RSSSeizoenswissel
Zondag speelden Simon Toldam en Joachim Badenhorst het laatste concert van het seizoen bij Opatuur. Toldam speelde de eerste set solo, een bijzonder intiem en fragiel moment, dat helaas voortdurend werd onderbroken door een aanhoudend gestamp op de vloer van het lokaaltje boven de kantine van De Centrale, waar de Opatuurconcerten plaatsvinden. Het is een regelmatig wederkerend zeer, die interferentie, en het is eigenlijk weinig begrijpelijk dat daar door De Centrale niet echt aan wordt verholpen. Toldam is gelukkig een begenadigd muzikant, want ik kan me voorstellen dat de storende ritmes niet echt eenvoudig naar de achtergrond van de eigen interne metronoom te verdrukken zijn.
Badenhorst kwam pas voor de tweede set, hij zat eerder nog bij WoFo op Coté Jardin in De Bijloke. Dat ligt aan de andere kant van onze mooie stad, zoals u weet, op een verrassend zonnige zondag waarop verschrikkelijk veel te doen was. Niettemin was er ook voor Opatuur een mooie opkomst, inclusief een aantal muzikanten die eerder die dag net zoals ik in het Citadelpark vertoefden.
Opatuur mag dan wel het seizoen afsluiten, maar met de Ham Sessions en Citadelic ging in Gent meteen ook het festivalseizoen van start. De Ham Sessions vinden plaats in het huis van Michel Mast, in de Ham, niet eens ver van De Centrale. Michel Mast is de saxofonist die u niet alleen kent van FES (Flat Earth Society van Peter Vermeersch), maar ook van WoFo, de guitige groep met de mooie composities en arrangmenten van voornamelijk Xavier Verhelst. Vorig jaar toerde de groep met zeer geslaagde uitvoering de muziek van Raymond Scott, dit jaar voegt WoFo een aantal strijkers aan de bezetting toe. Wie op de Ham Sessions was kon het resultaat al in beluisteren, maar binnenkort staan ze ook op Gent Jazz (over die festivalklepper berichten we later nog wel uitgebreid).
Op de Ham Sessions beluisterden we ook nog de Afrikaanse ritmes van Black Flower (de groep van Nathan Daems); het fantastische Nordmann (hou die maar in de gaten); het hilarische Synaesthetic Trip (met Bart Maris en Benoît Delbecq en Edward Perraud en Arnault Cuisinier, mensen die al heel lang samen spelen); de straight jazz van het Nederlandse Talking Cows en vocale verrassingen van Sweet Defeat. De concerten vonden allemaal buitenshuis plaats, en op twee van de drie dagen zaten we onder het tentzeil van de overdekte tuin met een fleece, geflankeerd door een paar potige terrasverwarmers.
Ook Citadelic, het festival van Rogé “Negocito” Verstraete, dat plaatsvond in (verrassing) het Citadelpark vond helemaal in de buitenlucht plaats. Er stonden een paar excuustentjes, maar die dienden meer om de keuken en de instrumenten (en muzikanten) onderdak te verschaffen dan het publiek. Wij waren al lang blij dat de muziek uitstekend was, en dat het niet regende, al tekenden we de eerste avond temperaturen op die rond de 6 graden celcius zweefden. Het festival was trouwens verplaatst van de idyllische plaats rond de kiosk naar de arena aan de kant van het station op het kruispunt van de Fortlaan met de Kortrijksesteenweg. De eerste dag leidde dat nog wat tot verwarring, maar de locatie bleek uitermate geschikt voor de toevallige passanten tijdens het weekend. Normale gezien vinden we daar trouwens ook een fenomenale bloemenpracht terug, maar de bibberlente heeft ook de bloei tegengehouden. De weersvoorspellingen waren zo bar, dat de organistor zich genoodzaakt zag om het Wuppertal Improvisers Orchestra te annuleren –en op zeer korte tijd een vervangprogramma in elkaar te steken.
Het was een zeer verscheiden programma, dat op het festival werd gespeeld, die uitnodigde om de ganse dag in het park te blijven rondhangen. De openingsdag was een bijzonder ‘vrije’ dag. Er waren Fred Van Hove en Els Vandeweyer, en de Kris Wanders Outfit die naadloos overschakelde van soundcheck naar concert met een energieke en onaflatende (zo zou blijken) eruptie van klanken en ritmes. Het duo Charles Gayle en Giovanni Barcella werd impromptu omgetoverd tot een trio, door de bassis van de voorafgaande groep (Rory Brown) te vragen mee te spelen.
Zaterdag kwamen we even kort terug om het Evelien De Jaeger Quintet aan het werk te zien –vrijdag was helemaal volzet, en op zaterdag zit de namiddag altijd vol– maar we waren er weer helemaal bij op zondag. Toen speelde diezelfde Charles Gayle opnieuw, solo deze keer en op piano ipv de gebruikele tenorsax. Hij wimpelde zijn pianospel zelf wat af: “I play saxophone, this is just, you know…” maar er zaten toch een paar heel interessante oefeningen en deconstructies tussen. Een reusachtig contrast met wat daarop volgde: het Ghent Youth Jazz Orchestra (waarvan de leden trouwens niet allemaal even jeugdelijk van jaren zijn).
Het orkest stond o.l.v. van Ivan Valck, en speelde o.a. een aantal aanstekelijke arrangementen van Gordon Goodwin (waaronder Hunting Wabbits). Perfect voor een zondagmiddag, en al helemaal toen ook de zon nog eens van de partij was. De muziek was onderhoudend en aanstekelijk. Enig minpuntje was toen het orkest ‘Ik ben zo eenzaam zonder jou‘ van Will Tura bracht. Niemand werd bereid gevonden de zingen –al krijgt dirigent Valck bonuspunten omdat hij heel sterk aan de kar trok– maar vooral: er was geen enkele muzikant in de groep die zich geroepen voelde of het aandurfde om de melodielijn gewoon te soleren. Het was een klein minputje evenwel, dat waarschijnlijk veel meer de jeugdige onervarenheid illustreert dan de muzikale kwaliteit en de gezelligheid van het orkest.
Wij sloten Citadelic af met de sterke stembeheersing van Sander De Winne, de bas van Nathan Wouters en de virtuoze gitarist Ruben Machtelinckx (nog iemand die u op Gent Jazz kan beluisteren tijdens de lunchconcerten in Hotel Reylof). Nochtans hadden we ook nog graag het Anti Duo van Erik Vermeulen en Seppe Gebruers meegemaakt –we hebben dat een paar jaar geleden in Antwerpen weten onstaan, en zouden dolgraag de evolutie eens horen.
Edoch, even uitblazen nu, en reikhalzend uitkijken naar de festivalzomer. Al is er nog veel werk aan de winkel tussen nu en dan –tips voor concerten en muzikanten zijn altijd welkom.
De Ham Sessions vonden plaats 12, 19 en 20 mei; Citadelic speelde van 23 t.e.m. 26 mei; Opatuur sloot het seizoen af op 26 mei.
Meer foto’s
Bart Maris tijdens de Ham Sessions:
Op Citadelic speelden o.a. Giovanni Barcella, Rory Brown, Charles Gayle, het Ghent Youth Jazz Orchestra, Sander De Winne, Nathan Wouters & Ruben Machtelinckx, en Eline Mabilde (zong in het GYJO)
© 2013 GENTBLOGT VZW