar én van de brandweer brandhout wordt gemaakt van de voorgestelde weg. Ergo: een project zonder ruggengraat.
Net daarom vind ik het op zijn zachtst gezegd erg vreemd dat net nu het College van Burgemeester en Schepenen de Gentse gemeenteraad vraagt de “zaak over de wegen” goed te keuren in een verkavelingsaanvraag die net op dat punt ernstige gebreken vertoont. Als de gemeenteraad de zaak over de wegen goedkeurt, dan geeft u als stadsbestuur de vrijgeleide om binnen de voorgestelde grenzen de verkaveling te laten uitvoeren. En net daarom vraag ik de gemeenteraad de voorgestelde “zaak van de wegen” niet goed te keuren. Om de overduidelijke reden dat het nét op het vlak van de wegen is dat de voorgestelde aanvraag rammelt.
Het is moeilijk in te denken hoe dan eigenlijk nog aan de opmerkingen over de wegen in de verkavelingsaanvraag tegemoet kan worden gekomen. Laten we de draaicirkel voor de brandweer van minstens 15 meter (zie pagina 55) als voorbeeld nemen. Als op maandag 25 maart de “zaak van de wegen” (een openbare weg van 8 meter breed) wordt goedgekeurd, dan vraagt het toch geen hogere opleiding om in te zien dat er nérgens een draaicirkel van 15 meter kan worden gerealiseerd zonder aan de te verkavelen loten of aan de parkzone te knabbelen. En zoals ik eerder schreef: dit is slechts een voorbeeld. Ik zal overigens nog de vraag aan de Gouverneur richten in zijn rol als administratief toezichthouder of deze praktijk hoedanook kan doorgevoerd worden.
Net daarom heb ik -in alle transparantie- de voltallige gemeenteraad gevraagd hun rol op te nemen in de lokale democratie en haar controletaak ter harte te nemen. Het lijkt logisch en wenselijk dat de verkavelaar zijn huiswerk opnieuw doet. In de eerste instantie over de wegen en wat mij (en vele buurtbewoners met mij) betreft over de kern van het project. Dingen waaraan private ontwikkelaars ook centjes kunnen verdienen. De vele voorstellen die de afgelopen 2 jaar in de buurt circuleren zijn nog altijd even pertinent. De stad heeft een leger aan competente ambtenaren, gespecialiseerd in de vernieuwing van de 19de eeuwse gordel. Zich baserend op die expertise moet het toch mogelijk zijn om vandaag met kleine stappen de lijn van Zuurstof voor de Brugse Poort door te trekken.
Voor alle duidelijkheid: ik wil op geen enkele manier de werking van de stad en de rechten van private verkavelaars schenden. Ik ben een positief ingestelde persoon. De stad en de verstedelijking trekken mij aan. Maar als ik zie wat er in steden als Freiburg kan Рook door private ontwikkelaars, dan voel ik me verplicht in dit project die tanker die op automatische piloot vaart te keren, omdat ik mezelf verplicht te hopen dat ook in Gent deze zaken mogelijk kunnen zijn. Ik ben ervan overtuigd dat u als schepen aan politiek doet, omdat u in de maakbaarheid van onze samenleving gelooft. Omdat u het belang erkent van de vele kleine stappen, van dagelijkse daden en van de volwassen relatie tussen burger en bestuur. Een relatie waarin ̩chte participatie een plaats heeft. U kan dat geloof eer aandoen door geen genoegen te nemen met een aantal cosmetische ingrepen, maar in te zetten op de erfenis en op de praktijklessen van Zuurstof voor de Brugse Poort. Deze (niet altijd even evidente) buurt waar ik met mijn gezin graag woon, wil niet zomaar haar Zuurstof niet opnieuw kwijtraken.
Tom, ik stel het op prijs dat u de aanvraag voor de fietsenstalling naar de bevoegde schepen doorstuurt. Hopelijk kan dan ook snel de verkeerstafel aangelegd worden om de laagvliegende auto’s ter hoogte van de splitsing Meibloemstraat-Ooievaarstraat een halt toe te roepen. Ik zal woensdagavond 20 maart op de Meibloemsite samen met een aantal buurtbewoners mijn brief aan jou voorlezen aan de verzamelde pers. Ik hoop er jou te ontmoeten, zodat we ook rechtstreeks van gedachten kunnen wisselen.
Met vriendelijke groeten,
Steven”
Zo schreef ik mijn moed bijeen, in de hoop de verkaveling van de Meibloemsite nog te kunnen tegenhouden:
—————————————————
Beste burgemeester, beste schepenen, beste gemeenteraadsleden van Groen, sp.a, Open VLD, CD&V,
maandag 25 maart moeten jullie een beslissing nemen over het ontwerpbesluit om de verkavelingsvergunning voor de Meibloemsite in de Brugse Poort goed te keuren.
Reeds 2 jaar volg ik samen met andere buurtbewoners dit dossier op. Ik ben ervan overtuigd dat heel wat onder jullie begrijpelijkerwijs het dossier (nog) niet zo goed kennen en bovendien is het ontwerpbesluit ook lang en technisch erg complex. Vandaar dat ik jullie graag help met een lijstje, waaruit moet blijken wat jullie in feite al dan niet goedkeuren.
Waarmee gaan jullie akkoord als jullie dit besluitontwerp goedkeuren? Waaraan geven jullie in feite groen licht? Hieronder geef ik een opsomming van het minimum dat je volgens mij moet weten om in eer en geweten een beslissing te nemen over de voorliggende verkavelingsvergunning.
dat 1 van de 4 meest dichtbevolkte sectoren van Gent er nog een pakket woningen bijkrijgt (sector Rooigem heeft nu al tussen de 50 en 100 woningen per hectare, ter vergelijking: verstedelijkt Gent -zonder het haven- en landelijke gebied- was in 2008 goed voor 14,9 w/ha);
dat dit bovendien gebeurt in een sector die er in de huidige periode al een 700-tal nieuwe woningen bijkrijgt;
dat dit gebeurt in een wijk waar de voorbije 10 jaar miljoenen euro’s overheidsgeld geïnvesteerd werden, precies om meer zuurstof voor deze buurt te generenen; en dat met dit project precies het omgekeerde effect bereikt wordt (nog meer verdichting, nog minder ruimte)
dat dit gebeurt door middel van een privé-project dat er enkel op gericht is zoveel mogelijk winst te maken en zich helemaal geen snars aantrekt van wie al in deze buurt woont en welke bekommernissen er bij de bewoners leven. Dat met vastgoed momenteel heel veel geld te verdienen valt is geen geheim, maar waarom zet men dergelijke ongeïnspireerde projecten nooit op in minder dichtbevolkte buurten zoals bijvoorbeeld het miljoenenkwartier?
dat dit gebeurt in een wijk die steevast in de top 5 van de Gentse wijken staat wanneer het gaat over één van de volgende tekorten: crèches (200 plaatsen tekort volgens K&G), scholen (voor 2013 nog niet duidelijk, maar nu al zeker bij de ‘topwijken’ met aanzienlijke tekorten), openbaar bereikbaar groen, openbare bereikbare speelruimte, voorzieningen voor senioren (geen enkele), grote tekorten aan sociale plekken voor vrije tijd en organisaties, grote problemen betreffende parkeergelegenheid, … (hierbij zijn de effecten van de 700 woningen die er nu al bijkomen momenteel nog niet eens zichtbaar)
dat dit gebeurt in een buurt waar de bruikbare vierkante meters om collectieve zaken te realiseren die ten goede komen aan alle mensen die nu reeds in de Brugse Poort wonen en er wensen te blijven wonen, erg schaars zijn en elke dag schaarser worden. Iedereen weet dat een m² maar één keer ingevuld kan worden, en daarom moeten er vandaag doordachte en bewuste beslissingen over deze m²’s genomen worden
dat deze verkavelingsplannen helemaal zonder inspraak van de buurtbevolking tot stand zijn gekomen. Toen bleek dat er erg veel weerstand tegen de verkaveling kwam, werd zonder overleg tot het oprichten van een gemeenschapsruimte op de verkaveling beslist; het hele proces geeft aan de buurt het gevoel van “wij weten beter dan jullie zelf wat goed is voor jullie buurtâ€; toch denken wij zelf de beste ervaringsdeskundigen over onze eigen buurt te zijn, en daarom wijzen wij op het ontbreken van een broodnodige intelligente en onderbouwde toekomstvisie op de Brugse Poort;
dat het argument dat een sociale mix goed is voor de buurt niet blijvend gebruikt kan worden om huizen voor rijkeren in deze buurt te bouwen; door de erg hoge koop- en huurprijzen is er net grote nood aan betaalbare woningen. Bovendien is nog nooit iemand beter geworden van het feit dat een rijker iemand naast hem/haar kwam wonen (werd in onderzoek bewezen)
dat deze verkaveling qua ontwerp en uitvoering niet meer of minder is dan een verkaveling die typisch ontworpen is op maat van een rurale of voorsteedse verkaveling; en ze past dus helemaal niet bij de stedelijke ontwikkeling die Gent in de volgende jaren zal en wil doormaken; waarbij meer inwoners vooral betekent dat je meer bewoning best realiseert op de reeds bebouwde oppervlakte, aangezien er met steeds meer bewoners ook steeds meer andere noden naar voor zullen komen, niet in het minst wat betreft de openbare ruimte en sociale functies van een buurt;
dat het feit dat dit terrein op legale wijze privé-bezit geworden is, helemaal geen recht voor de bezitter inhoudt om het gebied te verkavelen;
dat er zoveel bezwaren en negatieve adviezen voorhanden zijn, dat het helemaal niet zo moeilijk mag zijn om deze verkaveling af te keuren; en dat we dus moeten besluiten dat men liever projectontwikkelaars uit Sint-Martens Latem pleziert dan de bevolking van de buurt zelf;
dat het advies van de brandweer voor deze verkaveling op de hele lijn negatief is, en dat de aanpassingen die (onder meer) door de brandweer (maar ook ivm riolering en mobiliteit) geëist worden, van die orde zijn dat deze onmogelijk tegemoet getreden kunnen worden binnen het kader van de hier voorliggende aanvraag tot goedkeuring van de zaak van de wegen; als jullie dit goedkeuren, geven jullie je fiat over iets wat in feite superonzeker is of het wel haalbaar is; dat de huidige voorgestelde omtrekken van de wegenis zouden volstaan om daarbinnen aan de gestelde eisen tegemoet te komen, is volgens verschillende experts onmogelijk (de nu snel opgediste schets van nota bene de dienst stedenbouw -en niet de verkavelaar- lost deze patstelling niet op;
dat men geen glazen bol moet hebben om in te zien dat de talrijke voorwaarden en opgelegde lasten onvermijdelijk zullen leiden tot bouwmisdrijven en betwistingen, stilgelegde werken, processen en een half-afgewerkt product waar uiteindelijk niemand iets aan heeft en gezien z’n voorspelbaarheid in feite onverantwoordelijk is;
omwille van al deze redenen meen ik jullie met reden te mogen vragen om jullie verantwoordelijkheid op te nemen en dit gebied niet te verkavelen; dit voorgestelde project is het niet waard om in onze buurt te ‘landen’. Bovendien rammelt het voorgestelde ontwerpbesluit om de wegenis eruit te halen maar de ‘zaak van de wegen’ door de gemeenteraad te laten goedkeuren zodanig, dat we het zelfs tot hier in de Brugse Poort kunnen horen…
Graag wou ik afsluiten met het volgende: al snel zegt men dat wie zich verzet dat doet omdat ze “tegen ‘t stad†zijn. Echter: ook wij zijn de stad! En we zijn zeker de buurt waarin we leven. Ik zet me er dagelijks voor in om er voor iedereen een betere plek van te maken. Is het dan niet een beetje logisch dat wij het menen te mogen zeggen wanneer ‘jullie’ het echt verkeerd voorhebben? En dat we erg teleurgesteld zijn als blijkt dat ‘jullie’ daar helemaal geen oren naar hebben?
Met vriendelijke groeten,
Hilde Verschaeve, Brugse Poort, Gent
In bijlage mijn van januari daterend bezwaarschrift, waarin verschillende argumenten beter uitgewerkt en van kaartjes voorzien werden.