Victor: bloedmooi

donderdag 25 april 2013 23u05 | patricia | reageer
Trefwoorden: , , , .

Daarstraks ging Victor in première in Campo. Geen cadeau als je weet dat het de voorlopig laatste mooie avond wordt. Maar de zaal zat goed vol en ze kregen er allerminst spijt van. Als u nog een gaatje hebt morgen of zaterdag, bestel uw ticket en gooi gerust uw agenda overhoop.

20130425_campoVictor is een voorstelling die moeilijk te omschrijven valt. Laat ik dus met de feiten beginnen: Steven Michel is een performer afgestudeerd in P.A.R.T.S., Viktor Caudron is dertien. Ze staan met hun tweeën op scène onder een lichtbak. Er klinkt klassieke muziek met een klassieke mannenstem (sorry, ik ken echt niks van dat soort muziek en ik vind de referentie niet). Heel donker en triest, ze kijken elkaar soms aan en houden hun adem in. We zien hun spieren en kijken gefascineerd.

Victor wordt terecht omschreven als een duet tussen twee lijven. Een man en een jongen. Ze gaan de confrontatie aan, soms hard, soms teder. We weten niks van hen, wat is hun relatie? In de stilte wordt het verhaal geschreven, zonder context, ieder geeft er zijn invulling aan. Als toeschouwer wordt het soms lastig, het is muisstil in de zaal, op een enkele hoest na.

Maar soms wordt het ook luchtig en moet je stiekem glimlachen bij zoveel “stoer jongens zijn”. Of het speelse van een beweging. Hun bewegingen, hoe klein ook, spelen op je buikgevoel. Kippenvel en een krop in de keel, vooral in de stilte. Ik werd er soms wat ongemakkelijk van, maar tegelijkertijd is er dat besef van schoonheid. Pure emotie in de schoonheid van de lijven van een jongen en een man.

Victor is de eerste voorstelling die Jan Martens en Peter Seynaeve samen maakten. Voordien hebben ze wel samengewerkt, maar bij Victor hebben ze samen iets gecreëerd. Hoewel Seynaeve bezig is met theater als theatermaker en acteur (onlangs nog te zien in Platonov) en Martens choreograaf en danser, gaan hun creaties over portretten van mensen en relaties. Ze hebben elk een andere werkwijze, de ene werkt intuïtiever met abstracte ideeën, de ander benoemt sneller de dingen. Complementair noemen ze het in het interview in het programmaboekje. Maar ook botsen. Ik hoop oprecht dat ze nog vaak gaan samenwerken, wat we te zien kregen was aangrijpend en bloedmooi. Een absolute aanrader dus.

Victor van Jan Martens & Peter Seynaeve, gezien op donderdag 25 april, nog te zien op vrijdag 26 en zaterdag 27 april. Tickets € 10/7 of Campokaart

© 2013 GENTBLOGT VZW

Reacties zijn gesloten.